شادی، مفهومی‌ فراتر از غمگین نبودن

شادی، یک اصطلاح عامیانه دارد که برای معنا کردن آن نیازی به توصیف نیست و در گفت‌وگوهای روزمره شنیده و فهم می‌شود. اما گاهی شادی را به معنای «غمگین نبودن» در نظر می‌گیریم...
غمگین …

شادی، یک اصطلاح عامیانه دارد که برای معنا کردن آن نیازی به توصیف نیست و در گفت‌وگوهای روزمره شنیده و فهم می‌شود. اما گاهی شادی را به معنای «غمگین نبودن» در نظر می‌گیریم...

غمگین نبودن، معنای دقیق و درستی برای شادی نیست. وقتی انسان?هاحالت عادی و طبیعی دارند، می‌توان گفت غمگین نیستند اما شاد بودن معنایی فراتر از غمگین نبودن دارد. می‌توان شاد بودن را به «احساس خلق و خوی خوب داشتن» معنا کرد و این احساسی بیشتر و بالاتر از حالت طبیعی انسان‌هاست که به آنها احساس خوب بودن می‌دهد.

به همان میزان که حد متعادلی از شادی، برای زندگی لازم و ضروری است، شادی بیش از اندازه، می‌تواند بیمارگونه باشد و اختلالاتی در زندگی به وجود آورد. برای مثال می‌توانیم این اختلال‌ها را در فعالیت زیاد یا کم دو غده مانی و هیپومانی (که در افراد مبتلا به بیماری افسردگی-شیدایی دیده می‌شود) مشاهده کنیم. احساس شادی، مربوط به فعالیت غده هیپومانی است، اما نباید فعالیت این هورمون‌ها را با فعالیت هورمون غدد داخلی اشتباه بگیریم. در مغز، هورمون‌های سطح سلولی وجود دارد که در شادی یا افسردگی افراد نقش دارند. نمونه بارز آن در مغز، سروتونین است که خلق‌و‌خوی فرد را تنظیم می‌کند. اگراین هورمون‌ها زیاد ترشح شوند، شادی زیادی در افراد به وجود می‌آورند که این شادی زیاد، باعث ایجاد مشکل در فرد می‌شود و اگر کم ترشح شوند، فرد احساس شادی نمی‌کند و خموده و افسرده خواهد شد. باید بین ترشح این هورمون‌ها و فعالیت این غدد، تعادل ایجاد شود. هورمون‌های سطح سلولی مغز وظیفه بالانس و ایجاد تعادل بین فعالیت‌های مغزی‌ای که به افسردگی یا شادی منجر می‌شود را بر عهده دارند.

دکتر سیدعلی احمدی‌ابهری

روان پزشک

استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران