اسید فولیک، ویتامین‌های B‌ و بیماری قلبی در زنان

در مطالعات مشاهده‌ای، سطح هوموسیستئین با بیماری قلبی ـ عروقی مرتبط است. با این همه، کارآزمایی‌های تصادفی شده کاهش خطر بیماری قلبی ـ عروقی را به دنبال درمان کاهنده هوموسیستئین …

در مطالعات مشاهده‌ای، سطح هوموسیستئین با بیماری قلبی ـ عروقی مرتبط است. با این همه، کارآزمایی‌های تصادفی شده کاهش خطر بیماری قلبی ـ عروقی را به دنبال درمان کاهنده هوموسیستئین (با اسیدفولیک و ویتامین‌های B۶ و B۱۲) تایید نکرده‌اند که شاید ناشی از کوتاه بودن‌ این کارآزمایی‌ها در ارزیابی این پیامد باشد. به علاوه، زنان کمتر در این کارآزمایی‌ها شرکت داده شده‌اند. برای رفع این نقایص اجرایی، پژوهشگران یک کارآزمایی ۷ ساله تصادفی شده شاهددار را اجرا کرده‌اند که در برگیرنده ۵۴۴۲ زن (باسن ۴۰ سال یا بیشتر با متوسط سنی ۶۲) مبتلا به بیماری قلبی ـ عروقی شناخته شده (CVD) یا دست کم ۳ عامل خطرزا برای آن بود.

افراد مورد مداخله اسیدفولیک (۵/۲ میلی گرم)، ویتامین B۶ (۵۰ میلی گرم) و ویتامین B۱۲ (یک میلی گرم) به صورت روزانه دریافت کردند. در طول ۷ سال پیگیری، وقایع

قلبی ـ عروقی نامطلوب (انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی، بازگشایی عروق کرونر یا مرگ قلبی) در ۹/۱۴ از بیماران مورد مداخله و ۳/۱۴ از موارد شاهد رخ داده که تفاوت معنی داری نداشت. به علاوه، هیچ تفاوت معنی داری در تحلیل پیامدهای اختصاصی یافته نشد. میانگین سطح هوموسیستئین به میزان تقریبا ۱۹ در گروه مورد مداخله کاهش یافت.(۲)

رهنمود:

این داده‌ها با دیگر کارآزمایی‌های تصادفی شده همخوانی دارند. این مطالعه بزرگ تر و طولانی‌تر از کارآزمایی‌های قبلی است و به نظر می‌رسد که این نتایج، عدم اطمینان از سودمندی مصرف این مکمل‌ها را در زنان، که در گذشته کمتر بررسی شده بودند، برطرف می‌سازد. توصیه به مصرف مکمل، اسیدفولیک و ویتامین B برای کاهش خطر در بیماران در معرض خطر CVD هیچ پشتوانه‌ای ندارد.