تعلل جایز نیست

روز دانشجو و فردای آن برخی از دانشگاهها, شاهد بروز ناآرامی هایی از سوی عناصر جریان مقابل نظام بودند که البته با حضور شعورمند و پرصلابت دانشجویان انقلابی, بار دیگر آرامش به صحنه دانشگاهها بازگشت

روز دانشجو و فردای آن برخی از دانشگاهها، شاهد بروز ناآرامی هایی از سوی عناصر جریان مقابل نظام بودند که البته با حضور شعورمند و پرصلابت دانشجویان انقلابی، بار دیگر آرامش به صحنه دانشگاهها بازگشت. از چند هفته قبل از ۱۶آذر تمام بنگاههای تبلیغاتی جریان سبز در مطبوعات، سایت های خبری، وبلاگ ها و همینطور شبکه های ماهواره ای ضدانقلاب خارجه نشین، تلاش کردند تا آخرین تیر ترکش خود را به سوی نظام نشانه روند و سوار بر موج جوانی و احساسی و روحیه نقاد دانشجویان، بار کج خود را به منزل مقصود برسانند. آنها با تبلیغات گسترده سعی کردند تا ۱۶آذر را صحنه درگیری و آشوب کرده و قصد داشتند با انفجار بمب و انجام عملیات تروریستی و کشته شدن تعدادی از جوانان و مردم و انداختن تقصیر آن بر گردن نظام، به زعم خود «خط خونخواهی» را زنده نگاه دارند تا از این رهاورد ناجوانمردانه، بتوانند جسد در حال احتضار جنبش سبز را چند صباحی بیشتر زنده نشان دهند اما حضور کم تعداد و چندصد نفری دعوت شدگان بار دیگر میرایی این جریان را به وضوح نشان داد.

ماهیت فتنه پس از انتخابات، واقعیتی تلخ اما در جای خود مهم بود. تلخی و ناگواری اتفاقاتی از این دست، بر کسی پوشیده نیست، اما اهمیت وقایع پیش آمده در آن بود که مردم- خصوصا خواص جامعه- در معرض آزمونی سخت و البته تعیین کننده قرار گرفتند.

کار «فتنه» به تعبیر رسول اسلام(ص) ایجاد «تاریکی و ظلمت» است. در فضای غبارآلود و ظلمانی، قوه تشخیص سره از ناسره و راه هدایت از ورطه ضلالت کم می شود، مرز حق و باطل درهم می آمیزد، حقیقت گم شده و تحیر و سرگردانی و گمان و تردید، عقل و دل انسان را تسخیر می کند.

فضای فتنه سبز، غبارآلود و ظلمت آفرین بود. بصیرت و درایت سکاندار انقلاب و رهبر فرزانه بود که توانست کشتی نظام را به کرانه آرامش و امنیت برساند. رهبری انقلاب در وقایع اخیر با تدبیر، حکمت و قاطعیتی که نشان دادند، توانستند حوادث را به گونه ای مدیریت کنند که به آرامش منتهی شود. مسلما زمانی که غبار فتنه بلند می شود، کسانی که اهل بصیرت اند می توانند ضمن درک صحیح از شرایط، دشمن شناسی و تشخیص دوست از دشمن به ابهام زدایی از جامعه کمک کرده و شرایط را به سمت امنیت و ثبات پیش ببرند. رهبری انقلاب در مناسبت های مختلف بحث «خواص» را پیش کشیده و از جنگ صفین و جناب عمار- به عنوان صحابه خاص امیرالمومنین(ع)- که در جهت تنویر افکار سپاهیان حضرت علی(ع) تلاش بسیار کرد، مثال آوردند. به تعبیر ایشان سکوت خواص هم کمک به فتنه بود.

اما اکنون که حدود ۶ ماه از شروع فتنه می گذرد، غبارها فرو نشسته و ابرهای سیاه تردید کنار رفته است. مواضع سران فتنه در وقایع پیش آمده، بیانیه هایی که پی درپی صادر می شد و می شود، جانبداری صریح و بدون شائبه دشمنان اسلام و انقلاب از آشوبگران و فتنه انگیزان و همنوایی رسانه های بیگانه و ضدانقلاب که در دشمنی با نظام از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند، همه و همه دست سران فتنه را پیش مردم رو کرده است.

امروز دیگر مراودات برخی از آقایان در پوشش مناسبات سیاسی و یا فرهنگی و علمی با اشخاص و محافلی که مبدع و طراح انقلابهای رنگی در دیگر کشورها بودند و قصد آنان برای براندازی - و یا حداقل سست کردن پایه های- نظام اسلامی و حکومت دینی و همچنین همگرایی آمریکا و اسرائیل و برخی از قدرتهای استعماری اروپا با سران فتنه، دم خروسی نیست که بتوان آن را زیر غبار فرو نشسته فتنه پنهان کرد. فتنه سبز رویارویی نامزد شکست خورده انتخابات با رئیس جمهور منتخب مردم را به تقابل دشمن با نظام و انقلاب کشاند. اگر روزهای اول فتنه، داعیه تقلب و شعار «رای من کجاست»؟! بخشی از هواداران را به صحنه کشاند به مرور پرده ها کنار رفت، صورت مسئله تغییر کرد و شعار علیه ارکان نظام و مبانی انقلاب جای آن را گرفت.

شعار «مرگ بر اسرائیل» در روز قدس تغییر می کند، شعار بنیادین «مرگ بر آمریکا» در روز جهانی مبارزه با استکبار (۱۳ آبان) عوض می شود و مشی جنبش دانشجویی در ۱۶ آذر علیه استکبار و کانونهای قدرت، تغییر ماهیت می دهد.

آیا این نشانه ها برای آنکه ثابت کند نقطه مقابل این جریان ، اصل و ریشه نظام و انقلاب است، کافی نیست؟

۲۲ خرداد در واقع یک بهانه برای تسویه حساب دشمنان و کینه توزان با انقلاب و ارکان نظام بود. اگرچه آنان توانستند در روزهای آغازین اغتشاش عده ای از مردم را با رمز تقلب در انتخابات به میدان بیاورند، اما همان مردم برای اثبات ادعای تقلب دنبال دلیل بودند و این درست همان چیزی بود که جریان مدعی دستش از آن خالی بود.

حالا دیگر مردم از اطراف سران فتنه متفرق شده اند. دست آنان برای مردم رو شده و از دیگ ۱۶ آذر نیز آبی برای آنان گرم نشد.جریان کم شماری هم که دور و بر آنان مانده اند، همان طیف ضدانقلابی هستند که همیشه در طول ۳۰ سال انقلاب و نظام وجود داشته اند. هیچ نظام سیاسی بدون جریان معارض وجود ندارد. جمهوری اسلامی هم از این قاعده مستثنی نیست جز آنکه در برابر بصیرت و شجاعت رهبری و حمایت مردم از نظام، دشمنان ما احمق آفریده شده اند!

غربال گری خاصیت انقلاب است. در همه انقلابهای سیاسی و اجتماعی این مسئله رخ می دهد. انقلاب اسلامی که مبتنی بر آموزه های الهی و اسلامی است و با دست حضرت امام(ره) به ثمر نشسته، در طول حیات طیبه خود، علی الدوام سره از ناسره و دوست را از دشمن غربال کرده است. مردم ما هشیارند و همه این مسایل را می فهمند. آنان می دانند که امروز دشمن، هسته قدرت و کانون هدایت نظام و راهبری انقلاب را نشانه رفته است.

اکنون از قله فتنه عبور کرده ایم. هرچند هنوز کاملا به دامنه آرامش نرسیده ایم، اما زوایای پنهانی این جریان مسموم آشکار شده و جای سوال چندانی باقی نگذاشته است. صعه صدر و خویشتن داری نظام در مقابل فتنه انگیزان حتماً از سر اقتدار و درایت بوده است، اما مسئولان امر بدانند که اکنون سران فتنه در افکار عمومی مردم محکوم شده اند.

مردم دیگر مسامحه و تعلل در برابر آنان را جایز نمی دانند و معتقدند بایستی نظام از حق خود و آحاد جامعه در برابر آنان دفاع کرده و فتنه گران را پای میز محاکمه و دستگاه عدالت بکشاند.

حمید امیدی