ترس از بازخورد

ظاهرا هیچ کس ارزیابی عملکرد را دوست ندارد. زیر دستان از ارزیابی عملکرد وحشت دارند، زیرا تصور می کنند در آن چیزی جز انتقاد دیده نمی شود. آن ها از این که خام و ناآزموده تلقی شوند …

ظاهرا هیچ کس ارزیابی عملکرد را دوست ندارد. زیر دستان از ارزیابی عملکرد وحشت دارند، زیرا تصور می کنند در آن چیزی جز انتقاد دیده نمی شود. آن ها از این که خام و ناآزموده تلقی شوند متنفرند به همین جهت از بازخورد دوری می گزینند.

از طرفی اکثر روسا هم فکر می کنند که ملا یم ترین انتقاد مستقیم از کارکنان با مقابله شدید، عصبانیت یا گریه آنها روبه رو خواهد شد. در نتیجه همه سکوت را برگزیده و تا حد امکان کمتر سخن می گویند.

این گونه برخورد موجب تاسف است زیرا بیشتر کارکنان نیازمند کمک برای شناسایی راه های بهبود عملکرد پیشرفت شغل شان هستند و مسئولین وظیفه دارند با ارزیابی دقیق شغلی، کارکنان را برای دست یافتن به نتایج مذکور هدایت و حمایت کنند اما این که ارزیابی چه وقت و چگونه انجام پذیرد تا حدی به اوضاع و احوال کارکنان بستگی دارد و ماهیت کار فشاری که اعمال می شود نیز توانایی افراد، متغیرهای دیگری هستند که باید مدنظر قرار گیرند.

انتخاب زبان باز خورد چگونگی ارزیابی و تشخیص راه کارهای بایسته، نیازمند آگاهی، تجربه و شمی قوی است که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم بر عهده مسئولین است و نوع تدبیر آن ها و نتایج حاصله میزان شایستگی ایشان، در تصدی پست هایی که به عهده دارند را تا حدودی مشخص می کند.