طلایی ترین فرصت های هستی

خیلی وقت ها ما آدم ها از فرصت هایی که داریم نمی توانیم به خوبی استفاده کنیم, شاید اصلاً قدر و ارزش فرصت رو ندونیم ولی وقتی که اون فرصت رو از ما می گیرن تازه می فهمیم چه چیزی رو از دست دادیم

خیلی وقت‌ها ما آدم‌ها از فرصت‌هایی که داریم نمی‌توانیم به خوبی استفاده کنیم، شاید اصلاً قدر و ارزش فرصت رو ندونیم ولی وقتی که اون فرصت رو از ما می‌گیرن تازه می‌فهمیم چه چیزی رو از دست دادیم.

● انواع فرصت

فرصت برای بالا بردن سطح معلومات و آگاهی، فرصت برای کمک به دیگران، فرصت برای جبران اشتباهات و فرصت برای خوب بودن و دوری از بدی و خیلی از فرصت‌های دیگه....مجال این نیست که ما در اینجا در مورد همه این فرصت‌ها بحث کنیم به خاطر همین در مورد مهم‌ترین فرصتی که هر انسان در اختیار داره می‌خواهیم بحث کنیم.

● فرصتی برای شکر کردن

یکی از بزرگ‌ترین نعمت‌هایی که خدای عزیز و مهربون به هر کسی عنایت کرده توفیق زندگی و نفس کشیدن هست،نعمت بزرگی که کمتر کسی توانسته از عهده شکر این نعمت بیرون بیاد. خیلی از ماها می‌دونیم که برای جمع آوری توشه و بهره توی این دنیا داریم زندگی می‌کنیم ولی با این آگاهی و دانش بازهم نتونستیم از فرصت‌هایی که خدای عزیز به ما داده استفاده کنیم. یکی از کمترین حقوقی که خدای عزیز از همه بنده‌های خودش طلب می‌کنه وظیفه شکر گزاری هست (وَإِنَّ رَبَّکَ لَذُو فَضْلٍ عَلَی النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لَا یشْکُرُونَ) (و پروردگار تو فضل خود را بر مردم ارزانی می‌دارد، ولی بیشترین‌شان شکر نمی‌گویند.) (النمل: ۷۳).

● حقیقت شکر در احادیث

راجع به حقیقت شکر احادیث زیادی موجود است از جمله:امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: «شُکرُ کُلِّ نِعمَةٍ الوَرَعُ عن مَحارِمِ اللَّهِ»: شکر هر نعمتی پرهیز کردن از حرام‌های خداوند است.

● فرصت توبه کردن

یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین فرصت‌هایی که خدای عزیز به بنده‌های خودش عنایت کرده فرصت توبه و دوری کردن از بدی‌هاست. خیلی از ما آدم‌ها قدر این نعمت رو نمی‌دونیم و تا لحظه آخر حاضر نیستیم از کار‌های زشتمون دست برداریم تازه وقتی که چشمون به اون دنیا باز می‌شه تصمیم به توبه کردن می‌گیریم ولی چه سود که در آخرت جای توبه کردن نیست.(یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَی اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسی‏ رَبُّکُمْ أَنْ یکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیئاتِکُمْ وَ یدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ یوْمَ لا یخْزِی اللَّهُ النَّبِی وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یسْعی‏ بَینَ أَیدیهِمْ وَ بِأَیمانِهِمْ یقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَ اغْفِرْ لَنا إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَی‏ءٍ قَدیرٌ) (ای کسانی که ایمان آورده‏اید، به درگاه خدا توبه کنید توبه‏ای از روی اخلاص. باشد که پروردگارتان گناهانتان را محو کند و شما را به بهشت‌هایی داخل کند که در آن نهرها جاری است. در آن روز، خدا پیامبر و کسانی را که با او ایمان آورده‏اند فرو نگذارد و نورشان پیشاپیش و سمت راستشان در حرکت باشد. می‏گویند: ای پروردگار ما، نور ما را برای ما به کمال رسان و ما را بیامرز، که تو بر هر کاری توانا هستی.) (تحریم:۸).

● ویژگی‏های توبه خالص‏

شخص تائب باید دارای یک سری ویژگی‌های اصلی باشد از جمله: ۱. از اینکه توبه‏اش پذیرفته نشود، باید بترسد. ۲. امید داشته باشد که توبه‏اش پذیرفته شود. ۳. اطاعت و بندگی خدا را ادامه دهد: «عسی ربکم ان یکفّر عنکم سیئاتکم»رسول اکرم صلی الله علیه و آله:اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ فَاَربَعَةٌ: اَلنَّصیحَةُ لِلّهِ فی عَمَلِهِ وَ تَرکُ الباطِلِ وَ لُزومُ الحَقِّ وَ الحِرصُ عَلَی الخَیرِ؛نشانه توبه کننده چهار چیز است: عمل خالصانه برای خدا، رها کردن باطل، پایبندی به حق و حریص بودن بر کار خیر.(تحف العقول، ص ۲۰).

زهرا اجلال