همه طرفدار ایران شدند

حال و هوای بازی ایران و آرژانتین

۱- مسی یک نابغه است

رسانه‌های آرژانتین مستقیما اعلام کردند که الخاندرو سابیا، سرمربی آرژانتین پیش از بازی دچار اشتباه شده بود. رسانه‌ها از سیستم ۲-۵-۳ که سابیا مقابل بوسنی چیده بود بسیار انتقاد کردند و این انتقادها زمانی بیشتر شد که سابیا گفت در مورد این سیستم با لیونل مسی در بین دو نیمه صحبت کرده و به همین دلیل آن را به سیستم ۳-۳-۴ ، سیستم مورد علاقه مسی تغییر داده است.

آیا مسی بسیار قدرتمند است؟ آیا او کسی است که بیشتر از سرمربی تیم می‌تواند تصمیم بگیرد؟ آرژانتین مقابل ایران بازی را ۳-۳-۴ شروع کرد. آرژانتینی‌ها مقابل تیمی که تنها یک بار در تاریخ حضورش در بازی‌های جام جهانی پیروز شده به بن‌بست رسیده بودند. آنها با وجود حفظ مالکیت توپ در بیشتر دقایق بازی، نتوانستند از سد خط دفاعی این تیم یکدنده بگذرند.

آرژانتین مستاصل به دنبال نقشه راه دوم بود ولی این نقشه به هیچ‌وجه وجود نداشت. مسی با ضربه‌های آزاد و سرخیو آگوئرو با ضربات سر و شوت‌هایش هم نتوانستند در طول بازی خط دفاعی ایران را بشکنند.

فقط در وقت‌های تلف شده یک نابغه می‌توانست نتیجه بازی را عوض کند و عوض هم کرد. مسی با شوت محکمی که زد توپ را از علیرضا حقیقی، دروازه بان ایران گذراند و به کنج دروازه ایران نشاند. ورزش گاهی می‌تواند بسیار بی‌رحم باشد ولی استعداد مسی تعیین‌کننده همه‌چیز بود. با این همه در پایان بازی عملکرد آرژانتین مورد انتقاد و عمکرد ایران مورد تقدیر قرار گرفت.

در ورزشگاه بین‌المللی تهران عکسی از سه دوره تیم ملی این کشور که به جام جهانی رفته آویخته شده است. این تیم ایران در بحبوحه سیاسی و مشکلات اقتصادی به برزیل آمد. آنها شایستگی آن را دارند که با تمام این مشکلات و بازی زیبایی که مقابل آرژانتین به نمایش گذاشتند در ذهن همه ثبت شوند؛ ولی آیا این تیم می‌تواند با صعود به مرحله بعد پرافتخارترین تیم تاریخ ایران شود؟ پاسخ به این سوال پس از گل جادویی مسی بسیار مشکل است ولی ایران هنوز هم برای صعود شانس دارد.

۲- ایران می‌توانست پیروز شود

کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم ملی ایران در مصاحبه پیش از بازی گفت: « ایران می‌تواند پا به پای رقیبانش بازی کند ولی برخی از بازیکنان جوان من در دنیای خارج از ایران بسیار خجالتی و متواضع هستند. آنها تا به حال خیلی مسافرت‌های خارج از کشور نرفته‌اند و فقط فارسی بلدند و از زبان‌های سطح یک دنیا چیزی نمی‌دانند.»

کی‌روش در این سه سالی که هدایت تیم ملی را برعهده داشته به دنبال تغییر این ذهنیت بوده و نه تنها توانست ایران را به چهارمین جام جهانی‌اش برساند بلکه ایران را از رتبه هفتم در قاره آسیا به رتبه یک رساند.

با وجود تاثیری که بازیکنان ایرانی‌ای که در غرب بزرگ شده‌اند بر تیم ملی ایران دارند، این تیم هنوز هم می‌خواهد خودش را ثابت کند. کی‌روش تاکید کرد که تیمش برای تفریح به برزیل نمی‌آید و در سالگرد تنها برد تیم ملی ایران - پیروزی تاریخی در سال ۱۹۹۸ مقابل تیم ملی امریکا - بازی بسیار خوبی در بلو هوریزونته از خودشان به نمایش گذاشتند.

هیچ کس انتظار چنین بازی‌ای از ایران نداشت، ایران چهار بازی گذشته‌اش را مساوی کرده بود که یکی از آنها هم شامل تساوی صفر بر صفر مقابل نیجریه است. آرژانتین با داشتن ۷۲ درصد مالکیت توپ در نیمه اول باز هم نتوانست راهی به دروازه ایران باز کند.

