شنا در استخر و دانستنیهای بهداشتی در باره آن

در فصل گرم, شنا به تن آدم می چسبد تابستان که می آید, بازار استخرها رونق می گیرد و شنا تبدیل می شود به یک تفریح پرطرفدار و لذت بخش و البته نه چندان بی خطر می پرسید کدام خطر

در فصل گرم، شنا به تن آدم می‌چسبد. تابستان که می‌آید، بازار استخرها رونق می‌گیرد و شنا تبدیل می‌شود به یک تفریح پرطرفدار و لذت‌بخش و البته نه چندان بی‌خطر. می‌پرسید کدام خطر؟ جوابش ساده است: بیماری‌های ناشی از تفریحات آبی. این بیماری‌ها معمولاً از طریق بلع، تنفس و تماس پوست بدن با آب آلوده استخرها، چشمه‌های آب معدنی، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و دریا‌ها منتقل و منتشر می‌شوند و فهرست عریض و طویلی دارند: عفونت‌های پوست، گوش، چشم، اسهال و … بد نیست با برخی از مهم‌ترینِ این بیماری‌ها و راه‌های پیشگیری از آن‌ها بیشتر آشنا شوید.

تفریحات آبی در استخرهای شنا، پارک‌های آبی، حوضچه‌های آب گرم، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و دریا‌ها صورت می‌‌پذیرد. شنا، یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های دنیا و راهی شاد، فعال و سالم برای گذران اوقات فراغت است. در طول قرن گذشته، استفاده از سیستم‌های مدرن ضد عفونی‌کننده استخرها باعث بهبود کیفیت تفریحات و سرگرمی‌های آبی شده است. با وجود این، در دهه اخیر، درصد شیوع بیماری‌های ناشی از شنا افزایش چشمگیری داشته است. با تمرین رفتارهای بهداشتی می‌توان خطر این بیماری‌ها را به حداقل رساند.

طبق آمار، ‌بیشترین بیماری‌های ناشی از شنا در استخرهای عمومی، عبارت است از بیماری‌های پوستی، به‌ ویژه‌ ‌انواع حساسیت‌های پوستی و عفونت‌های قارچی. پس از این بیماری‌ها، ‌ناراحتی معده (به ویژه زخم معده) و ناراحتی‌های گوش (به ویژه عفونت قسمت میانی گوش)، از شایع‌ترین بیماری‌هایی هستند که در استخرهای آلوده منتقل می‌شوند. بر اساس نظر متخصصان، ‌استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های مناسب و رعایت بهداشت‌ ‌توسط شناگران، مهم‌ترین عامل در جلوگیری از آلودگی استخرها است.

● تفریحات آبی و آدم‌های بااستعداد

چه کسانی استعداد بیشتری برای مبتلا شدن به بیماری‌های ناشی از تفریحات آبی دارند؟ کارشناسان می‌گویند: «کودکان، زنان باردار، افرادی که دچار ضعف دستگاه ایمنی هستند (مثلاً بیمارانی که سابقه شیمی‌درمــــانی دارنــد)، در صورت قرار گرفتن در معرض این بیماری‌ها، دچار مشکلات جدی‌تری خواهند شد و لازم است که این افراد پیشاپیش با پزشک خود مشورت کنند.»

● طرز ورود میکرو‌ب‌ها به آب استخر

ورود میکروب‌ها از بدن شناگران به درون آب معمولاً از طریق مدفوع است. ممکن است بعضی از شناگران دچار اسهال باشند یا مشکل دیگری مانند قاعدگی (در خانم‌ها) داشته باشند. پس همیشه خطر آلودگی آب وجود دارد و برای جلوگیری از انتقال چنین بیماری‌هایی، بهترین راه این است که این افراد شناسایی شوند و اجازه شنا به آن‌ها داده نشود؛ هر چند که نمی‌توان جلوی آن‌ها را گرفت یا به طور کامل شناسایی‌شان کرد. به علاوه، برای چنین افرادی بسیار سخت است که جلوی ترشح مواد آلوده از بدن گرفته شود. شناگران باید مراقب باشند که آب استخر را قورت ندهند. همه افرادی هم که شنا می‌کنند، در صورت بروز مشکل یا بعد از توالت باید به طور کامل بهداشت فردی را رعایت کنند.

