چهارشنبه, ۲۶ دی, ۱۴۰۳ / 15 January, 2025
بزرگ شدن دولت خلق شغل را سخت می‌کند
می‌توانستیم بهبود سریع‌تری داشته باشیم
در سال گذشته، ارزش دارایی‌ها به شدت افزایش یافته و شاخص‌های اقتصادی نیز امیدوار‌کننده بوده‌اند. با این وجود مردم و کارشناسان هنوز نسبت به آینده اقتصاد بدبین‌اند. در این میان محافظه کاران نگران سیاست‌های دولت و بالا بودن نرخ بیکاری هستند.
نرخ بیکاری ۱۰درصدی بسیار ناامید‌کننده است. از نظر من، اجرای طرح اصلاح خدمات سلامتی پویایی‌های اقتصاد ایالات متحده را تحلیل خواهد برد و به سیستم خدمات سلامتی آسیب خواهد رساند. بله، بسیاری از سیاستمداران با این امید که آمریکا را «تغییر» دهند، کاری می‌کنند که وضعیت این کشور روز به روز شبیه فرانسه شود. اما هیچ کدام از این موارد بهبود V شکل را نقض نخواهد کرد اما به معنی بهتر شدن اوضاع نیز نیست. اما در چنین زمان‌هایی سرمایه‌گذارانی که خط مشی سیاسی محافظه‌کارانه دارند نباید اجازه دهند که دیدشان در مورد این که چه سیاست‌هایی درست و چه سیاست‌هایی غلط است، نظرشان راجع به بازده سرمایه‌گذاری را تحت تاثیر قرار دهد.
با این حال نباید این نکته را از نظر دور داشت که حتی اقتصاد فرانسه نیز بهبود یافته و کمپانی‌هایی فرانسوی سودده شده‌اند. در حالی که بورس فرانسه در سال جاری به شدت تحت تاثیر بورس ایالات متحده بوده، اما اخیرا افزایش خوبی را تجربه کرده است. پویایی کمتری در فرانسه وجود دارد، کارآفرینان موقعیت کمتری پیدا می‌کنند و پتانسیل موفقیت نسبتا کم است اما اقتصاد هنوز زنده است.
اکنون اقتصاد ایالات متحده می‌تواند متوجه شود که اگر در دهه ۱۹۸۰ پرزیدنت ریگان مالیات‌ها را کاهش نمی‌داد اوضاع چگونه می‌شد. نرخ بیکاری آخرین بار در جریان رکود شدید سال ۸۲ – ۱۹۸۱ به ده درصد و بالاتر از آن رسید. اگر امروز بخواهیم به بهانه بالا بودن بیکاری سرمایه‌گذاری نکنیم، در آن زمان هم نباید سرمایه‌گذاری می‌کردیم. اما بیرون گود ایستادن و به خاطر بیکاری بالا گرد بدبینی پراکندن، به این معنی است که شما حداقل بخشی از بازار گاوی را از دست خواهید داد.
در دهه ۸۰، پرزیدنت ریگان نرخ‌های نهایی مالیات را کاهش داد و حداقل برای چند سال رشد مخارج اجتماعی دولت را محدود کرد. حالا ما یک نرخ بیکاری ده درصدی داریم و سیاست عمومی دقیقا در جهت خلاف آن زمان حرکت می‌کند یعنی مالیات‌ها افزایش می‌یابد و دولت بزرگ‌تر می‌شود. اما بهبود سال ۸۴-۱۹۸۳ به شدت قوی بود زیرا تولید ناخالص داخلی حقیقی با نرخ سالانه ۶/۶ درصد رشد کرد. متاسفانه قرار نیست که ما چنین بهبودی را تجربه کنیم. در طول چند سال آینده رشد ایالات متحده حداکثر به ۵/۴ درصد خواهد رسید بنابراین می‌توان گفت تغییر در سیاست خدمات سلامتی موثر خواهد بود اما این بدان معنا نیست که بهبود کاملا به تاخیر خواهد افتاد یا سهامی که نسبت به سودها کمتر ارزش‌گذاری شده‌اند به سمت ارزش واقعی‌شان حرکت نخواهند کرد.
اگر می‌خواهید تاثیر تغییر سیاست‌ها روی اقتصاد را بدانید باید به بلندمدت نگاه کنید. در طول هر بهبودی در دهه ۷۰، نرخ بیکاری کاهش می‌یافت اما نه به اندازه رکود قبل. این اتفاق این بار نیز تکرار می‌شود. نرخ بیکاری در سال ۱۹۹۹ به ۹/۳ درصد رسید اما در سال ۲۰۰۷ تنها تا ۴/۴ درصد کاهش یافت. بنابراین با توجه به رشد دولت پس از رکود فعلی اگر نرخ بیکاری به ۶ درصد برسد باید خوشحال باشیم.
این هزینه‌ای است که باید بپردازیم. نرخ بیکاری بالاخره کاهش خواهد یافت اما نه آنقدر که افکار عمومی انتظار دارد. با این حال به نظر من چشم‌انداز آینده امیدوار‌کننده است.
برایان اس وسبوری اقتصاددان ارشد و رابرت استاین اقتصاددان شرکت مشاوره فرست تراست هستند. آنها هر هفته در فوربس مقاله می‌نویسند.
برایان وسبوری و رابرت استاین
مترجم: فیاض خاک
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست