امام حسین ع و عاشورا در اندیشه بزرگان

عاشورا یك «ایست بزرگ» است, در برابر سیل بنیانكن جاهلیت در عصر تمدن, در برابر این سقوط ها و انحطاط ها, این الحادها و ضلالتها, این ستم ها و بیدادها, در برابر این بشریت فرو رفته در تباهی, و این روزگار سراسر سیاهی , در برابر پذیرش ذلت و بندگی و وداع با عزت و آزادگی

شخصیت و عظمت امام حسین(ع) همچون خورشیدی عالم تاب است كه همه جا را فرا گرفته و تمامی انسان‌های بیدار در طول تاریخ همواره از صفات والای آن حضرت یاد می‌كنند. هركس با زبانی از این امام بزرگ و همیشه پیروز تاریخ در هر عصر و زمانی به نیكی یاد می‌كند. قیام امام حسین(ع) منبع الهام بخشی برای به ثمر رساندن حق و عدالت در جهان است. عظمت روح، همت مردانه، نظر بلند، فداكاری بی‌دریغ و جانبازی بزرگ سالار شهیدان را هرگز نمی‌توان بیان كرد و یا به قلم آورد.

با آنكه در هر عصر و زمانی باطل پرستان تلاش كردند تا نام حسین (ع) را از سر زبانها بردارند، اما هرگز موفق به انجام این كار نشدند. تاریخ، هرگز حسین(ع) را فراموش نمی‌كند. پیامبر گرامی اسلام در این رابطه می‌فرمایند. حرارت محبت حسین‌(ع) در دل‌های مردان با ایمان آنچنان نفوذ كرده است كه هرگز به سردی تبدیل نمی‌شود.

عظمت قیام و اوج فداكاری و ویژگیهای دیگر امام و یارانش سبب شده كه اظهار نظرهای بسیاری درباره این نهضت و حماسه آفرینان عاشورا داشته باشند . در اینجا تعدادی اندك از اظهار نظرهای مسلمان و غیر مسلمان در این باره اورده می‌شود :

بیش از دو تن از دانشمندان اهل سنت به سندهای مختلف از جابر بن عبدالله روایت كرده‌اند كه از رسول خدا(ص) درباره حسین‌(ع) شنیدیم كه می‌فرمود: هركس دوست دارد به آقای جوانان اهل بهشت نگاه كند به حسین بن علی(ع) نظر افكند .

▪ فاروق احمد خان لغاری(رئیس جمهور اسبق پاكستان):زندگانی مبارك حضرت امام حسین (ع)برای ما راه هدایت است . با پیروی از این راه، ما می‌توانیم توطئه‌های دشمنان را خنثی كنیم .

بی نظیر بوتو(نخست وزیر اسبق پاكستان): مسلمانان فلسطین ، كشمیر و بوسنی باید بر سیره امام حسین (ع) عمل كنند .

▪ چوهدری الطاف حسین (استاندار ایالت پنجاب پاكستان): بهترین راه برگزاری عاشورا این است كه ما نقش امام حسین(ع) را بشناسیم و فلسفه شهادت را در پرتو قرآن و سنت ببینیم . ما باید در روز عاشورا پیمان ببندیم كه طبق اصول راستی ، عدل ، مساوات ، صبر ، برادری و تمیز حق از باطل ، زندگی خود را اداره كنیم .

▪ مهاتما گاندی (رهبر استقلال هند): من زندگی امام حسین‌(ع) آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده‌ام و توجه كافی به صفحات كربلا نموده‌ام. بر من روشن است كه اگر هندوستان بخواهد یك كشور پیروز گردد، بایستی از امام حسین‌(ع) پیروی كند و راه او را در پیش گیرد .

▪ محمدعلی جناح (قائد اعظم پاكستان): هیچ نمونه‌ای از شجاعت را، بهتر از امام حسین‌(ع) به لحاظ فداكاری و تهورش در عالم نمی‌توان یافت. به عقیده من تمام مسلمین باید از این شهید‌ی كه خود را در سرزمین عراق قربان كرد، سرمشق بگیرند و از آن پیروی نمایند.

▪ چارلز دیكنز (نویسنده نامدار انگلیس): من نمی‌فهم! اگر منظور امام حسین‌(ع) جنگ در راه خواسته‌های دنیایی بود،‌ چرا خواهران، زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حكم می‌نماید كه او فقط به خاطر اسلام فداكاری كرد.

▪ توماس كارلایل (فیلسوف و مورخ انگلیسی): مهمترین درسی كه از تراژدی كربلا می‌گیریم، این است كه حسین (ع) و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند. آنها با عمل خود ثابت كردند كه تفوق عددی در جایی كه حق با باطل روبرو می‌‌شود، اهمیت ندارد و پیروزی حسین‌(ع) با وجود اقلیتی كه داشت باعث شگفتی من است

▪ ادوارد براون (شرق شناس مشهور انگلیس): آیا قلبی پیدا می‌شود كه سخن كربلا را بشنود و آغشته با حزن و اندوه نگردد؟ حتی غیر مسلمانان نیز نمی‌توانند پاكی و صداقت روحی را در این جنگ اسلامی انكار كنند.

▪ فردریك چمس: درس امام حسین‌(ع) و هر قهرمان شهید دیگری این است كه، در دنیا اصول ابدی عدالت، ترحم و محبت وجود دارد. هرگاه كسی برای این صفات مقاومت كند، آن اصول همیشه در دنیا پایدار خواهد ماند.

