پنجشنبه, ۲۳ اسفند, ۱۴۰۳ / 13 March, 2025
مجله ویستا

نظام جدید آموزشی ایران


نظام جدید آموزشی ایران

نظام آموزشی جدید همچنان برای دانش آموزان و خانواده ها نامانوس بوده ونیاز به فعالیت تبلیغاتی گسترده دارد مطابق نظام مذكور هیچ دانش آموزی از این پس در مقطع آموزش متوسطه مردود نشده , بلكه از امكان گذراندن واحدهای درسی به صورت ترمی نظیر دانشگاه برخوردار می گردد غلط یا درست این نخستین برداشت عمومی از نظام جدید آموزش متوسطه ایران است بود

نظام‌ آموزشی‌ دوره‌ متوسطه‌ در كشور پس‌ از۵ دهه‌ راه‌ تحول‌ در پیش‌ گرفته‌ است‌. بی‌ تردید، نظام‌ آموزشی‌ جدید همچنان‌ برای‌ دانش‌ آموزان‌ و خانواده‌ها نامانوس‌ بوده‌ ونیاز به‌ فعالیت‌ تبلیغاتی‌ گسترده‌ دارد. مطابق‌ نظام‌ مذكور هیچ‌ دانش‌ آموزی‌ از این‌ پس‌ در مقطع‌ آموزش‌ متوسطه‌ مردود نشده‌، بلكه‌ از امكان‌ گذراندن‌ واحدهای‌ درسی‌ به‌ صورت‌ ترمی‌ نظیر دانشگاه‌ برخوردار می‌گردد. غلط‌ یا درست‌ این‌ نخستین‌ برداشت‌ عمومی‌ از نظام‌ جدید آموزش‌ متوسطه‌ ایران‌ است‌ بود.

نظام‌ قدیم‌ آموزشی‌ بیش‌ از ۴۰ سال‌ بر پیكره‌ آموزش‌ و پرورش‌ كشور ایران‌ استوار بوده‌ است‌. این‌ نظام‌ ابتدا پس‌ از مكتب‌ خانه‌ها به‌ عنوان‌ نظام‌ آموزشی‌ كلیه‌ مناطق‌ كشورمطرح‌ گردیده‌ و مدارس‌ گوناگون‌ با عملكردی‌ ویژه‌ شكل‌ یافت‌. كتب‌ درسی‌ و متون‌ آموزشی‌ با تغییراتی‌ جزیی‌ حداقل‌ تا سه‌ نسل‌ دست‌ به‌ دست‌ شد. این‌ در حالی‌ بود كه‌ در سال‌ ۷۱ نظام‌ جدید آموزشی‌ كشور مطرح‌ شده‌ و به‌ صورت‌ آزمایشی‌ در چند استان‌ به‌ مرحله‌ اجرا در آمد. طی‌ سال‌ ۷۲، ۲۰ درصد از مدارس‌، طی‌ سال‌ ۷۳ بالغ‌ بر۴۰ درصد و طی‌ سال‌ ۷۴ بالغ‌ بر ۶۰ درصد و طی‌ سال‌ ۷۵ كلیه‌ مدارس‌ دوره‌ متوسطه‌ ایران‌ تحت‌ پوشش‌ نظام‌ مذكور قرار گرفته‌ و مورخه‌ ۲۴/۸/۷۵ به‌ تصویب‌ مجلس‌ شورای‌ اسلامی‌ رسید.

نظام‌ آموزش‌ قدیم‌ متحول‌ شده‌ و به‌ نظر كارشناسان‌ حل‌ بسیاری‌ از مشكلات‌ دانش‌ آموزان‌ از جمله‌ افت‌ تحصیلی‌ مستلزم‌ اعمال‌ این‌ تغییر بود. از سوی‌ دیگر نظام‌ قدیم‌ آموزشی‌ آنچنان‌ كه‌ باید كاریابی‌ نداشته‌ و طبق‌ آمارهای‌ به‌ دست‌ آمده‌ از هر ۱۰۰ نفر در یك‌ دوره‌ تحصیلی‌ ۱۲ ساله‌ تنها ۱۲ نفر به‌ دریافت‌ دیپلم‌ متوسطه‌ نایل‌ می‌آمدند.به‌ عبارت‌ دیگر، از هر ۱۰۰ نفر تنها ۷۴ نفر به‌ مقطع‌ آموزش‌ راهنمایی‌، ۳۸ نفر به‌ كلاس‌ اول‌ دبیرستان‌ و ۲۱ نفر به‌ سال‌ چهارم‌ دبیرستان‌ راه‌ می‌یافتند و از ۲۱ نفر باقی‌ مانده‌ تنها ۱۲ نفر موفق‌ به‌ دریافت‌ دیپلم‌ می‌شدند. همچنین‌ افزایش‌ شمار مردودین‌ و تجدید شدگان‌ حاكی‌ از وجود نارسایی‌ در نظام‌ قدیم‌ آموزشی‌ بود. طرح‌ نظام‌ جدید آموزشی‌ را نمی‌ توان‌ با چند عكس‌ و اسلاید، نمودار و جدول‌ به‌ جامعه‌ شناساند.

این‌ طرح‌ كه‌ سالها درباره‌ آن‌ تحقیق‌ و بررسی‌ شده‌ است‌، محدود به‌ یك‌ یا چند كشور نیست‌، بلكه‌ برای‌ طراحی‌ این‌ طرح‌ نظام‌های‌ گوناگونی‌ در جهان‌ مورد مطالعه‌ قرار گرفت‌ كه‌ از آن‌ جمله‌ می‌توان‌ به‌ كشورهای‌ ژاپن‌، استرالیا، هند، شوروی‌ سابق‌، انگلستان‌، فرانسه‌ و آلمان‌ اشاره‌ كرد. از جمله‌ مهمترین‌ مشكلات‌ دانش‌ آموزان‌ مقطع‌ نظام‌ جدید عدم‌ شناخت‌ كافی‌ از این‌ نظام‌ آموزشی‌ است‌، این‌ نوع‌ آگاهی‌ و ابهام‌ سبب‌ بروز مشكلات‌ گوناگونی‌ شده‌ است‌. از این‌ روی‌ از راه‌ تبلیغات‌ درست‌ و استفاده‌ از رادیو و تلویزیون‌، می‌بایستی‌ اطلاعات‌ لازم‌ درخصوص‌ نظام‌ جدید آموزشی‌ در اختیار مردم‌ قرار گیرد. نظام‌ جدید آموزشی‌ در كلیه‌ زمینه‌ها با نظام‌ قدیم‌ آموزشی‌ متفاوت‌ است‌. شیوه‌ امتحان‌، نحوه‌ گذراندن‌ دروس‌، برنامه‌های‌ آموزشی‌ ارایه‌ شده‌ و انتخاب‌ رشته‌ (هدایت‌ تحصیلی) در نظام‌ جدید متحول‌ شده‌ و بطور قطع‌ مشكلاتی‌ نیز در بر دارد، از جمله‌ مسائل‌ مطرح‌ در میان‌ دانش‌ آموزان‌ نظام‌ جدید رفتن‌ به‌ دانشگاه‌ها طبق‌ قوانین‌ نظام‌ جدید است‌ چرا كه‌ مطابق‌ قوانین‌ نظام‌ آموزشی‌ مذكور، هر دانش‌ آموز از امكان‌ حضور در آزمون‌ ورودی‌ پیش‌ دانشگاهی‌ به‌ مدت‌ ۳مرتبه‌ برخوردار بوده‌ و در صورت‌ قبولی‌ از حق‌ ادامه‌ تحصیل‌ در مراكز آموزش‌ عالی‌ بهره‌ مند می‌گردد.

طی‌ سال‌ تحصیلی‌ ۷۶ـ ۷۵ ورود به‌ مراكز پیش‌ دانشگاهی‌ بر اساس‌ آزمون‌ میسر گردید چرا كه‌ طرح‌ نظام‌ جدید از مرحله‌ آزمایشی‌ خارج‌ شده‌ و به‌ تصویب‌ مجلس‌ رسید. در لایحه‌ تصویبی‌ آن‌ دسته‌ ازدانش‌ آموزانی‌ كه‌ از ورود به‌ دوره‌ پیش‌ دانشگاهی‌ باز ماندند، با حضور در آزمون‌ كنكور مرحله‌ اول‌ و قبولی‌ در آن‌ از حق‌ حضور در دوره‌ پیش‌ دانشگاهی‌ برخوردار گردیده‌ و پس‌ از اتمام‌ دوره‌ پیش‌ دانشگاهی‌ در دانشگاه‌ ها ثبت‌ نام‌ كردند.علاوه‌ بر این‌ آن‌ دسته‌ از افرادی‌ كه‌ از دیپلم‌ متوسطه‌ نظام‌ جدید برخوردار بودند نظیر دانش‌ آموزان‌ سال‌ سوم‌ نظام‌ قدیم‌ از حق‌ حضور درآزمون‌ دانشگاه‌ آزاد برخوردار گردیدند.

