پس ای وای بر ما

کشتار انسان های عادی و بی گناهان به اسم دین، صدور انقلاب و دین است؟ تا به کی خود فریبی و تا به چند جنایاتی که با بدنام کردن دین اسلام درصدد مشروع جلوه دادن جنایات خود هستیم!؟ هیچ …

کشتار انسان های عادی و بی گناهان به اسم دین، صدور انقلاب و دین است؟ تا به کی خود فریبی و تا به چند جنایاتی که با بدنام کردن دین اسلام درصدد مشروع جلوه دادن جنایات خود هستیم!؟ هیچ انقلاب دینی ای با اسلحه، نفرت و کشتار صادر نمی شود. ضد تبلیغی که جنایات اخیر بمبئی هندوستان بر علیه دین مرحمت و عدالت، دین اسلام در جهان کرد، کمتر ئشمن دینی توانسته تا به این حد عمیق و وسیع تیشه به ریشه درخت معنویت اسلام بزند. حج امسال باید توسط مسلمانان حقیقی مهمتر از برائت از مشرکین، برائت از جنایاتی باشد که برخی مسلمانان به نام دین انجامی دهند، چون مسأله امروز جهان اسلام، رفتار غیرانسانی تعدادی متعصب جاهل به نام اسلام است.

در هسته هکه ادیان، روح انسان دوستی و محبت به همنوع موج می زند. وقتی قابیل تصمیم می گیرد، برادرش را بکشد، قرآن می فرماید که هابیل به او می گوید: اگر دستان خود را دراز کنی تا مرا بکشی، من دستان خود را برای کشتن تو دراز نخواهم کرد، چرا که از پروردگار جهانیان می ترسم. وقتی که قوم حضرت داوود به بیراهه می رفت، او در مزامیر خود از خداوند می خواست که به مرئم کاری نداشته باشد و آن حضرت را به جای قوم تنبیه سازد (نگاه کنید وسعت وجود و علو روح تا به چه حد است که انسان ناخواسته در مقابلش به بغض می افتد)!؟ هنگامی که برای مصلوب کردن مسیح آمدند، پطرس که از حواریون وی بود، خواست مانع از آن شود و در مقابل سربازان سلاح بدست گرفت، اما عیسی جلوب وی را گرفت. سپس یهودا جلو آمد و پیشانی عیسی را بوسید و مسیح این جمله تاریخی را به زبان آورد: «یهودا، آیا پسر انسان را به بوسه تسلیم می کنی؟»

گاه احساس می کنم، دشمنان عاقل و واقع بین محمد، او را بهتر از برخی باورمندان و متعصبانی که خود را پیرو محمد و دین او می دانند، شناختند. هنگامی که محمد مکه را فتح کرد، مشرکان در کمال بهت دیدند که او به قوا خود عمل کرد و حتی جنایات آنان را با قصاص نیز جبران نکرد و بخشید. آن گاه ابوسفیان، دشمن دیرینه پیامبر گفت: محمد از دیوارها وارد نمی شود، و این پیروزی جاودانه است. یک نگاه تمام عیار به خود و اعمالمان بیافکنیم و مقایسه ای با کارهای محمد و صحابه او در صدر اسلام کنیم؛ آیا به عنوان پیروان محمد، مایه شرم او در روز قیامت نخواهیم بود!؟ رفتارهای انسان دوستانه ای که حقوق همگان حتی دشمنانمان را رعایت کرده باشد، مهمتر از فتح قلب ها در این جهان، و صدور انقلاب دینی، موجب رستگاریمان در روز آخرت می شود، و گرنه پس ای وای بر ما...

دکتر کاوه احمدی علی آبادی

دکترای فلسفه و ادیان از آمریکا