● می‌روید شنا؟ این‌ها را همراه ببرید

۱) کرم ضد آفتاب (که ضد آب هم باشد):

یک کرم ضد آفتاب با عیار محافظتی یا SPF برابر ۲۵ یا بالاتر به شما کمک می‌کند تا از پوست خودتان در مقابل اشعه زیان‌آور ماوراء بنفش محافظت کنید. یادتان باشد که کرم ضد آفتاب را باید حداقل ۱۵ دقیقه پیش از خروج از منزل، روی پوست مالید تا به داخل پوست نفوذ کند. همچنین پس از شنا و عرق کردن، کرم باید مجدداً استفاده شود. تقریباً ۳۰ گرم از کرم، برای پوشاندن مناسب نقاطی که در معرض آفتاب قرار می‌گیرند، کافی است.

۲) مرطوب‌کننده لب:

بهترین محافظ برای مراقبت از لب‌ها در مقابل نور خورشید، داروهای ضد آبی هستند که هم لب‌ها را مرطوب نگه می‌دارند، هم دارای عیار محافظتی یا SPF برابر ۱۵ یا بالاتر هستند.

۳) کلاه لبه‌دار بزرگ:

جدا از این‌که صورتتان را با پوششی از ضدآفتاب‌ها محفوظ نگه می‌دارید، توصیه می‌شود با استفاد از کلاه هم موهایتان را در مقابل آفتاب محافظت کنید تا بتوانید از فرسودگی، خراب شدن و شکنندگی لایه‌های خارجی موهایتان جلوگیری نمایید. یک کلاه راحت و مناسب انتخاب کنید که دارای لبه‌های بزرگ باشد تا بتواند از گردن شما نیز محافظت کند. بهتر است در صورت امکان زیر سایه بنشینید.

۴) اسپری ضد آفتاب برای موها:

یکی دیگر از روش‌های محافظتی برای موها در مقابل نور خورشید، استفاده از اسپری محافظتی است که مخصوص همین کار ساخته شده. اسپری ضد آفتاب باید قبل، بعد و هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید مورد استفاده قرار گیرد.

۵) پماد برای جوش‌ها:

گاهی این بیماری به علت قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید بروز می‌کند. داروی لازم برای این وقایع محتمل را هم در دسترس داشته باشید.

● شنا علیه چشم

اگرچه شنا جزء ورزش‌هایی نیست که آسیب‌های چشمی‌ خطرناک به دنبال داشته باشد (در مقایسه با فوتبال، تنیس، و غیره …)، ولی قرمزی و سوزش چشم بعد از شنا، به ویژه بعد از شنا در استخر، یکی از مسائلی است که بسیاری با آن مواجه می‌شوند. ولی آیا باید نگران این مسأله بود؟ خیر؛ چون قرمزی پس از شنا در استخر سبب آسیب درازمدت نمی‌شود.

کلر که برای ضد عفونی کردن و از بین بردن باکتری‌ها به آب استخر اضافه می‌شود، به‌خودی‌خود مشکل‌ساز نیست. مشکل زمانی رخ می‌دهد که کلر در مجاورت نیتروژن یا آمونیاک موجود در آب قرار می‌گیرد و از ترکیب این‌ها کلرامین تشکیل می‌شود.

در حقیقت، علت اصلی قرمزی چشم، کلرامین است. عروق سطحی چشم بر اثر تماس با کلرامین، ملتهب و سبب قرمز شدن چشم می‌شود. کلرامین همچنین لایه موقتی روی قرنیه ایجاد می‌کند که سبب التهاب، حساسیت، خشکی و قرمزی چشم می‌شود. به این وضعیت، التهاب قرنیه (کراتیت) می‌گویند.

