تفسیر مبسوط آفرینش

سال ۶۱ هجری زمان زیادی می گذرد در این میان بسیاری زاده شدند و بسیاری به خاک پیوستند سلاطین بسیاری به تخت نشستند و شاهان فراوان از این مقام خلع شدند جنگ های فراوان به وقوع پیوست چرخ زمان گشت و گشت, آمدند و رفتند, بزرگان, مشایخ, دانشمندان, اندیشمندان و
اما هنوز از سال ۶۱ هجری باعنوان پیروزی خون بر شمشیر یاد می کنیم

زمان سریع می‌گذرد و ما مسافران این سفر پرتلاطم هستیم. تاریخ چه بی‌شمار به خاطرات خویش افزوده و چند نفر دیده است، اما همه را در خویش نهفته و گاه گاهی نمونه‌های برجسته خویش را برای عبرت‌آموزی، پندگیری و اندیشه‌سازی در دسترس مردمان قرار داده و این درست نقطه‌ای است که عد‌ه‌ای را به قضاوت وا می‌دارد و عده‌ای را به تفکر. اینجا قله‌ای است که هرگاه نگاه می‌کنیم نو و بدیع است و هرچه بخواهیم در آن یافت می‌شود. روی دیگر تاریخ همان درنده بی‌رحمی است که بسیاری از نام‌ها و نشانه‌ها را در خویش فرو برده و خط فراموشی بر آنها کشیده، چه دقیقه‌ها و ساعت‌ها که ثبت نشده و همچنان در پرده‌ای از ابهام است.

با همه این اوصاف، تاریخ زیباست و عبرت‌آ‌موز.

از سال ۶۱ هجری زمان زیادی می‌گذرد در این میان بسیاری زاده شدند و بسیاری به خاک پیوستند.سلاطین بسیاری به تخت نشستند و شاهان فراوان از این مقام خلع شدند. جنگ‌های فراوان به وقوع پیوست. چرخ زمان گشت و گشت، آمدند و رفتند، بزرگان، مشایخ، دانشمندان، اندیشمندان و ...

اما هنوز از سال ۶۱ هجری باعنوان پیروزی خون بر شمشیر یاد می‌کنیم. زمان را ورق بزنیم و تاریخ را بازخوانی کنیم، شاید گرد و غباری که بر دلهایمان نشسته زدوده شود.

وقتی حسین بن علی(ع) مناسک را ناتمام گذاشت و از مکه بیرون زد، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد حج او به خون کامل شود. هیچ‌کس فکر نمی‌کرد او می‌رود تا حج ابراهیمی را تفسیری دوباره بخشد. حرکت او سرآغاز شکوفایی نهال اسلام و ایدئولوژی شیعه بود. از این ماجرا به سادگی نمی‌توان عبور کرد. تا به کربلا رسید چندین منزل بود و هر منزل حکایتی ماندگار و در این میان یارانی که تا رسیدن به وعده الهی گلچین می‌شدند، چه بسا عده‌ای نماندند و عده‌ای رفتند و بازگشتند، عده‌ای نیز اهل این کاروان شدند.

کربلا سرآغاز زندگی جاودانه بود و چشمه زلال و جاری برای آیندگان، کربلا نه یک دیار ساده که دیار عاشقی و دلدادگی بود. کربلا تعریف تازه‌‌ای بود برای زیستن اما عاشورا نه یک روز بلکه تفسیر مبسوط آفرینش بود و تبیین عروج انسان از این سیاره درد و رنج که اوج قله‌اش صبر نام گرفت.

روزی که حر سلام امام(ع) را پاسخ گفت نمی‌دانست با یک نگاه ساده شیفته می‌شود، شاید هم هنوز از معجزه عشق خبر نداشت، اما به راستی “حر” شد. پرواز کرد و بال را فهمید، لبخند خدا را دید و طواف شوق را محرم شد. گوش کن که چگونه پاسخ لبیک او گوش زمان را پرکرده و چگونه در بیان آزادی، قصیده بلند خویش را سروده است. گوش کن این نوایی است شورانگیز پس کی ما آزاد می‌شویم؟ تاکی در این قفس روزمرگی زندانی باشیم؟ این سوال را چند بار از خودمان پرسیده‌ایم؟ گاهی اوقات خیال می‌کنیم آزادیم اما چشمان‌مان آن قدر سو ندارد که میله‌های زندان پیش رو را ببینیم.

نگارش کتاب سرخ شهادت به دست حسین(ع) آن هم در یک روز، عالمی را ساخته و دنیایی را مبهوت کرده است. بر هر حرف این کتاب می‌توان هزاران کتاب تفسیر نوشت اما چه کسی می‌تواند معنای آن را درک کند و کدام باور گنجایش چنین حقیقت عظیمی را دارد. یک روز و این همه درس! الله‌اکبر

همه او را می‌شناسند، او محدود به اسلام نیست، اما ... ادیان و مذاهب فراوان در باب او سخن گفته‌اند و در باور او کوشیده‌اند اما هرکس به اندازه کفی آب از اقیانوس برگرفته، همین و بس.

نمی‌توان همه را گفت، نمی‌توان! فقط به این سوال ساده می‌رسیم؛ کربلای تو کجاست؟

عاشورای تو کدام روز است؟ شک نکن هرکس باشی و در هر کجا، از کربلا عبور می‌کنی، آنگاه باید انتخاب کنی، می‌خواهی آزاد شوی یا در قفس بمانی.

فکر کن چقدر سخت است مانند “حر” شدن، پشت کردن به لشکر انبوه باطل و پیوستن به یاران عشق.چشم وا کن تا نور را ببینی، تا از سیاهچال نفس بیرون بزنی، پرچم سرخ حسین(ع) هنوز برافراشته است، هنوز صدای “هل‌من ناصر ...” بلند است و هنوز کسی تو را می‌خواند.شیدایی، سهم آنانی است که در فصل عبور، لبیک بگویند و میثاق‌نامه را امضا کنند.تو کجای صفحه تاریخ ایستاده‌ای؟

عباس فغانی