رشد اقتصادی در سراسر جهان

کشورهای ثروتمند در طی دوره ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۰ رشد ۲ ۷ درصدی را تجربه کردند, برخی کشورهای در حال توسعه نیز به منظور کاهش شکاف اقتصادی میان خود و کشورهای پیشرفته مدیریت شده اند

مقاله استراتژی های رشد دنی رودریک را از دست ندهید. بخشی از مقدمه این مقاله:

درآمد سرانه واقعی در کشورهای در حال توسعه در فاصله چهار دهه ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۰ به طور متوسط سالانه ۲.۳ درصد رشد کرده است. با هر معیار استانداری این رقم یک نرخ رشد بالا است. با این سرعت هر ۳۰ سال یکبار درآمدها دو برابر می شوند، یعنی به هر نسل اجازه داده می شود که از سطحی معدل دوبرابر استانداردهای زندگی نسل پیشین برخوردار بوده و لذت ببرد. برای ارائه برخی از چشم اندازهای تاریخی در این مورد ذکر این نکته ضروری است که تولید ناخالص داخلی بریتانیا در طی دوره برتری اقتصادی این کشور در اواسط قرن نوزدهم (۱۸۷۰-۱۸۲۰) به طور متوسط سالانه ۱.۳ درصد و رشد ایالات متحده امریکا در نیم قرن قبل از جنگ جهانی اول ۱.۸ درصد بود (مدیسون، جدول ب-۲۲، ۲۶۵). علاوه بر این با وجود چند استثنا، رشد اقتصادی در چند دهه گذشته با پیشرفتهای چشمگیر در شاخصهای اجتماعی مانند سوادآموزی، مرگ و میر کودکان، امید به زندگی و مانند آن همراه بوده است. بنابراین در کل رشد اخیر کاملا جالب توجه به نظر می رسد.

با این حال، کشورهای ثروتمند در طی دوره ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۰ رشد ۲.۷ درصدی را تجربه کردند، برخی کشورهای در حال توسعه نیز به منظور کاهش شکاف اقتصادی میان خود و کشورهای پیشرفته مدیریت شده اند. همانطور که نمودار ۱ نشان می هد کشورهای شرقی و جنوب شرقی آسیا استثنای محض می باشند. به جز چین این منطقه رشد تولید ناخالص داخلی سرانه ۴.۴ درصدی را در دوره ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۰ تجربه نموده است. علی رغم بحران مالی سالهای ۱۹۹۸-۱۹۹۷ آسیا ( که به عنوان یک کاهش چشمگیر در نمودار ۱ نشان داده شده)، کشورهایی مانند کره جنوبی، تایلند و مالزی قرن را در حالی به پایان رساندند که سطوح بهره وری آنها به طور قابل توجهی نزدیک به کشورهای پیشرفته بود.

جدول ۱. منابع رشد مناطق طی سال‌های ۲۰۰۰-۱۹۶۰ (درصد)

http://farhady.blogfa.com

نوشته شده توسط محمد فرهاد