از دست دادن آزادی فردی

دغدغه این نسل بازگرداندن و حفظ آزادی ها است

چندین سال قبل از مرگ میلتون فریدمن وقتی با او در مجلسی مشغول خوردن شام بودم، به این مرد بزرگ درودهای فراوانی ابراز داشتم.

وی آنها را نپذیرفت.در آن زمان به تازگی خواندن دوباره کتاب «خداوند و انسان در ییل» که در آن ویلیام اف. باکلی جونیور، تفکرات چپگرایی که وقتی وی به‌عنوان دانشجو در بین اعضای دانشکده ییل و مسوولین‌اش با آنها مواجه شده بود به باد انتقاد گرفته است را به اتمام رسانده بودم. باکلی، دانشکده اقتصاد را که به مثابه بزرگ‌ترین دانشکده در دانشگاه است، از این مقوله مستثنی دانسته بود. من گفتم که دانشگاهیان در حالت کلی ممکن است به جنبش طولانی و نگران‌کننده جمع گرایی و چپ گرایی ادامه بدهند، ولی اقتصاد خود را به صورت یک استثنا به اثبات رسانده است و در جهت مخالف حرکت می‌کند. دانشکده‌های اقتصاد در سراسر کشور اهمیت بازارهای آزاد را دریافته اند. به فریدمن گفتم: «میزس،‌ هایک، استیگلر و شما فضای فکری را تغییر داده اید. شما پیروز شده اید.»فریدمن سرش را تکان داد و پاسخ داد: «ممکن است ما در نبرد فکری پیروز شده باشیم، ولی در سیاست‌های اجرایی به سختی می‌توان تشخیص داد که آیا ما توانسته‌ایم هیچ‌گونه تغییری ایجاد کنیم یا خیر.»او بیان کرد که مصارف دولت به افزایش خود ادامه می‌دهد. پس از یک وقفه که در سال‌های قدرت ریگان ایجاد شده بود، قوانین بار دیگر به سرعت گسترش یافتند. برای مدت اندکی فریدمن سکوت کرد. بعد نگاهی به من انداخت. او گفت: «چالش نسل من این بود که یک دفاع خردمندانه از آزادی را فراهم کنیم. چالش نسل شما این است که آن را حفظ کنید.»بگذارید واقعیت را بگویم، من به این تردیدهای فریدمن، باور نداشتم و خوشبین‌تر بودم. تنها چندین سال پیش بود که جمهوری‌خواهان کنترل کاخ سفید و هر دو حزب کنگره را برای اولین بار پس از سال ۱۹۲۸ به دست گرفته بودند. همه چیز بایستی به خوبی پیش رود. اما حق با فریدمن بود!

اکنون وضعیت ما چنین است:

ـ مورد: از آن زمان که با میلتون فریدمن شام خوردم، یک رهبر جمهوری‌خواه و جمهوری‌خواهان کنگره تکرار می‌کنم، جمهوری‌خواهان امتیاز تجویز دارو را که نشان‌دهنده بزرگ‌ترین توسعه دولت رفاه از زمان جامعه بزرگ است، به تصویب رساندند. (جامعه بزرگ به برنامه سیاسی و اجتماعی لیندون بنیز جانسون رییس‌جمهور ایالات متحده آمریکا در اواسط دهه ۱۹۶۰ اطلاق می‌شود. این برنامه شامل قانون فرصت‌های برابر، قانون حقوق مدنی سال ۱۹۶۴، قوانین مراقبت‌های بهداشتی و حق رای سال ۱۹۶۵ و قوانین تامین مسکن و تحصیلات عالی و فرصت‌های برابر است. این تمهیدات نقش حکومت مرکزی را در امور اقتصادی و اجتماعی گسترش داد و پایه‌های یک دولت رفاه را در ایالات متحده آمریکا محکم کرد.) آنها همچنین از افزایش انبوه مصرف داخلی انتخابی جلوگیری نکردند و بزرگ‌ترین لایحه مربوط به زمین در طول تاریخ، با یک انتقال انبوه منابع به دو درصد از جمعیتی که هنوز در کشاورزی مشغول به کار هستند را اجرا کردند.

ـ مورد: در مبارزاتی که به تازگی به پایان رسید، جمهوری‌خواهان بار دیگر تکرار می‌کنم، جمهوری‌خواهان فردی را پیشنهاد کردند که افتخارآمیزترین موفقیت قانونگذاری اش انجام یک اصلاحات مالی است، قانون مک کین-فین گولد، که یک توهین مستقیمی‌به آزادی بیان را نشان می‌دهد.

