گوجه سبز; میوه‌ای کوچک اما پرخاصیت

از ابتدای فصل زیبای بهار، فروش میوه هایی نظیر گوجه سبز و چغاله بادام توسط میوه فروشان و فروشندگان دوره گرد آغاز می شود و همه افرادی که اهل ترشیجات هستند به محض رد شدن از کنار …

از ابتدای فصل زیبای بهار، فروش میوه هایی نظیر گوجه سبز و چغاله بادام توسط میوه فروشان و فروشندگان دوره گرد آغاز می شود و همه افرادی که اهل ترشیجات هستند به محض رد شدن از کنار این فروشنده ها آب از لب ولوچه هایشان آویزان می شود. یکی از این میوه های ترش و خوشمزه گوجه سبز است که طرفداران زیادی هم دارد.

بسیاری از افراد معتقدند که این میوه ها «سرد» هستند و مصرف زیاد آنها موجب عوارضی از قبیل دل به هم خوردگی، تهوع، اسهال، سردرد و دل درد می شود. در واقع گرد و غبار نشسته روی میوه ها حاوی بسیاری از میکروب هاست که موجب ایجاد عوارضی شبیه همان «سردی کردن» می شود. ما در این مقاله قصد داریم به بررسی نژاد و فواید گوجه سبز (آلوچه) بپردازیم:

گوجه سبز به میوه درختانی که از خانوادهROSE هستند، تعلق دارد. بر پایه نوشته های قدیمی، نژاد این گیاه قدمت ۲۰۰۰ ساله داشته و چینی ها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند. گفته می شود که این گیاه از طریق سوریه یا ایران به یونان آورده شده است. درختان گوجه سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب و هوای ملایم به رنگ های ارغوانی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز روشن در می آیند. آب و هوای سرد باعث ایجاد رنگ قهوه ای و ظاهر نامطلوب این میوه می شود.

این میوه به سرعت می رسد و مدت نگهداری آن در یخچال ۴ روز است. گوجه سبز به صورت تازه و پخته و به عنوان چاشنی در انواع غذاها و خورشت ها مصرف می شود. این میوه غنی از ویتامینC، اسید مالیک، اسید سیتریک است و مصرف زیاده از حدش باعث نفخ معده می شود.

ارزش غذایی۱۰۰ گرم گوجه سبز برابر است با ۸ گرم کربوهیدرات، ۲/۸۴ گرم چربی، ۱/۶ گرم پروتئین و فیبرخام ۰/۵ درصد. همچنین با خوردن ۱۰۰ گرم گوجه سبز، ۵ درصد ویتامینA ، ۲ درصد ویتامین۱B، ۱/۹ درصد ویتامین۲B، ۲/۸ درصد نیاسین، ۱۳ درصد ویتامینC ، ۵ درصد کلسیم، ۲ درصد فسفر و ۵ درصد آهن مورد نیاز بدنتان تامین می شود.

پژوهشگران معتقدند که مصرف گوجه سبز برای بهبود طعم دهان مفید است و پختن برگ های درختش در سرکه می تواند در درمان کرم های حلقوی موثر باشد. از خواص دیگر این میوه، خاصیت مسهلی آن است که به خوبی شناخته شده است. همچنین اثرات منحصر به فرد آن شامل کاهش فشار خون و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدی روده ای است.

گوجه سبز باعث تعادل اسید و باز در جریان خون می شود. از این رو می تواند در درمان حالت اسیدی خون مفید باشد. این میوه اثرات قابل توجهی در جلوگیری از بیماری هایی مانند چربی خون بالا، پیری سلولی و سرطان دارد. اسید بنزوئیک، ترکیبی است که خاصیت ضد میکروبی دارد، این ماده به طور طبیعی در گوجه سبز وجود دارد. همچنین، بعضی از تحقیقات بیانگر خاصیت ضد قارچی و ضد باکتریایی این میوه هستند.

مطالعات نشان می دهد که این میوه می تواند در درمان تومورها موثر باشد. همچنین به دلیل وجود اسید اسکوربیک ( ویتامین C)، برای افراد مبتلا به نقرس توصیه می شود.

این میوه چون حاوی برخی ویتامین ها و نیز پیش ساز ویتامینA است، برای کمک به درمان شب کوری و نیز رشد بدن (در صورت مصرف تمام مواد غذایی دیگری که مورد نیاز کودکان هستند) مفید است. گوجه سبز مملو از ویتامین هایB وC بوده و به همین جهت برای آرامش اعصاب نیز مفید شناخته شده البته مصرف زیاد آن حالتی از حساسیت موقت را در دهان و دندان های مصرف کننده ایجاد می کند. به علاوه هر صد گرم گوجه سبز ۳۰ کیلوکالری انرژی دارد.

حتما می دانید گوجه سبز نرم یا همان آلو نیز برای درمان بسیاری از مشکلات گوارشی از جمله یبوست به کار می رود، اما باید مراقب بود که خوردن گوجه سبز آلوده سبب بروز مسمومیت های گوارشی می شود. مسمومیت های غذایی ناشی از باکتری هایی مثل باسیلوس سرئوس و استافیلوکوک اورئوس نیز از جمله بیماری هایی هستند که در اثر مصرف گوجه سبز آلوده ایجاد می شوند.

عده ای به گوجه سبز علاقه وافری دارند و نه تنها تمایل دارند که آن را به صورت خام و همانند سایر میوه ها مصرف کنند و در سبد میوه خود قرار دهند بلکه با گوجه سبز غذاهای متعددی نیز پخت می کنند. از جمله غذاهایی که می توان در آن از گوجه سبز استفاده کرد انواع آش ها و خورشت هایی مثل خورشت گوجه است. همچنین از این میوه می توان به عنوان طعم دهنده و ترش مزه کردن غذاها و جایگزین نمک استفاده کرد. قرار دادن چند عدد گوجه سبز در خورشت هایی مثل بادمجان و مرغ طعم دلنشین تری به این غذاها می دهد.

حتی می توان گوجه سبزهایی که مدتی مانده و نرم و یا شل شده را به عنوان آلو در خورشت آلو استفاده کرد.