دروغگوهای کوچک

وقتی کودکان دروغ می‌گویند اغلب والدین از خشم بر افروخته می‌شوند، به‌خصوص وقتی که دروغ فرزندان خیلی آشکار است. آن وقت است که واکنش‌های شتابزده‌ای انجام می‌دهند، کودک را دعوا …

وقتی کودکان دروغ می‌گویند اغلب والدین از خشم بر افروخته می‌شوند، به‌خصوص وقتی که دروغ فرزندان خیلی آشکار است. آن وقت است که واکنش‌های شتابزده‌ای انجام می‌دهند، کودک را دعوا و تنبیه می‌کنند و می‌گویند که اگر بار دیگر رفتارش را تکرار کرد، تنبیه بدتری در انتظار اوست. اما باید بدانید که گاهی دروغ‌ها بیان‌کننده حقایق مربوط به امیدها و دلهره‌های بچه‌ها هستند. دروغ‌ها آشکار‌کننده آن چیزی هستند که فرد می‌خواهد انجام دهد یا باشد. بنابراین بهتر است قبل از تنبیه کودک سعی کنید مفهوم آن دروغ را درک کنید و علت دروغگویی کودک را بفهمید.

گاهی دروغگویی بچه‌ها به دلیل آن است که مرز مشخصی میان رویاها و واقعیت‌ها نمی‌بینند. ممکن است کودک شما بگوید که برای عید به یک جزیره ناشناخته در آن سوی کره زمین سفر کرده است. این دروغ بزرگ و شاخدار، صرفا دنیای خیالی او را نشان می‌دهد. بنابراین بهتر است به جای برچسب زدن به او، سعی کنید در دنیای ذهنی او شریک شوید.

البته گاهی اوقات کودکان به این دلیل دروغ می‌گویند که اجازه ندارند حقیقت را بر زبان بیاورند؛ وقتی کودک به مادرش می‌گوید که شکلات نخورده است، به این دلیل است که می‌داند مادر او را به خاطر حقیقت‌گویی تنبیه می‌کند. یادتان باشد در مواجهه با کودک نباید بازپرس‌بازی در بیاورید و کودک را سؤال‌پیچ کنید، از طرف دیگر باید حتما و بدون تردید، رک و پوست کنده با کودک حرف بزنید. وقتی کودک دروغ می‌گوید، واکنش ما نباید هیجانی باشد بلکه باید واقعی و دور از احساس باشد تا کودک‌ بداند که نیازی ندارد به شما دروغ بگوید.