برخلاف بسیاری که تصور می‌کنند درمان این مشکل استفاده از قطره‌هایی است که قرمزی چشم را کم می‌کنند، درمان صحیح این مشکل، استفاده از ترکیباتی نظیر اشک مصنوعی است. اشک مصنوعی، لایه‌ای روی قرنیه ایجاد می‌کند و به آن فرصت می‌دهد تا بهبود پیدا کند.

ترکیباتی که قرمزی چشم را کم می‌کنند با منقبض کردن عروق خونی این کار را انجام می‌دهند و قطع این داروها سبب تشدید مشکل خواهد شد. اگر قرمزی و سوزش چشم شدید باشد یا به دفعات تکرار شود، یک راه دیگر، استفاده از عینک شنا است.

اغلب تصور می‌شود قرمزی چشم، ناشی از زیاد بودن کلر آب استخر است؛ در حالی‌که واقعیت دقیقاً برعکس است و این مشکل معمولاً ناشی از کم بودن کلر آب است. حتی آن بوی تندی که شناگران تصور می‌کنند به خاطر زیاد بودن کلر آب است، دلیلش این است که کلر آب کم است. مولکول‌های آزاد کلر با نیتروژن و آمونیاک ترکیب می‌شوند و کلرامین ایجاد می‌کنند.

افزایش کلر آب، علاوه بر این‌که مانع رشد باکتری‌ها در آب استخر می‌شود، سبب شکسته شدن پیوند‌های شیمیایی کلرامین و شکسته شدن مولکول‌های آن می‌شود و مشکلات مربوطه را کاهش می‌دهد. در صورتی‌که کلر آب کم باشد، احتمال عفونت چشم در اثر تماس با باکتری‌های آب افزایش می‌یابد. عفونت چشمی معمولاً علاوه بر قرمزی و التهاب، با درد و ترشح نیز همراه است. در صورتی‌که بعد از شنا، قرمزی چشمتان از حد یک التهاب خفیف فراتر برود و با ترشح همراه باشد، ضرورت دارد به چشم‌پزشک مراجعه کنید.

● شنا علیه پوست

آفتاب‌سوختگی شایع‌ترین مشکلی است که با آن مواجه می‌شوید. موها نیز پس از تماس طولانی با آب و بعد از تبخیر این آب در اثر تابش آفتاب، خشک‌تر می‌شوند. موها همچنین ممکن است سفید شوند. بعضی‌ها هم در استخر، دریاچه، دریا و حتی در مرداب یا آب شور شنا می‌کنند و بنابراین هر ماده موجود در آب ممکن است برای پوستشان مشکل‌ساز باشد؛ از جمله آلوده‌کننده‌ها، داروها، مواد شیمیایی موجود در آب، میکروب‌ها، جلبک‌ها، کرم‌ها، نباتات، مرجان‌ها و سنگ‌های تیزی که هر کدام می‌توانند مشکل خاص خودشان را ایجاد کنند.

به عنوان مثال، در استخرها به خاطر استفاده از سولفات مس برای کنترل خزه و جانوران ذره‌بینی، امکان دارد موهای بلوند و سفید در تماس با آب سبزرنگ شوند. کلر می‌تواند چشم‌ها را بسوزاند و آن‌ها را قرمز و تحریک‌پذیر کند و همچنین باعث خشکی پوست و مو شود. عفونت قارچی پاها نیز زیاد دیده می‌شود. امکان دارد پوست به خاطر تماس زیاد با لباس شنا، خیس و سفید و متورم شود و این موضوع باعث عفونت قارچی ثانویه شود.

ساییدگی‌های ناشی از برخورد با کناره‌های سخت استخر یا تخته سنگ‌ها هم اگر معالجه نشوند، ممکن است منجر به عفونت پوست ‌شوند. پس همیشه باید بعد از شنا، حمام یا دوش بگیرید و برای کنترل خشکی پوستتان توصیه می‌شود به تمام سطح بدن، کرم یا محلول مرطوب‌کننده بمالید، موها را با شامپو بشویید و در صورت لزوم، نرم‌کننده بزنید و سپس لباس‌های تمیز و خشک به تن کنید.

