۱۰گل برتر تاریخ ال کلاسیکو

گل هایی از یوهان کرویف, دیه گو مارادونا, روماریو, روبرتو کارلوس, زین الدین زیدان, رائول و رونالدینیو در این لیست قرار گرفته است

شنبه شب، دنیای فوتبال متوقف خواهد شد. طرفداران از هر گوشه دنیا به تماشای ستارگان محبوبشان می‌نشینند، خریدهای کریسمس را متوقف می‌کنند و برای دو ساعت کار، خانواده و دیگر مسائل را رها می‌کنند، چرا که بارسلونا میزبان رئال مادرید در اولین ال‌کلاسیکو فصل ۱۱-۲۰۱۰ است.

نبرد دو رقیب قدرتمند اسپانیایی به دلایل کاملا مشخصی تا این حد هیجان‌انگیز است؛ پپ گواردیولا علیه ژوزه مورینیو. لیونل مسی علیه کریستیانو رونالدو. مادریدیستا علیه کاتالان‌ها. تیکی‌تاکا علیه پروژه کهکشانی. و به همین ترتیب.

همه، حتی بی‌طرف‌ها می‌خواهند دیداری فراموش‌نشدنی با گل‌هایی فراموش‌نشدنی ببینند. به همین دلیل است که سایت گل با مطالعه کتاب‌های تاریخی، ۱۰ گل برتر تاریخ ال‌کلاسیکو را انتخاب کرده و معرفی می‌کند.

برای بی‌طرفی، پنج گل از بارسلونا و پنج گل از رئال مادرید برگزیده‌ایم. این گل‌ها به ترتیب تاریخ به ثمر رسیدن هستند و شماره آنها معنای دیگری ندارد.

احتمالا خیلی‌ها با این گل‌ها مخالفت می‌کنند، پس دوست داریم نظر شما را درباره این گل‌ها بدانیم.

۱) یوهان کرویف (رئال مادرید – بارسلونا، فوریه ۱۹۷۴) – در اوایل دهه ۷۰، تنها چند بازیکن بودند که می‌توانستند به گرد پای استعداد یوهان کرویف برسند. کرویف زمانی که گفت کاتالان‌ها را به رئال مادرید ترجیح داده، چون نمی‌تواند برای باشگاهی بازی کند که منتسب به فرانسیسکو فرانکو، دیکتاتور اسپانیا است، قلب هواداران بارسلونا را ربود. او البته جایگاه خود به عنوان اسطوره بارسا را با رساندن این باشگاه به اولین قهرمانی پس از سال ۱۹۶۰، در فصل ۷۴-۱۹۷۳ تثبیت کرد. او در آن فصل گل مشهوری زد؛ سه مدافع رئال را پشت سر گذاشت و گل زد. بارسا در آن بازی در سانتیاگو برنابئو، رئال را با نتیجه پنج بر صفر خرد کرد.

۲) دیه‌گو مارادونا (رئال مادرید – بارسلونا، فوریه ۱۹۸۴) – دیه‌گو مارادونا البته در بهترین دوران بازی خود نبود، اما سه سال را در نوکمپ گذراند. او را که احتمالا می‌توان بهترین فوتبالیست تاریخ دانست، در ال‌کلاسیکو ۱۹۸۴ لحظه‌ای طلایی را رقم زد و سرعت، توازن، لمس توپ و گستاخی مشهور خود را نشان داد. مارادونا طرفداران برنابئو را با پیمودن ۴۰ متر، جا گذاشتن دروازه‌بان، ایستادن روی خط دروازه برای کنار زدن مدافعی دیگر، و سپس انداختن توپ به درون دروازه خاموش کرد.

۳) سانتیاگو آراگون (رئال مادرید – بارسلونا، ۱۹۹۰) – هنگامی که به بازیکنان بزرگی که در ال‌کلاسیکو حضور داشته‌اند می‌اندیشید، کمتر کسی به یاد سانتو آراگون می‌افتد. این هافبک تنها چند بازی در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۹۰ برای رئال به میدان رفت. اما سوپرجام ۱۹۹۰ اسپانیا آراگون را به اسطوره رئال تبدیل کرد. رئال بارسلونا را در برنابئو چهار بر یک شکست داد، اما آراگون بود که ستاره آن شب شد. او سومین گل بازی از فاصله ۴۰ متری به آندونی سوبی‌سارتا زد. این تنها گل او برای رئال مادرید بود.

۴) روماریو (بارسلونا – رئال مادرید، ژانویه ۱۹۹۴) – هیچ چیز مانند هت‌تریک در ال‌کلاسیکو باعث نمی‌شود شما تا ابد محبوب هواداران بمانید. روماریو، اسطوره گل‌زنی برزیل نامش را در کتاب‌های رکورد با زدن سه گل در جریان پیروزی پنج بر صفر تاریخی در نوکمپ ثبت کرد. گل اول او به ویژه به‌یادماندنی بود، چرا که با چرخشی برق‌آسا در محوطه جریمه، مدافع مستقیم خود را جا گذاشت و توپ را بلافاصله به گوشه دورتر دروازه کوبید.

۵) روبرتو کارلوس (رئال مادرید – بارسلونا، فوریه ۲۰۰۰) – برخی ممکن است فکر کنند روبرتو کارلوس یکی از بهترین کاشته‌زن‌های تاریخ بود. حقیقت آن است که این توپ جنگی، در اغلب دوران بازی خود تلاش کرد آن ضربه معروف خود را تکرار کند ولی موفق نمی‌شد. البته این اسطوره رئال در سال ۲۰۰۰ توانست به موقع ترفند خود را نشان دهد و با شوتی مهارنشدنی از فاصله ۳۰ متری طرفداران رئال را به آسمان فرستاد.

۶) زین‌الدین زیدان (بارسلونا – رئال مادرید، مارس ۲۰۰۲) – سلطه رئال مادرید و بارسلونا در سال‌های گذشته به حدی بوده که ال‌کلاسیکو تنها به لیگ داخلی محدود نمی‌شده. در سال ۲۰۰۲، دو دشمن در مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان به مصاف هم رفتند و این نابغه فرانسوی نوکمپ را با ضربه‌ای خاموش کرد. ضربه او مانند ضربات گلف‌بازها بود و توپ به صورت چیپ پشت سر بونانو فرود آمد. تلاش فیلیپ کوکو هم بی‌فایده بود.

۷) رائول گونزالس (رئال مادرید – بارسلونا، می ۲۰۰۲) – در بازی برگشت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان، رائول هم به زیدان پیوست. در اواخر نیمه اول بود که چابی ارناندس جوان توپ را در نیمه خودی از دست داد. رائول توپ را گرفت و پس از تسلط بر آن، با شوتی شگفت‌انگیز توپ را به گوشه بالای دروازه بارسا زد.

۸) چابی ارناندس (رئال مادرید – بارسلونا، آوریل ۲۰۰۴) – این یکی از دلایل محبوبیت فوق‌العاده چابی در کاتالونیا است. جادوگر خط میانی گلی نبوغ‌آمیز در سال ۲۰۰۴ زد. او توپ را ۳۰ متر به جلو برد و آن را به رونالدینیو داد. خودش به حرکت در محوطه جریمه ادامه داد و پاس هوایی و باورنکردنی رونالدینیو را با ضربه‌ای نیمه‌آکروباتیک در هوا وارد دروازه ایکر کاسیاس جوان کرد.

۹) رونالدینیو (رئال مادرید – بارسلونا، نوامبر ۲۰۰۵) – کمتر چیزی در فوتبال به اندازه تماشای این که بازیکنانی نظر رونالدینیو، یک‌تنه حریف را نابود می‌کنند لذت دارد. این دقیقا همان چیزی است که تماشاگران در برنابئو در نمایش ترسناکی در سال ۲۰۰۵ به نظاره نشستند. این اعجوبه دندان‌خرگوشی به آسانی از سه دفاع مادرید گذشت و توپ را با ضربه‌ای زمینی به سمت تیر نزدیک‌تر دروازه کاسیاس زد.

۱۰) ژولیو باپتیستا (رئال مادرید – بارسلونا، دسامبر ۲۰۰۷) – ژولیو باپتیستا که لقب هیولا را دارد شاید بازیکنی نباشد که طرفداران رئال چندین سال بعد او را به یاد بیاورند، اما هنگامی که به ۵۸ دیداری که در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ برای رئال به میدان رفت بیندیشد این لحظه را به خاطر خواهد آورد. این مهاجم تنومند با یک – دو نامتعارف و به شدت موثری با رود فان‌نیستلروی توپ را گرفت و حرکتش را با شوت سرضرب با بیرون پا به سمت گوشه بالای دروازه ویکتور والدس زد و او را مقهور کرد.

در این لیست گل‌هایی از رونالدو، لوییس انریکه، رونالد کومان، لیونل مسی و رائول هم می‌توانستند قرار بگیرند.