دعای ورود به ماه مبارک رمضان

دعا, انس و پیوندی معنوی است میان بنده و بنده نواز و رشته ارتباطی است برای نیل آدمی به امنیت و آرامش قلبی در قرب حق تعالی, دعا, تقرب به خدا و شناخت حق سلطنتش است و شناخت حق سلطه بی همتای خداوند, در تذلل عبد به معبود است که از آن تعبیر به یقین می شود, یقین به من بیده ملکوت السماوات و الارض یعنی حکومت بی منازع خالق که ملکوت آسمان ها وزمین را در دست دارد بر مخلوقی که جز خالقش کسی بر او رحم نمی کند

دعا، انس و پیوندی معنوی است میان بنده و بنده نواز و رشته ارتباطی است برای نیل آدمی به امنیت و آرامش قلبی در قرب حق تعالی، دعا، تقرب به خدا وشناخت حق سلطنتش است و شناخت حق سلطه بی همتای خداوند، در تذلل عبد به معبود است که از آن تعبیر به یقین می شود، یقین به من بیده ملکوت السماوات و الارض یعنی حکومت بی منازع خالق که ملکوت آسمان ها وزمین را در دست دارد برمخلوقی که جز خالقش کسی بر او رحم نمی کند.

دعا عبادت است همان طور که ذات اقدس اله در قرآن می فرماید: وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونی‏ أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی‏ سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ (۱) و پروردگار شما گفته است که مرا بخوانید تا [دعای] شما را بپذیرم. کسانی که از عبادت من تکبر می ورزند، به زودی با ذلت وارد دوزخ می شوند.

تدبر و تفکر در فرازهای نورانی صحیفه سجادیه ابواب شگرفی از معارف ژرف رحمانی را به روی انسان می گشاید. صحیفه سجادیه گنجینه بسیار غنی از معارف ژرف الهی در قالب ۵۴ دعا و نیایش از حضرت زین العابدین علیه اسلام است که علی رغم در برداشتن آموزه های علمی و دینی و لطایف شوقی و عرفانی، در مهجوریت و مظلومیت به سر می برد. معارف و حقایق عظیمی که امام سجاد علیه اسلام با توجه به اختناق شدید دوران خود به صورت دعا بر پیروان راستین خویش و شیفتگان علم و حکمت عرضه نمود و در واقع، با سلاح کارآمد دعا به میدان مبارزه با جهل و ظلم وارد شد و طیف وسیعی از آموزه های عقیدتی، اخلاقی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و مسائل مربوط به طاعات و عبادات، بهداشت، تاریخ، انسان شناسی و غیره را مطرح نمود.

یکی از دعا های زیبای این کتاب ارزشمند دعای ورود به ماه رمضان است که معارف عظیمی از امام سجاد علیه اسلام در آن به یاد گار گذاشته شده است. دعای ۴۴ صحیفه سجادیه با سنای خداوند آغاز می شود.

● شکر وحمد الهی

و کان مِن دعائِه علیه‏السلام اِذا دَخَلَ شَهْرُ رَمَضان‏

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذی هَدانا لِحَمْدِهِ، وَ جَعَلَنا مِنْ اَهْلِهِ، لِنَکُونَ لِاِحْسانِهِ مِنَ الشّاکِرینَ، وَ لِیَجْزِیَنا عَلی‏ ذلِکَ جَزآءَ الْمُحْسِنینَ.

سپاس خدائی را سزاست، که ما را برای سپاسگزاری خود راهنمائی نمود، و از سپاسگزاران قرار داد، تا برای احسان و نیکیش از شکرگزاران باشیم، و ما را بر آن سپاسگزاری پاداش نیکوکاران دهد.