● آزمونهای‌ دو نوبته‌

از آزمونهای‌ دونوبته‌ تحت‌ عنوان‌ سر آغاز تحول‌ نظام‌ ارزشیابی‌ تحصیلی‌ ایران‌ یاد می‌گردد.

از سال‌ تحصیلی‌ ۱۳۸۱ـ۱۳۸۰ برگزاری‌ آزمونهای‌ دو نوبته‌ در مقاطع‌ تحصیلی‌ ابتدایی‌ و راهنمایی‌ تحصیلی‌ سراسر كشور مد نظر قرار گرفت‌. این‌ شیوه‌، بر ارزشیابی‌های‌ تحصیلی‌ مستمر از دانش‌ آموزان‌، فعالیتهای‌ تحقیقاتی‌ و تلاشهای‌ خارج‌ از كلاس‌ فراگیران‌ و نیز تكالیفی‌ كه‌ طی‌ دوره‌ انجام‌ می‌دهند، تاكید می‌شود،گفتنی‌ است‌ كه‌ لایحه‌ مذكور توسط‌ شورای‌ عالی‌ آموزش‌ و پرورش‌ تصویب‌ و به‌ كلیه‌ مدارس‌ كشور ابلاغ‌ گردید.

▪ ویژگی‌ امتحانات‌ دو نوبته‌

▪ از جمله‌ مهمترین‌ ویژگی‌ امتحانات‌ دو نوبته‌ می‌توان‌ به‌ موارد ذیل‌ اشاره‌ نمود:

۱. تبدیل‌ فرهنگ‌ بیست‌ محوری‌ و نمره‌ گرایی‌ در خانواده‌ها به‌ فرهنگ‌ فرآیند گرایی‌ و محتوا گرایی‌

۲. باز نگری‌ نظام‌ حقوق‌ و مزایای‌ كادر آموزشی‌ كشور (درون‌ نهادی‌ و برون‌ نهادی)

۳. اعمال‌ تغییرات‌ قابل‌ توجه‌ در ساختار و عملكرد مناطق‌ و ادارات‌ آموزش‌ و پرورش‌

۴. واگذاری‌ اختیار تصمیم‌ گیری‌ در زمینه‌های‌ بودجه‌ بندی‌ مراكز آموزشی‌،تدوین‌ برنامه‌های‌ آموزشی‌، انتخاب‌ شیو ه‌های‌ تدریس‌ و یاد گیری‌ و روشهای‌ ارزشیابی‌ به‌ مدارس‌ و معلمین‌ از یك‌ سو و عدم‌ ضرورت‌ وجودی‌ برخی‌ از دوایر اداری‌ من‌ جمله‌ گروههای‌ آموزشی‌ از سوی‌ دیگر.

▪ معایب‌ آزمونهای‌ دو نوبته‌

▪ از جمله‌ مهمترین‌ معایب‌ آزمونهای‌ دو نوبته‌ می‌توان‌ به‌ موارد ذیل‌ اشاره‌ نمود:

۱. در طرح‌ امتحانات‌ دو نوبته‌ با،فراهم‌ كردن‌ بستری‌ مناسب‌ برای‌ قبولی‌ ناحق‌ و كمی‌ و عدم‌ آمادگی‌ دانش‌ آموزان‌ با وجود معلمین‌ كم‌ كار و سنت‌گرا

۲. افزایش‌ افت‌ تحصیلی‌ و تنزل‌ كیفیت‌ آموزشی‌

۳. عدم‌ وجود انگیزه‌ و هدف‌ اقتصادی‌ (كاهش‌ هزینه‌های‌ جاری‌ نظام‌ آموزشی‌) با مطالعه‌ اهداف‌،مواد و پیوست‌های‌ آیین‌ نامه‌ آزمونهای‌ دو نوبته‌

۴. نیاز به‌ تجهیز امكانات‌ آموزشی‌ و كمك‌ آموزشی‌، ضرورت‌ بازآموزی‌ مداوم‌ معلمان‌ و كادر مدارس‌، ارایه‌ خدمات‌ جانبی‌ و حمایتی‌ جهت‌ یادگیری‌ بهتر دانش‌ آموزان‌ و صرف‌ هزینه‌های‌ بیشتر توسط‌ مدارس‌.


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.