به بریدگی‌ها و ساییدگی‌های غیر عادی پوستتان توجه داشته باشید. اگر موهایتان به سبزی گرایید، با آرایشگر مشورت کنید تا رنگ مویتان را کنترل کند. اگر آفتاب‌سوختگی یا ناراحتی پوستی پیدا کردید، حتماً با متخصص پوست مشورت کنید. به طور کلی، بعضی از مشکلات پوستی شایع در شناگران را می‌توان به شکل زیر فهرست کرد:

● خشکی پوست شناگران

این مسأله، مشکل شایعی است که علتش حل‌ شدن و از بین رفتن تدریجی چربی محافظ پوست است. این امر موجب کاهش رطوبت لایه شاخی پوست و سبب ایجاد خشکی،‌ پوسته‌پوسته ‌شدن و خارش‌ می‌شود.

این وضعیت با دوش‌های داغ و طولانی که شناگران به انجام آن شهرت دارند و نیز با نشستن طولانی‌‌مدت در جکوزی‌های گرم، بدتر می‌شود. برای رفع این مشکل می‌توان با کاهش مدت دوش گرفتن و در واقع، با استفاده از یک دوش سریع با آب ولرم، از خشکی بیش از حد پوست جلوگیری کرد و از صابون‌های ملایم‌تر استفاده نمود.

همچنین باید بلافاصله پس از خشک کردن بدن با حوله، از یک نرم‌کننده روغنی استفاده کنید. وازلین ساده یا روغن معدنی‌، از مرطوب‌کننده‌های خوب و ارزان‌قیمت هستند. تجویز داروهای ترکیبی حاوی کورتون، اگر خشکی پوست به اگزما و حساسیت تبدیل شود، ضرورت پیدا می‌کنند.

● التهاب پوست در اثر پوشیدن لباس شنا

ممکن است پس از یک روز استفاده طولانی‌مدت از یک مایوی مرطوب و تنگ و چسبان، این حالت اتفاق بیفتد. این حالت در واقع، یک التهاب عفونی و عمیق و میکروبی است و باعث می‌شود بیمار، دچار توده‌های زیر‌پوستی عمیق ملتهب و سفت در ناحیه باسن ‌شود. برای رفع این مشکل، یک دوره آنتی‌بیوتیک باید توسط پزشک تجویز شود.

● التهاب فولیکول در حوضچه آب داغ

این مشکل توسط نوعی باکتری به نام پسودومونا ایجاد‌ می‌شود و در افرادی که از حوضچه‌های آب داغ یا استخر آب‌های گردان یا آب معدنی و جکوزی با لوله‌های داغ استفاده می‌کنند، دیده می‌شود. در این افراد، در نواحی تماس با آب داغ، ضایعات پوستی به ‌صورت دانه‌های برجسته قرمزرنگ یا چرکی پیدا می‌شود که خودبه‌خود در طول ۷ تا ۱۰ روز خوب می‌شود. پس از استفاده از جکوزی، برجستگی‌های زیرپوستی حساس روی پاشنه پای بچه‌ها دیده می‌شود که درمانش معمولاً حمایتی است و با استفاده از داروهای ضد خارش خوراکی بهبود می‌یابد.

در صورت وجود علایم تب و لرز و بزرگ شدن غده‌های لنفی گردن یا زیر بغل، یک دوره درمان با آنتی‌بیوتیک خوراکی با تجویز پزشک توصیه می‌شود. کافی بودن کلر آب می‌تواند به پیشگیری از این مشکل کمک کند.