وَالْحَمْدُ لِلَّهِ‏الَّذی حَبانا بِدینِهِ،وَاخْتَصَّنابِمِلَّتِهِ، وَ سَبَّلَنا فی سُبُلِ اِحْسانِهِ، لِنَسْلُکَها بِمَنِّهِ اِلی‏ رِضْوانِهِ، حَمْداً یَتَقَبَّلُهُ‏مِنّا، وَیَرْضی‏ بِهِ عَنّا.

و سپاس خدائی را سزاست که دین خود را به ما عطا نمود، و ما را به ملت‏خویش(اسلام) اختصاص داد، و در راه های احسان و نیکیش رهنمون کرد،تا به وسیله نعمتش در آن راه ها رفته و به سوی رضا و خشنودیش دست‏یابیم، سپاسی که آن را از ما به پذیرد، و به وسیله آن از ما خشنود گردد.

● ویژگی های رمضان

وَالْحَمْدُ لِلَّهِ‏الَّذی جَعَلَ مِنْ تِلْکَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضانَ، شَهْرَ الصِّیامِ، وَ شَهْرَ الِاْسْلامِ، وَ شَهْرَ الطَّهُورِ، وَ شَهْرَ التَّمْحیصِ، وَ شَهْرَ الْقِیامِ، الَّذی اُنْزِلَ فیهِ الْقُرْانُ، هُدیً لِلنّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی‏ وَ الْفُرْقانِ، (۲)

و سپاس خدائی را سزاست که ماه خود رمضان(مستفاد ازاین جمله آن است که رمضان یکی از نام های خداست) را، ماه صیام و روزه(امساک و خودداری ازخوردن وآشامیدن دراوقات معلومه)، و ماه اسلام(ماه طاعت و فرمان بری ازجهت بسیاری طاعت وبندگی، یا ماه دین اسلام برای اینکه واجب شدن روزه آن از مختصات این امت است)، و ماه تزکیه، و ماه تصفیه و پاک کردن (از گناهان)، و ماه قیام و ایستادن (برای نماز در شب ها) را یکی از آن راه های احسان قرار داد، آن چنان ماهی که قرآن در آن فرو فرستاده شد، در حالی که برای مردم راهنما (یی از گمراهی) و نشانه‏های آشکار رهبری(حلال وحرام)، و جدا کننده میان حق و باطل است.

● برترین ماه ها، رمضان

فَاَبانَ فَضیلَتَهُ عَلی‏ سآئِرِ الشُّهُورِ بِما جَعَلَ لَهُ مِنَ الْحُرُماتِ الْمَوْفُورَةِ، وَ الْفَضآئِلِ الْمَشْهُورَةِ، فَحَرَّمَ فیهِ مااَحَلَّ فی غَیْرِهِ اِعْظاماً، وَ حَجَرَ فیهِ الْمَطاعِمَ وَالْمَشارِبَ اِکْراماً، وَ جَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَیِّناً لایُجیزُ - جَلَّ وَ عَزَّ - اَنْ یُقَدَّمَ قَبْلَهُ، وَ لایَقْبَلُ اَنْ یُؤَخَّرَ عَنْهُ،

پس برتری آن را بر ماه های دیگر به سبب حرمت ها و گرامی داشتن های بسیار و فضائل و برتری‏های آشکار که برای آن قرار داد، هویدا گردانید، و در آن ماه از جهت‏بزرگ داشتن، آنچه را که در ماه های دیگر حلال کرده حرام نمود، و خوردنی ها و آشامیدنی ها را در (روزهای) آن منع کرد، و برای آن وقت آشکاری (معینی) قرار داد، که خدای بزرگ و توانا جائز و روا نمی‏داند که پیش انداخته شود و نمی‏پذیرد که از آن وقت‏به تاخیر افتد.

● شب قدر

ثُمَّ فَضَّلَ لَیْلَةً واحِدَةً مِنْ لَیالیهِ عَلی‏ لَیالی اَلْفِ شَهْرٍ، وَ سَمّاها لَیْلَةَ الْقَدْرِ، تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فیها بِاِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ اَمْرٍ، سَلامٌ، دآئِمُ الْبَرَکَةِ اِلی‏ طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلی‏ مَنْ یَشآءُ مِنْ عِبادِهِ بِما اَحْکَمَ مِنْ قَضآئِهِ.