در طول ۹۰ دقیقه، وقتی آرژانتین حمله می‌کرد، زوج منتظری و صادقی در مرکز خط دفاعی ایران، هر توپی را که رقیب به محوطه جریمه می‌فرستاد به خوبی جمع می‌کردند.

این بازی، بازی مورد علاقه خیلی‌ها نبود ولی برزیلی‌های حاضر در ورزشگاه بازی ایران را ستودند، بیشتر به خاطر اینکه همسایه و رقیب دیرینه برزیل را حسابی اذیت کرد. در بین دو نیمه هواداران برای ایران می‌خواندند: « اوله، اوله، اوله، ایران، ایران.»

تیم کی‌روش اصلا خسته و بی‌انرژی نشدند و به زانو در نیامدند و حتی موقعیت‌های بسیار خوبی بر دروازه تیم سابیا به وجود آوردند. ولی همچنان بیشتر تمرکزشان بر خط دفاعی بود که تا دقیقه ?? بی‌نفوذ مانده بود. ایران به رقم زدن نتیجه‌یی شوک آور بسیار نزدیک بود. بسیار نزدیک.

۳- جمعیت حاضر در ورزشگاه نزدیک بود نتیجه عجیب را ببینند

جمعیت یک ساعت و نیم پیش از آغاز بازی شروع به آهنگ خواندن کرده بود. ۳۰ هزار تماشاگر آرژانتینی با تمام قدرت تیم ملی کشورشان را تشویق می‌کردند، تماشاگران که بسیار خوشحال و مشتاق دیدار این بازی بودند. با حضور دیه گو مارادونا، اسطوره کشورشان در میان تماشاگران، پیراهن‌های آبی و سپیدشان را در هوا تکان می‌دادند و در تمام طول بازی بالا و پایین می‌پریدند و منتظر گل بودندو همچنان منتظر بودند. آنها در آخر بازی، پس از آنکه مسی در ثانیه‌های آخر نجات‌شان داد نمی‌خواستند ورزشگاه را ترک کنند و تا بیست دقیقه آنقدر با صدای بلند آواز می‌خواندند که صدای راهنمای ورزشگاه از بلندگوها شنیده نمی‌شد. بسیاری از آرژانتینی‌ها در حالی با هواپیمای چارتری خودشان را به بازی رساندند که پلاکاردهایی در دست داشتند که نوشته بود: «بوینس آیرس». برخی دیگر با ماشین خودشان را به این بازی رسانده بودند و راه بسیار طولانی را پشت سر گذاشته بودند. جدا از برزیل که میزبان این رقابت‌هاست، آرژانتین بیشترین هواداران را در این جام دارد. بلیت‌های بازی آرژانتین به چند دلیل بیشتر از بقیه بازی‌ها به فروش می‌رسد. درخواست برای هر بازی‌ای در ریو دو ژانیرو بیشتر از بقیه شهرهاست چرا که ریو شهری است که بیشتر توریست‌ها در آن اقامت دارند. بازی افتتاحیه برزیل هم در همین شهر بود. در حالی که بلیت بازی کلمبیا - یونان در بلو هوریزونته به راحتی گیر می‌آمد، بلیت آرژانتین مقابل ایران اصلا پیدا نمی‌شد. شاید برایتان جالب باشد که بدانید هزاران آرژانتینی به بلو هوریزونته سفر کردند و نتوانستند وارد استادیوم شوند.

با آمدن چنین جمعیت زیادی برای دیدن بازی آرژانتین، فشار و انتظارات از تیم آبی و سپیدها بسیار بالا بود. اگر آرژانتین به نیمه نهایی نرسد برای مردم کشورش فاجعه به حساب می‌آید. ولی در عوض ایران چیزی برای از دست دادن نداشت؛ آرژانتین پس از بازی نه چندان خوبش مقابل بوسنی تمام تلاشش را کرد تا خودش را ثابت کند که باز هم در بازی دوم به سختی توانست این کار را بکند.

زمانی که ایران اعتماد به نفسش را به دست آورد و در نیمه دوم موقعیت ایجاد کرد، دو هزار هوادار ایرانی که در ورزشگاه حضور داشتند بیشتر شدند و ۱۰ هزار هوادار برزیلی هم با آنها همصدا شدند. در ابتدای بازی جمعیت سه آواز مختلف می‌خواندند اما کم کم تبدیل به دو آواز شد و بی‌طرف‌ها شاهد رقم خوردن عجیب‌ترین اتفاق بلو هوریزونته بودند، درست مانند بازی‌ای که امریکا در سال ۱۹۵۰ در همین ورشگاه انجام داد و انگلستان قدرتمند را شکست داد. تکرار این اتفاق بسیار نزدیک بود. بسیار نزدیک.

ترجمه: رومینا تیموری