● آلرژی به وسایل شنا

برخی ضایعات پوستی هستند که صرفاً توسط وسایل شنا ایجاد می‌شوند؛ مثلاً حساسیت به عینک شنا یا ماسک غواصی می‌تواند علایمی از این قبیل ایجاد کند: قرمزی پوست،‌ خارش و گاهی ضایعات ترشحی همراه با دلمه در محل تماس. حساسیت پوستی نسبت به گیره بینی، گوشی‌ها و وسایل دیگر شنا نیز ممکن است دیده شود. آزمایش پوستی می‌تواند در تأیید تشخیص آلرژی نسبت به وسایل شنا کمک کند. کورتون موضعی یا خوراکی و آنتی‌هیستامین نیز برای درمان موارد حاد و شدید استفاده می‌شود. باید به این افراد توصیه کرد که از مواد آلرژن دوری کند؛ مثلاً استفاده از عینک‌های شنای بدون لاتکس برایشان توصیه می‌شود.

● خارش شنا‌گران یا التهاب لاروی

یک واکنش آلرژی نسبت به لارو (نوعی کرم) است که با خارش و دانه‌های قرمز موقتی همراه است و پس از شنا به صورت لکه‌ها و دانه‌های برجسته قرمز ظاهر می‌شود. معمولاً در عرض چند روز ناپدید می‌گردد و اگر ضایعات موجود در مناطق درگیر، چندان بزرگ نباشند؛ نیازی به درمان ندارد.

● قارچ کف پا

این قارچ پوستی روی کف پا و کناره‌های پاشنه و پنجه پا رشد می‌کند و به علت این‌که معمولاً شناگران با پاهای برهنه در محوطه استخر راه می‌روند، به آسانی قابل انتقال به دیگران است. علایم بیماری می‌تواند شامل لکه‌های قرمز یا قهوه‌ای همراه با پوسته‌پوسته شدن و گاهی بروز تاول باشد. برای رفع این مشکل، از درمان‌های رایج موضعی ضد قارچ می‌توان بهره گرفت. اگر PH آب استخر شدیداً قلیایی یا شدیداً اسیدی باشد، می‌تواند سبب گلودرد، تحریک و سوزش پوست و چشم‌ها شود. PH آب استخر باید در حدود ۴/۷ نگه داشته شود. گاهی ممکن است شنا در استخر سبب سبز شدن موهای روشن شود. در این صورت، میزان مس موجود در آب استخر زیاد است و این ممکن است به علت اسیدی بودن آب استخر باشد که مس موجود در لوله‌های آب را حل کرده و سبب تغییر رنگ موهای روشن و رنگ‌کرده می‌شود.

● شنا علیه گوش

گوش‌درد شناگران یک بیماری مشهور عفونی است که به لاله گوش یا مجرای گوش بیرونی مربوط می‌شود و می‌تواند باعث خارش و قرمزی یا التهاب گوش شود. بدین ترتیب، گوش در حرکت یا لمس، بسیار دردناک می‌شود و ممکن است چرک از گوش خارج شود.

عامل ایجاد‌کننده این ‌عفونت، اغلب میکروبی است که پسودومونا نامیده می‌شود. این میکروب در محیط (خاک و آب) وجود دارد و با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود. اگرچه این بیماری در همه گروه‌های سنی شایع است، اما بیشتر کودکان و نوجوانان به آن مبتلا می‌شوند. ورود آب آلوده به گوش شناگران می‌تواند عامل اصلی این بیماری باشد. این گوش‌درد عموماً چند روز پس از ورود آب یا جسم آلوده به گوش، ظاهر می‌شود. گوش‌درد شناگران مانند آن گوش‌درد‌های شایعی که در دوران کودکی ایجاد می‌شود، نیست. اگر می‌توانید لاله گوشتان را بدون درد یا ناراحتی تکان بدهید، دراین صورت احتمالاً بیماری شما، گوش‌درد شناگران نیست. برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، بهتر است از ۴ توصیه زیر غفلت نکنید:

۱) گوش‌هایتان را پس از شنا خشک کنید. چنان‌چه خارج کردن آب از گوش مشکل بود، از چند قطره شستشودهنده الکلی مخصوص گوش استفاده کنید.

۲) از مدیریت استخر در رابطه با کنترل PH آب سؤال کنید. استخرهایی که به خوبی از لحاظ PH ‌ و میزان کلر کنترل شده‌اند، کمتر موجب انتشار گوش‌درد شناگران می‌شوند.

۳) به علامت‌ها توجه کنید و از شنا در مکان‌هایی که به علت آلودگی بسته شده‌اند، خوداری نمایید.

۴) از داخل کردن اشیایی مانند انگشت، گوش پاک‌کن و سایر اجسام، به درون گوش خودداری کنید؛ چراکه ممکن است این کار باعث خراش دادن مجرای گوش شود و راهی را برای عفونت باز کند. چنان‌چه تصور می‌کنید به گوش‌درد شناگران مبتلا شده‌اید، این مسأله را با پزشک خود در میان بگذارید.

● شنا علیه سینوس

سینوزیت یک بیماری عفونی است که تقریباً به طور شایع در بین شناگران نیمه‌حرفه‌ای و حرفه‌ای دیده می‌شود. شاید یک عامل مستعدکننده این افراد به سینوزیت، تماس زیاد مخاط‌ بینی و سینوس‌ها با کلر است که باعث حساسیت بیشتر آن‌ها در مواجهه بعدی با عفونت‌های سینوس می‌شود.

استفاده از بینی‌بند‌ها کمک‌کننده است، ولی متأسفانه چاره‌ساز نیست. شستشوی مخاط بینی بعد از هر نوبت شنا با سرم فیزیولوژی هم می‌تواند مؤثر باشد.

● ۱۲ حرکت برای افزایش ضریب ایمنی شنا

۱) استخرهای خلوت و مطمئن را برای شنا انتخاب کنید.

۲) اگر پوستتان چرب است یا به خاطر استفاده از لوازم آرایشی یا کرم‌های مخصوص این فصل چرب شده، از تماس پوست با آب استخر که حاوی کلر است جداً بپرهیزید؛ چراکه این مسأله باعث ایجاد حساسیت پوستی می‌شود.

۳) حتماً پیش از ورود به استخر، سونا یا جکوزی، چند دقیقه‌‌ای دوش بگیرید.

۴) از کلاه و عینک مخصوص شنا استفاده کنید تا از آسیب به چشم‌ها و موهایتان جلوگیری شود.

۵) فقط از لوازم شخصی خودتان استفاده کنید. هر شناگر باید مایو، حوله، کلاه و دمپایی مخصوص به خود را داشته باشد.

۶) پیش از پوشیدن لباس‌هایتان و پس از خروج از استخر، حتماً دوش بگیرید و بدن و سرتان را با صابون و شامپو بشویید تا کلر، روی پوست بدن، چشم و موهایتان باقی نماند.

۷) اگر به بیماری پوستی، ناراحتی گوش یا هر بیماری دیگری دچارید، توصیه می‌شود به هیچ وجه به استخر نروید تا بیماری شما به دیگران منتقل نشود و روند بهبودی خودتان هم به تأخیر نیفتد.

۸) در طول استخر شنا نکنید، بلکه ترجیحاً در عرض حرکت کنید.

۹) توی آب، با دوستان و همراهانتان زیاد شوخی نکنید، مخصوصاً از این‌که بخواهید آن‌ها را ‌شوخی‌شوخی از غرق شدن بترسانید، پرهیز کنید.

۱۰) توصیه‌های نجات غریق را جدی بگیرید.

۱۱) بلافاصله پس از بیرون آمدن از آب دوش بگیرید. دوش گرفتن سبب می‌شود کلر از پوست، مو و چشمتان شسته شود.

۱۲) بلافاصله پس از شنا از قطره‌های اشک مصنوعی استفاده کنید.

