شادی بهاری خود را با افسردگان تقسیم کنیم

«نسیم خلد می‌وزد مگر ز جویبارها
که بوی مشک می‌دهد هوای مرغزارها
فراز خاک و خشت‌ها، دمیده سبز کشت‌ها
چه کشت‌ها، بهشت‌ها، نه ده، نه صد، هزارها»

«نسیم خلد می‌وزد مگر ز جویبارها

که بوی مشک می‌دهد هوای مرغزارها

فراز خاک و خشت‌ها، دمیده سبز کشت‌ها

چه کشت‌ها، بهشت‌ها، نه ده، نه صد، هزارها»

من و شما هم با «قاآنی» هم‌عقیده‌ایم. طبیعت زیبای بهار و جنبش و رویش طبعا امید را به قلب‌ها سرازیر می‌کند اما نکته متناقضی هم وجود دارد. آنان که افسرده‌اند، در بهار افسرده‌تر می‌شوند. افسردگی در شکل شدید خود نوعی بیماری با جنبه زیست‌شناختی قوی است بنابراین دگرگونی آب و هوا و تغییراتی که در جسم ایجاد می‌کند، ممکن است در بروز برخی انواع افسردگی بی‌تاثیر نباشد اما فراتر از این، زمانی که فرد افسرده، شادی و جنب‌و‌جوش عمومی را در دیگران و تازگی را در طبیعت می‌بیند، تضاد این وضع با افسردگی او بیشتر به چشم می‌آید و افسردگی او شدیدتر به نظر می‌رسد.

از سوی دیگر، پژوهش‌ها نشان می‌دهد تنهایی از وضعیت‌هایی است که در افراد افسرده بیشتر است و به این ترتیب رسیدگی و توجه و تنها نگذاشتن افراد افسرده در فصل بهار می‌تواند عاملی برای کاهش افسردگی آنان یا رفع آن باشد.

بیایید شادی بهاری خود را با افسردگان تقسیم کنیم. تقسیم کردن شادی‌ها با دیگری آنها را ۲ برابر و تقسیم افسردگی‌ها با دیگری آنها را نصف می‌کند. به این ترتیب بهار ما و دیگران چه زیباتر می‌شود. ختم کلام نیز با قاآنی که می‌سراید:

«خجسته باد حال تو، هزار قرن سال تو

به هر دل از خیال تو، شکفته نوبهارها»

دکتر فربد فدایی

مدیر گروه روان‌پزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی