استرس میل جنسی را کم می‌کند

کاهش یا فقدان میل جنسی به دلایل متعددی رخ می‌دهد.
استرس‌های شغلی، هیجانات، خستگی، تضادهای بین فردی، بیماری‌ها و عوارض جانبی برخی داروها، درد و تغییرات ایجاد شده در تصور فرد …

کاهش یا فقدان میل جنسی به دلایل متعددی رخ می‌دهد.

استرس‌های شغلی، هیجانات، خستگی، تضادهای بین فردی، بیماری‌ها و عوارض جانبی برخی داروها، درد و تغییرات ایجاد شده در تصور فرد از خودش، از دلایل شایع تغییر فعالیت جنسی هستند.

استرس‌ها و هیجان‌هایی که فرد طی زندگی روزمره با آن مواجه می‌شود، می‌تواند بر علاقه فرد به رابطه زناشویی تاثیر گذاشته و اختلالاتی را موجب شود. گاهی افرادی که با فشارهای روزمره ناشی از کار و مسوولیت‌های خانوادگی دست و پنجه نرم می‌کنند، در اثر خستگی و نداشتن انرژی کافی، به این رابطه صرفا به عنوان یک وظیفه می‌نگرند و آن را با نوعی اجبار انجام می‌دهند.

اغلب زوج‌ها در طول زندگی با مشکلاتی در مسایل جنسی مواجه می‌شوند. به علاوه، بسیاری از اختلافات زناشویی در میان زوج‌ها نیز به صورت اختلالات جنسی بروز می‌کند. بیماری نیز از علل شایعی محسوب می‌شود که به کاهش تمایل فرد به برقراری رابطه زناشویی یا مشارکت نکردن او در این امر منجر می‌شود.

بسیاری از بیماری‌ها به‌طور مستقیم بر فعالیت جنسی تاثیر نمی‌گذارند اما برخی از بیماری‌ها مانند دیابت یا مصرف داروهای فشارخون و الکل می‌توانند به اختلال نعوظ مردان منجر شوند. اختلالات عصبی، بیماری‌های قلبی، بیماری‌های مفصلی مانند آرتریت، برخی جراحی‌ها مانند ماستکتومی (برداشتن سینه در خانم‌ها) و کولوستومی (برداشتن کولون) نیز می‌توانند موجب مشکلاتی در این زمینه شوند. بسیاری از زوجین با وجود این مشکلات می‌توانند رابطه زناشویی خود را ادامه دهند. اظهار صمیمیت و معاشقه، نخستین ویژگی‌های مثبتی هستند که آنها می‌توانند در یکدیگر ایجاد کنند. این موارد می‌توانند جایگزین‌های خوبی برای فعالیت‌های جنسی معمول زوجین باشند.