پس از آن (عبادت و بندگی در) شبی (قدر) آن را بر (عبادت در) شب های هزار ماه برتری داد(چون خیرات وبرکات ونیکی ها وسود های دینی و دنیوی در آن است)، و آن را شب قدر نامید (شبی که خدای تعالی اجل ها و روزی ها و هر امری که حادث می‏شود را مقدر می‏فرماید) در آن شب (بسیاری از) فرشتگان و روح (القدس که مخلوقی است‏بزرگتر از فرشته) به فرمان پروردگارشان بر هر که از بندگانش به خواهد با قضا و قدری که محکم و استوار کرده (تغییر و تبدیلی در آن نیست). برای هر کاری (که خدا مقدر فرموده) فرود می‏آیند، آن شب سلام و درود (فرشتگان) است (بر آنانی که برای نماز به پای ایستاده یا در حال رکوع و سجودند، یا آنکه شب سلامتی و رهائی از ضرر و زیان شیاطین است) که برکت و خیر آن تا آشکار شدن روشنی صبح، دائم و پایدار است.

● صلوات بر نبی/ دوری از گناه

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَلْهِمْنا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ اِجْلالَ حُرْمَتِهِ، وَ التَّحَفُّظَ مِمّا حَظَرْتَ فیهِ، وَ اَعِنّا عَلی‏ صِیامِهِ بِکَفِّ الْجَوارِحِ عَنْ مَعاصیکَ، وَ اسْتِعْمالِها فیهِ بِما یُرْضیکَ، حَتّی‏ لا نُصْغِیَ بِاَسْماعِنا اِلی‏ لَغْوٍ، وَ لا نُسْرِعَ بِاَبْصارِنا اِلی‏ لَهْوٍ،

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و شناسائی برتری آن را (بر ماه های دیگر) و بزرگ داشتن حرمت و حقش را (که قیام و ایستادگی بر آن واجب است) و دوری گزیدن از آنچه را که منع و حرام کرده‏ای به ما الهام نما، و ما را بر روزه داشتن آن به وسیله باز داشتن اندام از گناهان و به کار بردن آنها در آن ماه به آنچه تو را خشنود می‏گرداند(خواسته تو در آن است) یاری فرما، تا با گوش هامان سخن بیهوده گوش ندهیم، و با چشم هامان به سوی بازی (کارهائی که انسان را از مقصود باز دارد)، نشتابیم.

● روزه دست، پا، شکم و زبان

وَ حَتّی‏ لانَبْسُطَ اَیْدِیَنا اِلی‏ مَحْظُورٍ، وَ لانَخْطُوَ بِاَقْدامِنا اِلی‏ مَحْجُورٍ، وَ حَتّی‏ لا تَعِیَ بُطُونُنا اِلاّ ما اَحْلَلْتَ، وَ لاتَنْطِقَ اَلْسِنَتُنا اِلاّ بِما مَثَّلْتَ، وَ لانَتَکَلَّفَ اِلاّ ما یُدْنی مِنْ ثَوابِکَ، وَ لانَتَعاطی‏ اِلاَّ الَّذی یَقی مِنْ عِقابِکَ، ثُمَّ خَلِّصْ ذلِکَ کُلَّهُ مِنْ رِئآءِ الْمُرآئِینَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعینَ، لا نَشْرَکُ فیهِ اَحَداً دُونَکَ، وَلانَبْتَغی فیهِ مُراداً سِواکَ.

