انقلاب اسلامی سقیفه ندارد

در بررسی تاریخ اسلام از زمان پیامبر صلی الله علیه و آله تا خلفای اموی و عباسی, هیچ واقعه ای به اندازه سفینه بنی ساعده در انحراف تلاش پیامبر صلی الله علیه و آله و تاریخ حقیقی اسلامی, تأثیرگذار نبوده است

در بررسی تاریخ اسلام از زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) تا خلفای اموی و عباسی، هیچ واقعه ای به اندازه سفینه بنی ساعده در انحراف تلاش پیامبر (صلی الله علیه و آله) و تاریخ حقیقی اسلامی، تأثیرگذار نبوده است.

سقیفه بنی ساعده، نام مکان و پیمانی است که بلافاصله بعد از وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله)، خواص جامعه اسلامی آن روز برای تعیین جانشین، در آن گرد هم آمده و با فراموشی تعمدی توصیه های پیامبر (صلی الله علیه و آله) مبنی بر ولایت عهدی امیرالمؤمنین (علیه السلام) در یک شور و بیعت گیری نمایشی، مسیر جامعه اسلامی را به سویی دیگر کشانده ا ند .

از آن پس تاکنون موازی جریان و تفکر امامان و اهل بیت (علیهم السلام)، همیشه جریان و تفکری وجود داشته که به نام اسلام و خلافت پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر مسلمانان حکمرانی و جامعه اسلامی را اداره می کرده است.

پس از گذشت سه دهه از تاریخ انقلاب اسلامی ایران، این سؤال مطرح می شود که آیا این انقلاب و نظام جمهوری اسلامی پتانسیل ایجاد واقعه ای چون سقیفه بنی ساعده را درخود دارد؟ واقعه ای انحرافی که مسیر اصلی آرمان امام خمینی (رحمت الله علیه) و شهدا را تغییر داده و یا به موازات آن حتی درحاشیه، سامان بگیرد و به معارضه حقیقت انقلاب اسلامی بپردازد.

اتفاقات پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ پاسخ روشنی به این سؤال بود.

● جمهوری اسلامی سقیفه ندارد

در سقیفه بنی ساعده، این خواص جامعه بودند که در یک لابی نمایشی مسیر حقیقی تاریخ اسلام را تغییر داده و عموم جامعه اسلامی یا عوام، به دلیل عدم آگاهی و شناخت، به پذیرش رأی خواص گردن نهادند. در حالی که اتفاقات فتنه گون پس از انتخابات سال گذشته نشان داد عموم مردم ایران به سطحی از بصیرت، آگاهی و دشمن شناسی دست یافته اند که نه تنها فریب خواص دوست نما را نمی خورند، بلکه آنان را به همراهی با حقیقت وا می دارند.

بار دیگر جمله امام راحل (رحمت الله علیه) مبنی بر بهتر و آگاه بودن امت ایشان از امت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امیرالمؤمنین (علیه السلام) و سایر امامان شیعه تکرار می شود.

و این، بزرگترین اتفاق، تجربه و درسی است که سال ۱۳۸۸ در عرصه داخلی به ارمغان آورد. و اما در بعد بین المللی؛ دم خروس انقلاب نارنجی اوکراین لو رفت.

بزرگترین اتفاق سال ۱۳۸۸ در عرصه بین المللی، شکست انقلاب نارنجی اوکراین در انتخابات سال ۲۰۱۰ بود.

کودتای نارنجی در اوایل سال ۲۰۰۵ با فرمول «جین شارپ» و حمایت های «بنیاد سوروس» و چندین کشور غربی از جمله آمریکا، انگلیس و فرانسه انجام شد. این کودتا نیز هم چون دیگر کودتاهای رنگی با ادعای وقوع تقلب در انتخابات و حمایت های بی وقفه رسانه هایی چون بی بی سی دردامن زدن به تقلب به وقوع پیوست. اما همین پنج سال حکومت کافی بود تا مردم بفهمند انتخاب درستی نکرده اند. مردم اوکراین در این مدت متوجه شدند، نارنجی ها به هیچ یک از وعده های خود عمل نکرده و تنها برای منافع آمریکا کار می کرده اند. کسب کمترین آرا توسط «یوشچنکو»، مجری انقلاب نارنجی و حذف وی در همان دور نخست انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۰، بهترین دلیل بر این مدعاست و مردم در این انتخابات، اشتباه گذشته خود را جبران کردند.

شکست انقلاب نارنجی اوکراین، درس بزرگی برای سردمداران جهانی سیاست داشت. آنان که با حمایت از انقلاب های رنگین در کشورهای دیگر، سعی در حفظ منابع خود در این کشورها دارند، سیلی محکمی خوردند. چرا که حتی اگر این انقلاب ها در مرحله ظهور و شکل گیری نتیجه بخش باشد، در مرحله تداوم و استمرار بالاخره دم خروس آنان، خود را ازلابلای تمام پوشش های رنگی شان نشان می دهد!!

مردم اوکراین، انقلاب نارنجی را خط خطی کردند و این یعنی پس زدن همه تلاش ها و تبلیغات ۵ ساله آمریکا و اروپا برای حفظ منافع شان در این کشور، و نشان دادند حقیقت برای همیشه پشت ابرهای نارنجی نمی ماند، حتی اگر به مذاق استکبار غربی و اروپایی خوشایند نباشد.

البته نظام جمهوری اسلامی به سطحی از استقرار و ثبات دست یافت است که تلاش های ابتر دشمنان آن هیچ رنگی را جز رنگ حقیقت بر مردم حاکم نخواهد کرد.

مردم ایران در سال ۱۳۸۸ نشان دادند که مانند مردم اوکراین به ۵ سال زمان برای رسیدن به حقیقت نیازمند نیستند.

عاطفه صادقی دره بیدی