● کلر بالاخره خوب یا بد؟

برای ضدعفونی کردن استخرها معمولاً از ترکیبات شیمیایی کلردار مثل گاز کلر و شستشو‌دهنده‌های مایعی که حاوی ترکیبات کلر هستند، استفاده می‌شود. استفاده از یک محلول گندزدا یا هر ضد عفونی‌کننده دارای عامل کلر ضروری است؛ چرا‌که این ترکیبات می‌توانند باکتری‌ها را در زمانی کمتر از ۳۰ ثانیه از بین ببرند و مانع تکثیرشان شوند. علاوه بر این، باقی‌مانده کلر موجود در آب باعث از بین رفتن پسودومونا می‌شود که در آب استخر و جکوزی موجود است و این کار از ابتلای افراد به بیماری‌های پوستی و ناراحتی‌های گوش جلوگیری می‌کند.

ماده ضد عفونی‌کننده باید توان از بین بردن انواع زیادی از میکروب‌ها را داشته باشد. از این رو، ترکیبات حاوی عامل «کلر» بهترین گندزداها هستند؛ چرا‌که توان از بین بردن بسیاری از گونه‌های مختلف را دارند. باکتری‌ها و ویروس‌ها را در کمتر از چند ثانیه از بین می‌برند و قارچ‌ها و انگل‌ها را در چند دقیقه.اما حواستان باشد مقدار کلری که در آب استخر وجود دارد، نمی‌تواند ایمنی لازم را در برابر تمام میکروب‌ها و انگل‌ها فراهم کند و همیشه باید بدانید که استخرهای عمومی‌ و جاهایی که از آب به طور مشترک استفاده می‌شود، به راحتی می‌توانند بعضی بیماری‌ها را انتقال دهند

● معیارهای استخر سالم

در هر استخری که وارد می‌شوید، حواستان به ۱۱ نکته زیر باشد:

۱) اگر آب استخر، پاک و تمیز باشد؛ خط‌های کف استخر باید به خوبی مشخص باشند.

۲) کاشی‌های استخر نباید چسبناک و لغزنده باشد.

۳) هیچ بوی ناخوشایندی نباید در استخر حس شود. استخری که به خوبی کلر زده شده باشد، بوی کمی ‌می‌دهد و هرگونه بوی شدید شیمیایی به معنای وجود یک مشکل در ترکیبات آب است.

۴) پمپ و تصفیه‌کننده آب استخر با صدا کار می‌کند و شما باید به خوبی آن را بشنوید.

۵) اگر مبتلا به اسهال هستید، از شنا کردن خودداری کنید.

۶) از بلعیدن آب یا حتی ورود آن به دهانتان خودداری کنید.

۷) پیش از شنا و بعد از آن حتماً دوش بگیرید.

۸) همیشه در استخر، مراقب بچه‌ها باشید؛ چراکه هر لحظه خطر غرق شدن وجود دارد.

۹) هرگز از لوازم کمکی پر از هوا مثل بازوبند به جای جلیقه نجات استفاده نکنید.

۱۰) در حفظ نظافت اطراف استخر دقت کنید؛ زیرا بیماری‌ها از طریق تماس بدن با سطوح و لوازم آلوده مثل صندلی‌های راحتی سرایت می‌کنند.

۱۱) پوشک اطفال خردسال را در محل‌های مخصوص دور از استخر تعویض کنید و دست‌های خود را کاملاً بشویید.

در هر استخری که وارد می‌شوید، بد نیست ۵ سؤال زیر را از مسؤولان و مربیان استخر بپرسید:

▪ کارکنان استخر چه آموزش‌هایی را برای ارایه خدمات مناسب در استخر گذرانده‌اند؟

▪ آیا حداقل دو روز در میان، میزان کلر و اسیدیته آب استخر کنترل می‌شود؟

▪ آیا در ساعات شلوغی استخرها، این موارد کنترل می‌شود؟

▪ آیا در زمان شلوغی استخرها، پرسنل آموزش‌دیده کافی وجود دارد؟

▪ آخرین باری که بازرسان بهداشتی به استخر سرکشی کرده‌اند، کی بوده است؟