ـ مورد: در طول مبارزات، نامزد منتخب جمهوری‌خواهان- بار دیگر، جمهوری‌خواهان- به رای دهندگان گفت که دولت فدرال باید «یک مبلغ رهنی اعطا کند که مردم از پس آن برآیند». این در حالی است که به تاجران به عنوان افراد «حریص» می‌تازند.

ـ مورد: در هفته‌های گذشته، دموکرات‌ها که اکنون در کنگره هستند از کاخ سفید و مجلس سنا خواستند تا کمک خیلی خیلی فوری را به صنایع خودروسازی که از قرار معلوم با تایید جورج بوش به انجام می‌رسد را به تصویب برساند. آنها این پول را که در مجموع تا حدود ۲۵ میلیارد دلار محاسبه می‌شود را چگونه می‌خواستند فراهم آورند؟ همچنین منابع ۷۰۰ میلیارد دلار کمک مالی که این مقامات تنها چند ماه پیش قول آن را داده‌اند که تماما به عرصه بانکداری تعلق خواهد گرفت، از کجا تامین خواهد شد؟به‌رغم آنکه یک کمک مالی به بخش مالی تا حدودی قابل فهم به نظر می‌رسد اگر سیستم بانکداری با شکست مواجه شود، کل اقتصاد متحمل رنج خواهد شد، چقدر مفهوم خواهد داشت اگر این کمک مالی به GM یا FORD تعلق بگیرد؟ حتی اگر هر دو شرکت تولیدات‌شان را به طور کلی متوقف کنند، آمریکایی‌ها به سادگی به نوع دیگری از اتومبیل‌ها روی می‌آورند. به عنوان مثال از فورد که در ایالت میشیگان ساخته می‌شود، به تویوتا که ساخت کنتاکی یا می‌سی‌سی‌پی است، روی می‌آورند. آیا وقتی شرکت استادبار به زیر رفت، ملت به خود لرزیدند؟ آیا اقتصاد ما با نابودی آمریکن موتورز از یک ضربه کشنده رنج کشید؟

ـ مورد: باراک اوباما، پیشنهاد فدرال کردن بیمه خدمات درمانی را مطرح کرده است و این اولین قدم به سوی «حفظ سلامت جهانی» است که وی مدت مدیدی از آن حمایت کرده است. به عبارتی دیگر، دولت فدرال اکنون به ملی کردن حفظ سلامت روی آورده است، صنعتی که برابر با ۱۷ درصد از تولید ناخالص داخلی می‌باشد.

مورد: رییس‌جمهور جدید همچنین اعتبارات مالیاتی برگشت‌پذیری را پیشنهاد کرده است که نشانگر دریافت مستقیم اسکناس از سوی دولت فدرال رزرو می‌باشد. همان‌طورکه دانیل‌هانینگر بیان کرده است، این برنامه اوباما می‌تواند «حدود ۴۸ درصد از آمریکایی‌ها را از سیستم مالیات درآمدی خارج کند.»

این فی نفسه می‌تواند ذات شهروندی را دگرگون سازد. در اثر آن، تقریبا نصف جمعیت کل آمریکا می‌توانند دریافت‌کنندگان یک حق فراگیر و جدیدی شوند. با بالا رفتن میزان جمعیت کشور ممکن است نقطه در حال افول فرا رسد.

همه آنچه که دو قرن پیش بنیان‌گذاران این کشور در مورد نیاز به یک دولت با مسوولیت محدود دریافته‌اند، همه آنچه که ما در دوران خودمان از تقابل بین جمع‌گرایی و بازار‌های آزاد دریافته‌ایم همه اینها می‌توانند به سادگی و خیلی زود ناپدید شوند. از ما خواسته می‌شود که آنچه را که می‌دانیم از یاد ببریم تا از امتیازاتی که تنها می‌توان به آنها در شرایط رسیدن به آزادی دست یافت، صرف نظر کنیم و از ما خواسته می‌شود که بسیار کمتر از آنچه که هستیم باشیم.

شاید آن موقع به درستی ندیده بودم که حق با میلتون فریدمن است. چالش این نسل آن است که تنها و تنها آزادی مان را حفظ کنیم و رودررویی با این چالش اکنون بر عهده ماست.

پیتر رابینسون

پیتر رابینسون، محقق موسسه هوور است.

مترجمان: منیر غلامزاده، دومان بهرامی‌راد

منبع: فوربس