۱۱ دی ماه ۱۳۴۷ ـ تصمیم غیر منتظره شاه در باره بحرین بدون مشورت با ایرانیان!!

شاه سابق که دیدار رسمی از هند را از ۱۱ دی ماه ۱۳۴۷آغاز کرده بود روز ۱۴ دی (۴ ژانویه ۱۹۶۹ ) در یک مصاحبه مطبوعاتی در هند در پاسخ به سئوالی در باره بحرین [ که احتمالا از پیش تعبیه شده …

شاه سابق که دیدار رسمی از هند را از ۱۱ دی ماه ۱۳۴۷آغاز کرده بود روز ۱۴ دی (۴ ژانویه ۱۹۶۹ ) در یک مصاحبه مطبوعاتی در هند در پاسخ به سئوالی در باره بحرین [ که احتمالا از پیش تعبیه شده بود] ، بادی در غبغب انداخت و بدون این که در نظر بگیرد که پارلمان ایران با حمایت ملت ، بحرین را استان ۱۴ ایران اعلام داشته و شاه مشروطه حق ندارد تصمیمی مغایر مصوبه پارلمان و اراده ملت بگیرد گفت که اگر بحرینی ها نمی خواهند با ما باشند ما حرفی نداریم!. رویدادهای دو دهه آخر قرن ۲۰ در منطقه خلیج فارس ثابت کرد که چه نیرویی پشت این تصمیم شاه بود.

اعلام چنین مطلب مهمی در یک مصاحبه عمومی آن هم در کشوری دیگر و قرار دادن ملتی باستانی در برابر یک امر انجام شده عملی نابخشودنی بشمار رفته است . شاه با بیان این مطلب که حق گفتن آن را نداشت دست خود را در برابر« تاریخ » رو کرد و اخرین سنگردفاع از خود را در «دادگاه تاریخ» ویران ساخت.

این تصمیم «ملوکانه!» به اندازه ای قطعی بود که از مردم ایران هم [دریک رفراندم] سئوال نشد که آیا با تصمیم شاه که بر خلاف قانون اساسی و سوگندی که برای حفظ حدود و ثغور ایران به جای آورده است موافقنند یا نه !. همان طور که پیش بینی می شد ؛ رفراندم تنها در بحرین انجام شد که دهن کجی به ایرانیان بود . ناسیونالیستهای ایرانی که این اقدام شاه را محکوم و بی اعتبار اعلام داشتند گفتند که شاه با این حرکت خود باعث تحقیر ایرانیان شده است.

۲۲ سال بعد، این عمل شاه یک مشابه به دست آورد و آن، انحلال اتحاد شوروی به تصمیم «سه فرد» از جمله یلتسین بود، بدون این که در این زمینه در روسیه رفراندم برگزار شود، و بنابراین تا ابدیت جای اعتراض به انحلال آن اتحادیه باقی مانده است.