نسخه جدید بوش برای اعراب

تیم نومحافظه کار بوش در حالی خود را برای خروج از کاخ سفید آماده می کند که همچنان برخی تحرکات پنهان و آشکار را در قبال خاورمیانه تکرار می کند

‌

تیم نومحافظه کار بوش در حالی خود را برای خروج از کاخ سفید آماده می‌کند که همچنان برخی تحرکات پنهان و آشکار را در قبال خاورمیانه تکرار می‌کند. چگونگی روند تحولا‌ت خاورمیانه به ویژه رویکرد اعراب به سازش با رژیم صهیونیستی از مهمترین سیاستهای دوران بوش بوده که بر اساس آن سیاستهای جهانی خود را تدوین کرده است.

نکته قابل توجه در تحرکات جدید آمریکا درقبال منطقه تشدید رایزنی‌ها و فعالیتهای دیپلماتیک آنها برای اجرای طرح رویکرد اعراب به رژیم صهیونیستی است. هرچند که آمریکایی‌ها به صراحت از شکست طرح صلح فلسطینیان و صهیونیستها خبر می‌دهند اما تحرکات آنها برای سازش میان اعراب و تل آویو همچنان ادامه دارد. این سیاست زمانی بیشترآشکار می‌شود که جرج بوش رئیس جمهور آمریکا در نسخه جدید خود برای اعراب تاکید می‌کند که تنها راه برون رفت آنها از چالشهای موجود و نیز به اصطلا‌ح مقابله با قدرتمند شدن ایران، رویکرد به رژیم صهیونیستی است.

مقامات ارشد آمریکایی از جمله بوش با تاکید بر اینکه به دلیل مسائل داخلی، توانایی حمایت از خواسته‌های اعراب را ندارند بهترین راهکار آنها را گرایش به تل آویو برای جلوگیری از بحران جدید امنیتی و دست یابی به صلح عنوان می‌کنند. همزمان با انتشار این گونه موضع‌گیریها و طرح‌های به اصطلا‌ح جدید برای اعراب مشاهده می‌شود که سیاستهای آمریکا برای اجرایی‌تر شدن این طرح که به تفرقه افکنی در منطقه شباهت دارد تا راهکار عملی، تشدید می‌گردد. سفر مقامات ارشد وزارت خارجه و دفاع در کنار مسئولین و دستگاههای اطلا‌عاتی(سیا) به منطقه، اعطای۵/۱ میلیارد دلا‌ری به مصر برای برگزاری نشست آناپولیس به بهانه بررسی روند صلح خاورمیانه و... رامی‌توان از جمله تحرکات آمریکا برای رسیدن به این اصل دانست.

در این چارچوب آمریکا از همکاری اروپا نیز بهره می‌برد که برگزاری نشست آکسفورد میان برخی مقامات اسبق رژیم صهیونیستی، عربستان و انگلیس و نیز سفر سولا‌نا به خاورمیانه بخشی از آن می‌باشد. نکته قابل توجه آنکه آمریکایی‌ها برای تحریک بیشتر اعراب دو رویکرد دیگر را نیز در دستور کار قرار داده‌اند. اولا‌ تقویت نظامی رژیم صهیونیستی که تهدیدی امنیتی برای منطقه‌می‌باشد. ثانیا بهره یگری دوباره از سیاست جنگ روانی برای تهدید نشان دادن ایران. آنها از یک سو از قدرت نظامی ایران و تهدید اعراب سخن می‌گویند و از سوی دیگر به بزرگ نمایی طرح مذاکرات ایران و آمریکا به عنوان رویکرد جدید واشنگتن در منطقه می‌پردازند.

هرچند که نیاز آمریکا به استفاده از جایگاه ارزنده ایران برای حل بحران‌های خاورمیانه‌ امری انکارناپذیر است، اما محافل رسانه‌ای و سیاسی آمریکا این رویکرد را نه برای اجبار، بلکه سیاستی جدید به دلیل عدم کارکرد اعراب برای آمریکا عنوان می‌کنند تا بدین وسیله کشورهای عربی را به سمت رژیم صهیونیستی سوق دهند. این سیاست زمانی تشدید می‌شود که رسانه‌های صهیونیست از کنارآمدن تل آویو با مذاکرات ایران و آمریکا همزمان با ارائه طرح بوش برای گرایش اعراب جهت عدم انزوای منطقه ای و حل چالشهای خاورمیانه سخن به میان می‌آورند تا نسخه جدید بوش برای خاورمیانه بیش از پیش فعال گردد.

قاسم غفوری