بهترین رئیس جمهور ایران

دیروز تعدادی از نمایندگان اصولگرای مجلس با بـکـارگیری واژه هایی عجیب و کم سابقه به مخالفت با گزینه های پیشنهادی احمدی نژاد برای تصدی سه وزارتخانه پرداختند در میان مخالفان, سخنان علی مطهری نماینده اصولگرای تهران در مجلس هشتم از نکات قابل تامل برخوردار بود

دیروز تعدادی از نمایندگان اصولگرای مجلس با بـکـارگیری واژه‌هایی عجیب و کم‌سابقه به مخالفت با گزینه‌های پیشنهادی احمدی‌نژاد برای تصدی سه وزارتخانه پرداختند. در میان مخالفان، سخنان علی مطهری نماینده اصولگرای تهران در مجلس هشتم از نکات قابل تامل برخوردار بود. او که دو تن از وزیران پیشنهادی را به دلایل گوناگون فاقد صلاحیت برای تصدی این مسئولیت‌ها می‌دانست در مقدمه اظهارات خود، احمدی‌نژاد را بهترین رئیس‌جمهور تاریخ جمهوری اسلامی خواند. البته او نگفت که با کدامین معیار به این نتیجه رسیده است. آیا مثلا میزان آرای انتخابات ریاست جمهوری نهم ، او را به این نتیجه رسانده است که از نظر مردم، ‌احمدی‌نژاد بهترین رئیس‌جمهور است؟ یا نتایج انتخابات دوره سوم شوراها و دوره هشتم مجلس و آراء مشعشع تعدادی از چهره‌های نزدیک به احمدی‌نژاد، او را قانع کرده است که اکثریت مردم، رئیس دولت نهم را بهترین رئیس جمهور ایران می‌دانند. حتی اگر او معتقد باشد <گوهرشناسی>مـردم ضـعـیف است و تشخیص خود برای شناسایی بهترین رئیس‌جمهور را کافی بدانند آیا می‌توانند کسی را بهترین رئیس‌جمهور ایران بنامند که به ادعای همفکران خـودشـان، تـداوم رفـتار بدعت آمیز دولت ‌او می‌تواندبه انتصاب وزیران رژیم شاه در مناصب مهم حکومتی منجر شود؟ آیا برخی اظهارنظرهای منتسب به همکاران احمدی‌نژاد در مورد ملت‌های امریکا و اسرائیل، اهانت به مـراجـع تقلید، بی‌تفاوتی در امور فرهنگی– براساس اظـهـارات دیـروز مـطـهـری– اتـهام افکنی‌های متعدد تریبونی علیه بسیاری از چهره‌های انقلابی، زیرسوال بردن عملکرد دو دهه گذشته انقلاب و ... که با سکوت رئیس‌جمهور فعلی مواجه شد و مسائل متعدد دیگر را می‌توان دلیل محکمی بر آن دانست که<‌احمدی‌نژاد بهترین رئیس جمهور ایران است؟> کسی منکر پرکاری و زحـمـات احـمدی‌نژاد نیست، اما به نظر این نماینده اصولگرای مجلس، آیا وضعیت کنونی اقتصادی کشور به رغم درآمدهای افسانه‌ای نفت و برخورداری رئیس جمهور از انواع حمایت‌ها، می‌تواند نتیجه سه سال مدیریت بهترین رئیس جمهور ایران باشد؟ در عرصه خارجی آیا برخی سخنان غیرکارشناسی از جمله اظهار آمادگی نسنجیده ‌برای برقراری فوری رابطه با مصر– که با برخورد تحقیرآمیز مصری‌ها مواجه شد– می‌تواند نشانه <بهترین بودن> باشد؟ آیا فقدان استراتژی اقتصادی در دولت نهم کـه نـایـب رئـیـس اصـولـگـرای مجلس هفتم و هشتمبارها بر آن تاCکید کرده است بخشی از کارنامه <بهترین رئیس جمهور ایران> است؟

اظهارات علی مطهری از نگاه دیگری نیز قابل تأمل است. شاید بسیاری از جوانان و نوجوانان ندانند که از سال ۶۰ تاکنون چه کسانی بر کرسی ریاست جمهوری ایران تکیه زده‌اند. اما شرایط سنی آقای مطهری به گونه‌ای است که نشان می‌دهد او دوران ریاست جمهوری شهید رجایی،آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله رفسنجانی و سید محمد خاتمی را درک کرده است. او احتمالاً دیدگاه مناسبی نسبت به سیدمحمد خاتمی ندارد. ممکن است علی مطهری اسـتـانـداردهایی مد نظر داشته باشد که براساس آن، احمدی نژاد بر رفسنجانی نیز ترجیح یابد. اما در مورد دو رئیس جمهور دیگر چه؟ راستی اگر یک اصلاح‌طلب، تنها ۴ سال قبل بدون توجه به سابقه ریاست جمهوری آیت‌الله خامنه‌ای و شهید رجایی، اعلام می‌کرد <خاتمی بهترین رئیس جمهور تاریخ جمهوری اسلامی است> آقای مطهری و همفکران او چه می‌گفتند و عده‌ای از کفن‌پوشان چه می‌کردند؟

امروز کسانی که بدنبال رفعت مقام احمدی‌نژاد هستند تلاش می‌کنند که او را پیرو شهید رجایی بدانند– که البته این امر اعتراض‌هایی از سوی خانواده آن شهید نیز به دنبال داشته است– پس چگونه است که یک نماینده اصولگرا به راحتی احمدی‌نژاد را از رجایی بهتر می‌داند؟

در این باب، سخن بسیار است اما نگارنده بیش از هر چیز به یک احتمال می‌اندیشد. آن احتمال، الزام‌ها و رودربایستی‌های حاکم در میان اصولگرایان است. آنها گویی برای مخالفت با برنامه‌ها و اقدامات احمدی نژاد، با بعضی موانع رسمی و غیررسمی مواجه هستند که قبلاً نیز نمونه‌های آن مشاهده شده است. این موانع آنها را وادار می‌کند که هرگاه انتقاد از احمدی‌نژاد را ضروری بدانند، ابتدا در حد اعلا – و متأسفانه بعضاً غلوآمیز – از او ستایش کنند و سپس در حاشیه امن ناشی از ستایش‌ها، به انتقاد احتیاط‌آمیز از رئیس دولت نهم بپردازند! ظاهراً اجـتناب‌ناپذیر بودن انتقادهای روز گذشته از تصمیم احمدی نژاد برای معرفی گزینه‌های تصدی وزارت راه و کشور نیز بعضی افراد را وادار کرده است که قبل از طرح انتقاد‌های خود، احمدی نژاد را بهترین رئیس جمهور تاریخ ایران بدانند!‌

حقیقت آن است که اگر این رودربایستی‌ها، تنها در حد تعریف از یک شخصیت یا نادیده گرفتن جایگاه تعداد دیگری از شخصیت‌ها باقی بماند شاید قابل تحمل باشد. اما اگر این روند، باعث ایجاد بدعتی شود که نهایت آن، تسلیم در برابر برخی اقدامات، سیاست‌گذاریها و اظهارنظرهای دولتمردان خواهد بود، آنگاه همه باید نگران باشند!‌