جوجه اردك های زشت هنوز ناامید نشده اند

كسی نمی داند هیدینك وقتی از الفاظ «جوجه اردك های زشت» برای توصیف شاگردانش استفاده می كند، تا چه حد در حرف و رایزنی خود جدی است و آیا باید جنبه ای مثبت را در این قضیه جست وجو كرد و یا او را باید به گونه ای بیان كننده ضعف های تیمش دانست. در هر دو حال همگان معترف شده اند كه شاگردان هیدینك قابلیت های خاصی دارند و حقیقتاً می توانند هر حریفی را بیندازند و همه كسانی كه مسابقه رفت را نیز در سن سیرو دیدند، اعتراف كردند كه اگر حمله وران تیم هلندی قدری در كار خود دقت داشتند و ضربات آخر را بهتر می زدند، تیم شان حداقل یك گل می زد و حالا بازی برگشت حالتی كاملاً متفاوت می یافت.

شاید هم موفقیت بزرگ هیدینك به نیمه نهایی رساندن تیمی باشد كه در اصل مشكلات مالی فراوانی داشت و در قیاس با سایرین خریدهای كم و محدود و بالنسبه ارزانی در این فصل داشته و بیشتر بر روی نیروی جوانان و نیروهای متوسط در دسترس تكیه كرده و نتوانسته است مجالی شایسته و پروازی بلند برای استخدام ستاره ها داشته باشد و از این نظر كاملاً زیردست میلان قرار می گیرد و اصولاً قابل قیاس با بزرگان اروپا نیست.

اما همین تیم امسال با چنان قابلیت و قاطعیتی مجدداً قهرمان لیگ هلند شده كه نمونه آن طی سال های اخیر رویت نشده است و این كار ۴ هفته قبل از پایان رقابت های لیگ تحقق یافت.

به واقع می توان آیندهوون را از پدیده های فصل جاری فوتبال اروپا دانست.

اما چرا جوجه اردك های زشت؟

«نمی دانم. شاید این نوع نگاه و برداشت سایرین از تیم ما باشد. قاعدتاً به ما طی رقابت های اروپایی امسال اینچنین نگریسته شده است. ولی باید تاكید كنم كه تیم من در این فصل عالی عمل كرده است و حتی حضور در نیمه نهایی نیز یك توفیق خارق العاده برای ما است. این را در قیاس با مخارجی می گویم كه ما كرده ایم و دیگران صورت داده اند.»

 گرد پیری

از نظر هیدینك كه حالا ۵۸ سال دارد و برای اولین بار طی سال های اخیر گرد و غبار پیری و چاقی بر چهره و پیكرش نشسته است، به هیچ روی نباید این دو باشگاه را با هم قیاس كرد و دنیای آنها كاملاً متفاوت است. «به دنبال این قیاس ها نروید. ما و میلان در سطح و درجه و رده ای كاملاً متفاوت قرار داریم. به لحاظ اقتصادی اصلاً صحبت اش را نكنید. شاید با تمام بودجه سالانه ما بتوان دو بازیكن خوب (و نه فوق العاده) را خرید، اما میلان این بنیه مالی را دارد كه یك تیم كاملاً جدید را برای خود خریداری كند. آنها در یك دنیای متفاوت به سر می برند و ما انگار در سیاره ای دیگر. ولی ما در بازی رفت بدون ترس و حساب و كتاب های منفی در برابر میلان ظاهر شدیم و كار خودمان را كردیم و در دیدار برگشت نیز چنین عمل خواهیم كرد. همگان گفته اند كه میلان برنده این ستیز می شود و تا اینجا هم بوده است و حتی اگر نتیجه نهایی نیز همین باشد كار مهمی نكرده اند. كار با ارزش تر را ما انجام داده ایم كه توانسته ایم تا این مرحله پیش بیاییم و اگر در مسابقه رفت از بخت های خود به درستی استفاده می كردیم شاید نتیجه مساوی هم به دست می آمد. ما هنوز ناامید نشده ایم. در دیدار برگشت هم با امیدواری هر كاری كه از دست مان برآید انجام خواهیم داد و شاید یك شگفتی به سود ما شكل گیرد. ما چیزی برای از دست دادن نداریم و عادت غافلگیر و حذف كردن بزرگان را داریم. عادتی كه لابد از چشم و دید رقبای ما عادتی نحس است.»

