خیلی زود عصبانی می شوم

گپی با علی دایی سرمربی سابق تیم ملی فوتبال

قبول دارم به خاطر موفقیت شغلی‌ام بعضی مواقع زود عصبانی می‌شوم... خیلی هم سعی کرده‌ام این نقطه‌ضعف را در خودم از بین ببرم اما...

آنچه خواندید گوشه‌ای از صحبت‌های سرمربی سابق تیم ملی است که بعد از برکناری از تیمش هنوز حاضر نشده در مقابل هیچ دوربین و یا میکروفونی حاضر شود و از شکست تیم ملی و یا آن چیزهایی که اتفاق افتاده بگوید. اما آنچه در ادامه می‌خوانید حاصل گفتگویی است در مراسم خداحافظی از اسطوره‌های ورزش ایران در واپسین روزهای سال ۸۷! علی دایی در این مصاحبه از خودش، نقطه‌ضعف‌هایش و از مردمی می‌گوید که دوست‌شان دارد.

▪ چرا این‌قدر نقطه جوش شما پایین است و زود عصبانی می‌شوید؟

ـ قبول دارم که به خاطر موقعیت شغلی‌ام بعضی مواقع زود عصبانی می‌شوم. خیلی سعی کردم این نقطه ضعف را در خودم از بین ببرم و بتوانم عصبانیتم را کنترل کنم ولی باید قبول کرد که یک مربی رباط یا ماشین نیست و شرایط بازی، انتقادات نابه‌جا و برخی صحبت‌های خبرنگاران می‌تواند شرایط را برای داشتن تمرکز از بین ببرد. مطمئناَ مردم حق دارند که مرا عصبانی نبینند. آنان انتظاراتی از ما دارند اما گاهی فشار زیاد روانی که وارد می‌شود و مثلا داشتن استرس باعث می‌شود گهگاه از شخصی مثل علی دایی عکس‌العملی ببینند که اصلا درست نیست. من اشتباهم را می‌پذیرم و تلاش خواهم کرد چنین اتفاقی تکرار نشود و از مردم به خاطر این مساله معذرت‌خواهی می‌کنم.

▪ راه‌حلی برای این نقطه ضعف خود پیدا کرده‌اید؟

ـ کافی است که ۱۰ دقیقه تنهایم بگذارند تا به آرامش دست پیدا کنم البته کمی پیاده‌روی هم بسیار موثر است.

▪ بعضی‌ها می‌گویند دایی ورزشکار مغروری است. آیا واقعا این‌طور است؟

ـ به خاطر ملیتم و افتخاراتی که توانستم برای مردم ایران به دست بیاورم احساس غرور می‌کنم اما اصلا آدم مغروری که بخواهد خودش را برای دیگران بگیرد، نیستم. حتما با هواداران و مردمی که به من ابراز لطف دارند، پاسخ می‌دهم و سعی می‌کنم همیشه در جمع آنها حاضر شوم.

▪ شما یک ورزشکار هستید و با ورزش سلامت جسم خود را تضمین می‌کنید. برای داشتن روحیه مناسب و سلامت روحی چه راهکاری دارید؟

ـ دغدغه‌های ذهنی یک ورزشکار سرشناس یا مربی تیم‌های شاخص بسیار بیشتر از یک ورزشکار معمولی است. یک قهرمان ممکن است الگو و سرمشق قرار گیرد، ضمن اینکه همیشه مردم از او توقع دارند که برایشان کسب افتخار کند. به شخصه برای رسیدن به سلامت روان و داشتن روحیه مناسب از ورزش‌های روحی مانند یوگا استفاده می‌کنم، ضمن اینکه در شرایطی که مشکلات روحی مواجه می‌شوم از خداوند و ائمه یاری می‌طلبم چراکه از کودکی با عشق به ائمه بزرگ شده‌ام و در خانواده‌ای بودم که پدرم عاشق اهل بیت بود.

▪ به جز فوتبال و یوگا به ورزش دیگری هم علاقه دارید؟

ـ بله. حداقل هفته‌ای یک بار تنیس بازی می‌کنم و تنیس دومین رشته ورزشی مورد علاقه‌ام محسوب می‌شود.

▪ بعد از کناره‌گیری از ورزش حرفه‌ای تحت نظر پزشک قرار گرفتید یا رژیم غذایی خاصی را در برنامه دارید؟

ـ مطمئنا باید رژیم غذایی‌ام را تغییر می‌دادم چون سوخت و ساز بدنم تغییر کرده بود اما راستش را بخواهید تحت نظر پزشک نبودم البته خوشبختانه در خانواده‌ای بزرگ شدم که بیماری‌های ژنتیکی در آن بسیار کم بود. ضمن اینکه سعی می‌کنم در وعده‌های غذایی حواسم به کالری‌هایی که مصرف می‌کنم، باشد.

▪ چرا یک‌دفعه موهایتان سفید شد؟

ـ نمی‌دانم. شاید ارثی باشد، شاید هم باید کم‌کم باور کنم که پیر شده‌ام. (باخنده) البته باید بگویم که تک تک این موها را در فوتبال سفید کرده‌ام.

▪ شما یک ورزشکار نامی هستید و مردم برخی مواقع شوخی‌هایی را با شما می‌کنند. مثلا صدایتان را تقلید می‌کنند یا از تکه کلام‌هایتان استفاده می‌کنند. از این اتفاق‌ها ناراحت می‌شوید؟

ـ اگر مردم شاد می‌شوند، اشکالی ندارد. درست کردن جوک یا شوخی کردن و تقلید صدا از نظر من ایرادی ندارد به شرطی که نخواهند به من بی‌احترامی کنند چون واقعا زدن حرف‌های نامربوط و دور از احترام قابل بخشودن نیست.

علیرضا بهمن