دانشمندی که به درد مردم می‌خورد

ندیده‌‌ام دانشمندان پیش کسی چنان فروتن شوند و احساس کوچکی‌ کنند که پیش او فروتن می‌شوند. دانشمندان پیش او به کودکانی می‌مانند که پیش معلم حاضر شده باشند.
این جمله‌ها را معاصران …

ندیده‌‌ام دانشمندان پیش کسی چنان فروتن شوند و احساس کوچکی‌ کنند که پیش او فروتن می‌شوند. دانشمندان پیش او به کودکانی می‌مانند که پیش معلم حاضر شده باشند.

این جمله‌ها را معاصران تو گفته‌اند؛ ولی بعد از ۱۳ قرن، هنوز هم دانشمندان به تو که می‌رسند، ناگزیر فروتن می‌شوند تا حرف‌های ‌تو را بشنوند و از تو درس بگیرند.

عجیب نیست که چشمان کودکانه‌ات، ناظر وقایع آن روز و روزهای ‌بعد می‌شود؛ چرا که قرار است تو در متن این وقایع بزرگ شوی.

ناظر کودک واقعه عاشورایی و در متن عبادت‌ها و دعاهای امام سجادع بزرگ می‌شوی و میراث‌دار دانش پیامبر خدایی که نه از قدرتمندان دنیایی می‌هراسی و نه در برابر دانشمندان زمینی کم می‌آوری.

بارها خوانده‌ام و شنیده‌ام که پیامبر خداص به جابر بن عبدالله انصاری خبر داده که تو را می‌بیند و به او گفته که وقتی ‌تو را می‌بیند، سلام رسول خداص را به تو برساند. خوانده‌ام و شنیده‌ام که جابر بارها این را نقل کرده و هر وقت تو را می‌دیده، به یاد گفته پیامبر خداص می‌افتاده و احساس می‌کرده که باید سلام آن حضرت را به تو برساند فکر می‌کنم که پیامبرص می‌خواسته این نکته زبان به زبان بچرخد و همه آن را برای ‌یکدیگر نقل کنند تا در تاریخ بماند و فراموش نشود.

فکر می‌کنم دنبال رابطه و نزدیکی تو با پیامبر خداص بگردم. تو اولین نواده آن حضرتی‌ که هم‌نام او شده‌ای و اولین امامی که هم از طرف پدر و هم از طرف مادر به رسول خداص پیوند می‌خوری: مادرت فرزند امام حسنع بزرگ‌ترین فرزند حضرت زهراس و پدرت فرزند امام حسین ع فرزند دوم حضرت فاطمهس. فکر می‌کنم نزدیکی و رابطه‌ات با پیامبر خداص باید بیشتر از اینها باشد. دنبال نام‌ها و لقب‌هایت می‌گردم و می‌بینم یکی از لقب‌هایت را پیامبر خداص به تو داده، یکی ‌دیگر از شباهت تو به او حکایت می‌کند و لقب سوم از القاب پیامبر است. رسول اکرمص وقتی ‌از تو یاد کرده و به تو سلام رسانده؛ گفته است که تو شکافنده دانش‌ها خواهی بود و همین، لقب اصلی ‌تو شد: باقر‌العلوم.

لقب دیگرت «شبیه» است که به خاطر شباهتت به رسول خداص این لقب را گرفته‌ای ‌و لقب دیگرت «امین» است که از القاب قدیمی پیامبرص است.

و حالا در آستانه تولدت به رفتارت فکر می‌کنم و به حرف‌هایت. هم رفتار تو از دانش و تلاش حکایت می‌کند و هم حرف‌هایت آدم را از تنبلی و کسلی برحذر می‌دارد. می‌بینم تو هم درس می‌دادی و به سؤال‌های علمی‌ افراد گوناگون، جواب می‌دادی و هم از بحث و مناظره با دانشمندان نمی‌گریختی و هم اهل کار بودی و از کار و تلاش برای زندگی دوری نمی‌کردی و اگر زمین کشاورزی داشتی، خودت سر زمین می‌رفتی و کار می‌کردی‌.به حرف هایت هم که می رسم، می خوانم که دانشمندی را که مردم از دانش او بهره مند شوند ، ارج می نهی و سفارش می‌کنی که از تنبلی و کم‌حوصلگی دور شویم که اینها کلید همه شرهایند. سلام بر تو که یادآور پیامبر خدایی.

مناف یحیی‌پور