نقش مثبت اندیشی در ارتقای بهداشت روانی‌

<مثبت اندیشی> از نظر روانشناسی زندگی سرشار از نعمت‌ها و ثروت‌های نامحدود است. همه انسانها حق و اختیار دارند در زندگی موفق شوند و با شادمانی و نشاط زندگی کنند، ولی دستیابی به …

<مثبت اندیشی> از نظر روانشناسی زندگی سرشار از نعمت‌ها و ثروت‌های نامحدود است. همه انسانها حق و اختیار دارند در زندگی موفق شوند و با شادمانی و نشاط زندگی کنند، ولی دستیابی به شادی و شادابی و موفقیت در هر زمینه، فقط به همت و تلاش افراد بستگی دارد. هیچ‌کس جز خود شخص نمی‌تواند موقعیت‌ها و شادابی‌ها یا غم‌ها و شکست‌ها را برای خویشتن فراهم سازد. چگونه است که گروه اندکی، احساس خوشبختی و سعادت می‌کنند، در حالی که عده زیادی از خود ناراضی هستند. به طور کلی، هر کس حوادث و القائات بیرونی را با توجه به باورها و بینش خود تفسیر و توجیه می‌کند، و در واقع حقیقت همه چیز از افکار و ذهن انسان سرچشمه می‌گیرد، یعنی انسان ساخته و پرداخته افکار خویش است. در واقع <تو همان هستی که می‌اندیشی> این ذهن ماست که از ما انسانی موفق و قوی می‌سازد، یا برعکس آن عمل می‌کند.‌

روانشناسان معتقدند که اندیشه‌ها و پندارهای ماست که کیفیت زندگی ما را می‌سازند، اندیشه‌ها هستند که موجب موفقیت و یا شکست، عامل سلامتی یا مریضی، باعث خوشبختی یا بدبختی ما هستند. با اندیشه‌های مثبت است که انسان سرشار از شوق و اشتیاق، احساس خوشبختی، تندرستی و آرامش می‌کند و با افکار منفی است که احساس شکست، بدبختی، مریضی، بیچارگی و بدبینی می‌کند. با اندیشه‌های مثبت است که توانمندی‌ها، اعتماد به نفس و خودباوری‌ها قویا افزایش می‌یابند. در حالی که با افکار منفی، ناتوانی، حقارت و خودکم‌بینی‌ها در انسان تشدید و در نتیجه بسیاری از امراض روحی و جسمی گریبانگیر فرد می‌شود.‌

جای تأسف است که اکثر مردم بدون اینکه خود متوجه باشند، با تکرار اندیشه‌های مخرب، انرژی‌های خود را بر ضد خویش به کار می‌برند و سبب بدبختی‌های خود می‌شوند! ‌وقتی اندیشه‌های منفی را در سر داریم، آنها را خواسته یا ناخواسته هر روز چند هزار مرتبه تکرار می‌کنیم، در نتیجه افکار منفی، قوی‌تر می‌شوند و جای بیشتری در ذهن به خود اختصاص می‌دهند. در نهایت تمامی بخش تولید فکر را تحت نظارت خود می‌گیرند و به مجموعه افکارمان، ماهیت منفی می‌دهند.

به این روند، بدون این که بخواهیم و ندانسته، بخش عظیمی از توانایی‌های بالقوه و بالفعل خود را ناتوان می‌سازیم. و بیهوده هدر می‌دهیم که در نتیجه بی‌حوصله، کم اشتها، پریشان حال، بدخواب و افسرده می‌شویم و به ناراحتی‌های قلبی و عروقی فشار خون و دردهای دیگر دچار می‌شویم.

به عبارت ساده، سموم حاصل از نگرانی و خشم، ترس، ناکامی و منفی‌بافی، ما را به سوی بیماری و نابودی می کشاند.

انسان برای بقا و بهتر زیستن، همیشه تلاش می‌کند در این حرکت، مهم‌ترین مسئله بهره‌مندی از تفکر مثبت است و این تلاش، بشر را به سر منزل آرامش و آسایش جسم و روح سوق می‌دهد که گواه آن، سفارش بسیاری از بزرگان دین است که انسان را به اندیشه‌های مثبت، رهنمون کرده‌اند.‌

در بررسی متون اسلامی به ویژه قرآن کریم، به نظر می‌رسد اغلب تاکیدها بر خوبی‌ها و نقاط قوت افراد است. آنجا که خداوند می‌فرماید: <از روح خود در او دمیدم> (حجر، آیه ۲۹)<به درستی که ما انسان را در زیباترین هیأت آفریدیم.> (سوره تین آیه ۴)‌

پیامبر اکرم(ص) می‌فرمایند <گمان‌های خود را در حق برادران خود نیکو کنید، تا دل بی‌آلایش و طبع پاک را به غنیمت ببرید.

امام علی (ع) نیز می‌فرماید: <دارو و درمان تو در توست، ولی احساس نمی‌کنی و درد تو از توست، ولی نمی‌بینی و می‌پنداری که بشر کوچکی هستی، و حال آن که دنیای بزرگ‌تری در تو پیچیده است.>