 خانه تكانی اجباری

هیدینك تابستان سال پیش مجبور شد یك تجدید سازمان اساسی در تیم خود صورت دهد و دلیل آن تلاش برای جایگزینی ۵ بازیكن برنده ای بود كه طی آن ایام از ورزشگاه فیلیپین رفتند. دو تن از شناخته شده ترین آنها ارین روبن و ماتیا كژمان بودند كه هر دو سر از چلسی درآوردند. هیدینك همان طور كه حرف هایش نشان می دهد پول كافی برای جایگزینی آنها نداشت و نمی توانست كسانی را بخرد كه همسطح با رفته ها باشند.

در نتیجه او بر سه مهاجم كمتر شناخته شده و فاقد اعتبار والای بین المللی روی آورد. آنها داماركوس بیزلی، یوهان فون لانتن و جفرسون فارفان بودند. او یك خرید دیگر هم انجام داد كه بسیار موفق از آب درآمد و آن استخدام دروازه بانی برزیلی به نام هورلیو كومز بود كه جای رونالدو اتروس را در آیندهوون گرفت و بسیار خوب هم گرفت. «ما همه چیز را در تابستان سال پیش از نقطه صفر شروع كردیم و یك تست و مقطع جداً دشوار را از سر گذراندیم. در عین حال همان موقعیت و آزمون، یك رقابت جویی مهیج و جالب برای من بود. مجبور بودم تمهیداتی بچینم و این مرا به تفكر بیشتر وامی داشت. شاید هم قضیه به سن برمی گردد. هرچه مسن تر شده ام وجد و هیجان بیشتری در فوتبال یافته ام این كه باید كسانی را پیدا می كردم تا آیندهوون را سرپا نگه دارند. مثل شور و شوق یك زندگی جدید در وجود من حلول می كرد. وقتی مسن می شوید، چیزهایی می خواهید كه شما را به ادامه زندگی امیدوار كند و فوتبال در اعم، آیندهوون در اخص برای من چنین بوده اند.»

 پایان رویای ۳ جام

هیدینك كه سابقه مربیگری رئال مادرید را هم دارد و تیم های ملی هلند و كره جنوبی را در دو دوره آخر جام جهانی به رتبه چهارم رسانده است، شروع كرد به گشتن هلند (و حتی دنیا) برای این كه بازیكنان تازه ای را برای آیندهوون بیابد.

بازیگرانی كه هم جوان و هم پرتجربه باشند. او می دانست كه در عین جوانی به عامل تجربه نیز در تیمش نیاز دارد. این چنین بود كه فیلیپ كوكو هافبك سرشناس ترخیص شده از بارسلونا را به آیندهوون آورد. در دومین ماه از بهار ۲۰۰۵ و در فاصله كمی تا مسابقه برگشت با میلان، هیدینك می گوید: «كوكو تجربه ای گران دارد و نقش مرا در داخل زمین ایفا می كند و مثل یك مربی می ماند. من از او بسیار راضی ام.»

فتح زودهنگام لیگ هلند و رسیدن به فینال جام حذفی این كشور و تقابل با تیمی متوسط مانند ویلم تیلبورگ در این مرحله، مردان هیدینك را از حالا دوجامی جلوه می دهد اما پس از شكست ۰-۲ در برابر میلان در بازی رفت نیمه نهایی جام قهرمانان اروپا تصور سه جامی شدن تیم هیدینك بسیار دور از ذهن جلوه می كند. این كاری است كه آخرین بار از آیندهوون با رهبری همین مربی در سال ۱۹۸۸ سرزده بود.

او می تواند از دست فان بومل، پارك جی سونگ و جفرسون فارفان بسیار ناراحت باشد زیرا گل های مسلمی را در مصاف نخست با میلان از دست دادند و دائماً توپ ها را توی دست دیدا دروازه بان برزیلی حریف زدند. اما هیدینك از انتقاد مستقیم از آنها سر باز زده و از سایر نفرات تیمش شامل هاسلبنك، فوگل، الكس، لی یونگ پیولی، بوما و اویجر هم تعریف كرده است. بله، جوجه اردك های او واقعاً پركار و شایسته تحسین اند.