هزینه ها و منافع تغییر وزیر نفت

مدتی است شایعه احتمال جابجایی در مدیریت وزارت نفت مطرح شده است از آنجاییکه متاسفانه مساله رسانه ای شده, بناچار نکاتی را با رعایت جنبه های اجتماعی مساله یادآور می شوم

مدتی است شایعه احتمال جابجایی در مدیریت وزارت نفت مطرح شده است. از آنجاییکه متاسفانه مساله رسانه ای شده، بناچار نکاتی را با رعایت جنبه های اجتماعی مساله یادآور می شوم.

ارزیابی توانمندی و کارایی یک مدیر یا دستگاه، یا بر مبنای شرایط موجود آن صورت می گیرد و یا بر اساس بدیل های مطرح.

۱) نگاهی گذار به کارکرد مجموعه نفت در سال گذشته، حکایت از ارتقاء بهره وری و حرکت روبه رشد در ابعاد مختلف سرمایه گذاری و تولید نفت، گاز و پتروشیمی دارد. افزایش ۲۲ هزار بشکه ای ظرفیت تولید، رشد ۴۰ درصدی سرمایه گذاری های انجام شده در پارس جنوبی نسبت به سال گذشته، افزایش تولید گاز به ۴۶ میلیون متر مکعب در روز و ده ها فعالیت عظیم و غرورآفرین در حوزه پتروشیمی و پالایشگاه ها، آنهم در شرایطی که به تبع چالش های هشته ای ایران، صنعت نفت و گاز در محور تحریم ها و محدودیت های سرمایه گذاری خارجی قرار داشته، برگ زرین دیگری است در مدیریت نفت دولت اصولگرای برادرمان دکتر احمدی نژاد.

شاید این ایراد به مدیریت اطلاع رسانی نفت وارد باشد که در خور شان خدمات انجام شده، افکار عمومی در جریان حجم عظیم سرمایه گذاری ها در حوزه نفت و گاز قرار نگرفته است. شاید حتی در بین نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، کمتر کسی باشد که اطلاع داشته باشد که در سال ۸۵، بیش از ۱۴ میلیارد دلار در حوزه نفت و گاز و پتروشیمی سرمایه گذاری شده که از رشد ده درصدی نسبت به سال قبل برخوردار بوده و نزدیک نیمی از آن توسط سرمایه گذاران خارجی انجام شده است. این در حالیست که حجم گسترده رپورتاژ آگهی مدیریت قبلی، که در قالب گزارش های کارشناسی منتشر می شد، گاه به اغراق و افراط می انجامید.

بنابراین مدیریت نفت نه تنها در مقایسه با سایر مدیریت ها در دولت فعلی، که حتی در مقایسه تاریخی با مدیریت های قبلی نفت، از تدبیر، برنامه ریزی و راهبردهای قابل دفاعی برخوردار بوده و از این جهت به طور قطع قابل دفاع است.

۲) و اما در خصوص جایگاه وزیر نفت، لازم به یادآوری است که پس از چند بار رفت و برگشت بین دولت و مجلس، نهایتا بر روی فردی تفاهم صورت گرفت که از پایین ترین رده های کارشناسی نفت رشد کرده و ساخت و بافت این صنعت، بلوک های مدیریتی و ظرفیت های موجود آن را بخوبی می شناخت. فردی متدین و ولایی که مغضوب مدیریت دوم خردادی قرار گرفت و از نظر رعایت حدود شرعی در رفتار فردی و اجتماعی و مقابله با ویژه خواری افراد صاحب نفوذ در بین کارکنان نفت زبانزد است. اولین بار است که با مدیریت فردی از درون صنعت نفت و آشنا با نقاط قوت و ضعف آن، با همکاری مدیران و کارشناسان دلسوز این صنعت در یکی از بحرانی ترین سال های این صنعت، نه تنها در جریان فروش نفت و سرمایه گذاری داخلی و خارجی آن مشکل جدی بوجود نیامده، بلکه رشد قابل قبولی داشته است.

بی تردید، وزیری هامانه از نظر شاخص های تدین و تعهد، تخصص در نفت، مدیریت و کارآمدی نسبت به چهار گزینه مطرح ترجیح دارد. ضمن احترام به افراد مطروحه، بعید است نمایندگان مردم و افکار عمومی قانع شوند که افراد جانشین، ترجیح چشمگیری نسبت به مدیریت فعلی نفت دارند. بنده به عنوان عضوی از مجلس نسبت به این تغییر توجیه نیستم.

نهایت اینکه، در سالی که به نام اتحاد ملی مزین گشته است، ایجاد چالشی جدی بین دولت و مجلس در خصوص مدیریت نفت و طرح افرادی که پیش تر هم مطرح شده اند یا در معرض نقد قرار گرفتن افرادی که در سمت های دیگری منشاء اثرند و ممکن است این نقادی از کارایی فعلی آنها بکاهد، راهکاری نیست که از نظر عقلا پذیرفته باشد.

بر این اساس، متواضعانه از ریاست محترم جمهور اسلامی اصولگرا تقاضا دارم با اتکاء به نظرات مشاورین صادق، از تغییراتی که منافع آن روشن نیست ولی هزینه قطعی دارد، جلوگیری کنند و اجازه ندهند مجددا در این حوزه فوق العاده حساس، بین دولت و مجلس چالشی بوجود آید.

دکتر الیاس نادران