الگوبرداری از مناسک عزاداری عاشورا در جهت بزرگداشت مقام سایر معصومین (ع)

امام حسین (ع) شخصیت بی‌نظیری است که خداوند در عالم وجود فقط همین یکی را آفریده است.

((امام حسین (ع) شخصیت بی‌نظیری است که خداوند در عالم وجود فقط همین یکی را آفریده است. این به این معنی نیست که بقیه هیچ‌‌ کدام از این ویژگی‌ها را نداشته‌اند، ولی کسی که همه این ویژگی‌ها و خوبی‌ها را تا حد اعلی داشته باشد و همه چیزش را بدهد فقط اباعبدالله (ع) است.

کار عظیم امام حسین (ع) در عالم، یگانه است. حالا ما برای چنین شخصیت عظیمی گریه می‌کنیم. گاهی این گریه مرتبه‌ای از ناراحتی است و گاهی مرتبه‌ای از محبت است و اشک از شدت شوق و علاقه است و انسان نمی‌تواند تحمل کند و اشک می‌ریزد))

در واقع اصل عزاداری و گریه برامام حسین (ع) یک سیر و سلوک معنوی است که انسان را درمسیر تعالی قرار می دهد عزادار واقعی با درک و شناخت وجود امام - به عنوان آیینه ای حق نما - رسیدن به مقام قرب الهی را برای خویش میسر می سازد ولی از جنبه دیگر عزاداری ،به عنوان یک سنت تاریخی در دل جوامع شیعی نضج یافته است و به واسطه کارکردهای اجتماعی اش نه تنها باگذشت زمان فراموش نشده است بلکه امروزه پویاتر و تأثیر گذارتر از همیشه در ابعادمختلف زندگی افرادقابل مشاهده است . با این وجود طبیعی است که خیلی ها در صدد برآیند که از این ظرفیت و پتانسیل بالا در جهت رسیدن به اهداف مختلف فرهنگی ،اجتماعی و سیاسی جامعه بهره برداری کنند به طوری که مشاهده می شود در سالهای اخیر برپایی مراسم عزاداری با فورم عزاداریهای عاشورا در حال گسترش و تعمیم به ماههای دیگر سال از جمله ایام شهادت سایر ائمه و معصومین بوده است البته صدا وسیما نقش اصلی وهدایت گر این حرکت را برعهده داشته است . دراین میان آنچه که باعث نگرانیست نادیده گرفتن این حقیقت است که درمورد عاشورا بستر تاریخی و فرهنگی بسیار غنی وجود داشته که پشتوانه پذیرش و تداوم عزاداری امام حسین (ع) در میان افراد جامعه در طول قرن های متمادی شده است .بسترتاریخی که به نظر می آید درمورد بزرگداشت سایر معصومین با این گستردگی وجود نداشته باشد و بنابراین این احتمال وجود دارد که پافشاری و تلاش در جهت القاء آن به جامعه هر چند با هدفی کاملا" درست ،نوعی دلزدگی نسبت به مناسک مذهبی را به دنبال داشته باشد به ویژه آنکه تبلیغات زیادی نیز در این زمینه وجود دارد که غالبا" با هدف تخریب شیعیان و معرفی آنها به عنوان افرادی خرافی و منحرف - که علاقه زیادی به گریستن دارند و با شادی مخالفند -انجام می گیرد . از سویی الگوبرداری از مناسک عزاداری عاشورا در جهت بزرگداشت مقام سایر معصومین (ع) در ایام دیگر سال این آسیب را نیز به دنبال دارد که از منحصر بفرد بودن تأثیر ایام مناسکی عاشورا و نوستالژی بودن محرم در ذهن افراد بکاهد چرا که با فرارسیدن ایام محرم موج بزرگی از احساسات مذهبی جامعه را فرا می گیرد که بدون شک کارکرد های بسیار مهمی را به دنبال دارد از جمله ایجاد وحدت و همبستگی میان افراد جامعه که برجسته ترین آن ها نیز محسوب می شود .

نسیم کاهیرده