▪ ل. م. بوید: من مسرورم پاك نی كه این فداكار عظیم (امام حسین‌(ع) ) را از جان و دل ثنا می‌گویند شریك هستم،‌هر چند كه ۱۳۰۰ سال از تاریخ آن گذشته است.

▪ واشنگتن ایرونیگ (مورخ مشهور آمریكایی): برای امام حسین‌(ع) ممكن بود ،كه زندگی خود را با تسلیم شدن به ارادهٔ‌ یزید نجات بخشد، لیكن مسئولیت پیشوای انقلابی اسلام اجازه نمی‌داد كه او ،‌ یزید را به عنوان خلیفه بشناسد. او خود را برای پذیرش هر ناراحتی و فشاری به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنی امیه آماده ساخت.

▪ توماس ماساریك: گرچه كشیشان ما هم از ذكر مصائب حضرت مسیح، مردم را متأثر می‌سازند، ولی آن شور و هیجانی كه در پیروان حسین یافت می‌شود در پیروان مسیح یافت نخواهد شد، گویا سبب این باشد كه مصائب مسیح در برابر مصائب حسین مانند پر كاهی است در مقابل یك كوه عظیم پیكر.

▪ موریس دو كبری:‌در مجالس عزاداری گفته می شود كه حسین، برای حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگی مقام و مرتبهٔ اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زیر بار استعمار و ماجراجویی یزید نرفت. پس بیایید ما هم شیوهٔ او را سرمشق قرار داده، از زیر دستی استعمارگران خلاصی یابیم و مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح دهیم.

▪ ماربین آلمانی (خاورشناس): حسین با قربانی كردن عزیزترین افراد خود و با اثبات مظلومیت و حقانیت خویش، به دنیا درس فداكاری و جانبازی آموخت و نام اسلام و اسلامیان را در تاریخ ثبت و در عالم بلند آوازه ساخت. این سرباز رشید عالم اسلام به مردم دنیا نشان داد كه ظلم و بیداد و ستمگری پایدار نیست و بنای ستم هر چه ظاهرا عظیم و استوار باشد، در برابر حق و حقیقت چون پر كاهی بر باد خواهد رفت.

▪ بنت الشاطی: زینب، خواهر حسین بن علی، لذت پیروزی را در كام ابن زیاد و بنی امیه خراب كرد و در جام پیروزی آنان قطرات زهر ریخت. در همهٔ حوادث سیاسی پس از عاشورا، همچون قیام مختار و عبدالله بن زبیر و سقوط دولت امویان و بر پایی حكومت عباسیان و ریشه دواندن مذهب تشیع، زینب قهرمان كربلا نقش برانگیزنده داشت.

▪ لیاقت علی خان (نخست وزیر پاكستان): این روز محرمبرای مسلمانان سراسر جهان معنی بزرگ دارد. در این روز، یكی از حزن آورترین و تراژدیك ترین وقایع اسلام اتفاق افتاد. شهادت حضرت امام حسین‌(ع) در عین حزن، نشانهٔ فتح نهایی روح واقعی اسلامی بود. زیرا تسلیم كامل به ارادهٔ الهی به شمار می‌رفت. این حادثه به ما می‌آموزد كه مشكلات و خطرات هر چه باشد، نبایستی بی‌پروا از راه حق و عدالت منحرف شویم.

▪ جرج جرداق (دانشمند و ادیب مسیحی): وقتی یزید، مردم را تشویق به قتل حسین و مأمور به خونریزی می‌كرد، آنها می‌گفتند: «چه مبلغ می‌دهی؟» اما انصار حسین به او گفتند: ما با تو هستیم. اگر هفتاد بار كشته شویم، باز می‌خواهیم در ركابت جنگ كنیم و كشته شویم.

عباس محمود عقاد (نویسنده و ادیب مصری): جنبش حسین، یكی از بی‌نظیرترین جنبشهای تاریخی است كه تا كنون در زمینه دعوت‌های دینی یا نهضت‌های سیاسی پدیدار گشته است. دولت اموی پس از این جنبش، به قدر عمر یك انسان طبیعی دوام نداشت. از شهادت حسین تا انقراض آنان بیش از شصت و اندی سال نگذشت.

▪ احمد محمود صبحی: اگر چه حسین بن علی، در میدان نظامی یا سیاسی شكست خورد، اما تاریخ، هرگز شكستی را سراغ ندارد كه مثل خون حسین به نفع شكست خوردگان تمام شده باشد. خون حسین، فریادی شد كه آن تخت‌ها و حكومت‌ها را به لرزه در آورد.

▪ آنطون بارا (مسیحی): اگر حسین از آن ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی بر می‌افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری برپا می‌نمودیم و مردم را با نام حسین به مسیحیت فرا می‌خواندیم.

▪ گیبون (مورخ انگلیسی): با آنكه مدتی از واقعهٔ كربلا گذشته و ما هم با صاحب واقعه هم وطن نیستیم، معذالك مشقات و مشكلاتی كه حضرت حسین تحمل نموده، احساسات سنگین دل ترین خواننده را بر می‌انگیزد، چندانكه یك نوع عطوفت و مهربانی نسبت به آن حضرت در خود می‌یابد.

منبع:www.porsojoo.com

---