و تا دست هامان را به(طلب یا فراگفتن) حرام دراز ننمائیم، و با پاهامان به سوی آنچه منع و حرام گشته نرویم. و تا شکم هامان نگاه ندارد و گرد نیاورد جز آنچه (خوردنی و آشامیدنی) که تو حلال و روا گردانیده‏ای، و زبانهامان گویا نشود جز به آنچه (قرآن مجید و گفتار پیامبر اکرم و ائمه معصومین علیهم السلام که) تو خبر داده و بیان فرموده‏ای (اشاره به آداب روزه داری و پرهیز از گناهان در حال روزه‏داری است) و رنج نکشیم جز در آنچه (عبادت خالق و خدمت‏ به خلق که) به پاداش تو نزدیک گرداند، و به جا نیاوریم جز آنچه که از کیفر تو نگاه دارد سپس همه آن کردارها را از ریا، و خودنمائی خود نمایان و از سمعه و شنواندن شنوانندگان خالص و پاکیزه گردان که در آن کسی را با تو شریک نگردانیم، و جز تو در آن مقصود و خواسته‏ای نطلبیم.

● صلوات بر نبی/ نماز

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ قِفْنا فیهِ عَلی‏ مَواقیتِ الصَّلَواتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتی حَدَّدْتَ، وَ فُرُوضِهَا الَّتی فَرَضْتَ، وَ وَظآئِفِهَا الَّتی وَظَّفْتَ، وَ اَوْقاتِهَا الَّتی وَقَّتَّ،

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را در آن بر اوقات نمازهای پنجگانه با حدود و احکامش، که مقرر نموده‏ای و واجباتش که واجب کرده‏ای و شروط و اوقاتش که شرط و تعیین گردانیده‏ای آگاه فرما. (حضرت صادق علیه السلام فروموده: برای نماز چهار هزار حد «حکم شرعی» است).

● حقیقت نماز

وَ اَنْزِلْنا فیها مَنْزِلَةَ الْمُصیبینَ لِمَنازِلِها، الْحافِظینَ لِاَرْکانِها، الْمُؤَدّینَ - لَها فی اَوْقاتِها عَلی‏ ما سَنَّهُ عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ - صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ الِهِ - فی رُکُوعِها وَ سُجُودِها وَ جَمیعِ فَواضِلِها عَلی‏ اَتَمِّ الطَّهُورِ وَ اَسْبَغِهِ، وَ اَبْیَنِ الْخُشُوعِ وَ اَبْلَغِهِ،

و ما را در نماز همچون کسانی قرار ده که مراتب شایسته آن را دریافته و ارکان و جوانب آن را نگاهدارندگانند. آن را در اوقات خود به همان طریقی که بنده و فرستاده تو که درودهایت‏ بر او و بر آل او باد، در رکوع و سجود و همه فضیلت ها و درجات رفیعه‏اش قرار داده، با کاملترین طهارت و پاکی، و رساترین خشوع و فروتنی به جا آورنده‏اند.

● وظایف مومن در رمضان

وَ وَفِّقْنا فیهِ لِاَنْ نَصِلَ اَرْحامَنا بِالْبِرِّ وَالصِّلَةِ، وَاَنْ نَتَعاهَدَ جیرانَنا بِالْاِفْضالِ وَ الْعَطِیَّةِ، وَ اَنْ نُخَلِّصَ - اَمْوالَنا مِنَ التَّبِعاتِ، وَ اَنْ نُطَهِّرَها بِاِخْراجِ الزَّکَواتِ، وَ اَنْ نُراجِعَ مَنْ هاجَرَنا، وَ اَنْ نُنْصِفَ مَنْ ظَلَمَنا، وَ اَنْ نُسالِمَ مَنْ عادانا، حاشی‏ مَنْ عُودِیَ فیکَ وَ لَکَ، فَاِنَّهُ الْعَدُوُّ الَّذی لانُوالیهِ، وَ الْحِزْبُ الَّذی لانُصافیهِ،

و ما را در آن ماه توفیق ده که با نیکی فراوان و بخشش، به خویشان خود نیکی کنیم و با احسان و عطا از همسایگان جویا شویم، و دارائی هامان را از مظالم و آنچه از راه ظلم و ستم به دست آمده خالص و آراسته نمائیم(اموالی که از راه ظلم گرفته شده از آنها جدا کرده به صاحبانش یا اگر نیستند ویا معلوم نیست کیستند یا کجایند به حاکم شرع باز گردانیم)، و آنها را با بیرون کردن زکات ها پاک کنیم (که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده: «ملعون کل مال لا یزکی‏» از خیر و نیکی دور است هر مال و دارئی که زکوة آن داده نشود) و به کسی که از ما دوری گزیده باز گردیم (به او به پیوندیم) و به کسی که به ما ظلم و ستم نموده از روی (آنچه که مقتضی) انصاف و عدل(است) رفتار کنیم و با کسی که به ما دشمنی نموده آشتی نمائیم، جز کسی که در راه تو و برای تو با او دشمنی شده باشد، زیرا او دشمنی است که او را دوست نمی‏گیریم، و حزب و گروهی است که با او از روی دل دوستی نمی‏کنیم.

● حفظ خود از گناه و تقرب به خدا

وَ اَنْ نَتَقَرَّبَ اِلَیْکَ فیهِ مِنَ الْاَعْمالِ الزّاکِیَةِ بِما تُطَهِّرُنا بِهِ مِنَ الذُّنُوبِ، وَ تَعْصِمُنا فیهِ مِمّا نَسْتَاْنِفُ مِنَ الْعُیُوبِ، حَتّی‏ لایُورِدَ عَلَیْکَ اَحَدٌ مِنْ مَلائِکَتِکَ اِلاَّ دُونَ ما نُورِدُ - مِنْ اَبْوابِ الطَّاعَةِ لَکَ، وَ اَنْواعِ الْقُرْبَةِ اِلَیْکَ.

و ما را توفیق ده که در آن به سوی تو تقرب جسته نزدیک شویم، به وسیله کردارهای پاکیزه و آراسته که ما را به آن از گناهان پاک کنی (بیامرزی) و در آن ما را حفظ کرده و نگاهداری از اینکه بخواهیم عیوب و زشتی ها (کردارهای ناشایسته) را از سر گیریم، تا هیچ یک از فرشتگانت (که نویسندگان اعمال هستند گناهان ما را) بر تو پیشنهاد ننمایند، جز آنکه کمتر باشد از اقسام طاعت و بندگی برای تو، و انواع تقرب به سوی تو که ما به جا آوردیم.

● دعای مستجاب

اَللَّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الشَّهْرِ، وَ بِحَقِّ مَنْ تَعَبَّدَ لَکَ فیهِ مِنِ ابْتِدآئِهِ اِلی‏ وَقْتِ فَنآئِهِ: مِنْ مَلَکٍ قَرَّبْتَهُ، اَوْ نَبِیٍّ اَرْسَلْتَهُ، اَوَ عَبْدٍ صالِحٍ اخْتَصَصْتَهُ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَهِّلْنا فیهِ لِما وَعَدْتَ اَوْلِیآئَکَ مِنْ کَرامَتِکَ، وَ اَوْجِبْ لَنا فیهِ ما اَوْجَبْتَ لِأَهْلِ الْمُبالَغَةِ فی طاعَتِکَ، وَاجْعَلْنا فی نَظْمِ مَنِ اسْتَحَقَّ الرَّفیعَ الْاَعْلی‏ بِرَحْمَتِکَ.

بارخدایا از تو درخواست می‏نمایم به حق(فضیلت و برتری) این ماه و به حق کسی که در آن از آغاز تا انجامش در عبادت و بندگی برای تو کوشیده: از فرشته‏ای که او را مقرب ساخته‏ای، یا پیغمبری که فرستاده‏ای، یا بنده شایسته‏ای که برگزیده‏ای، که بر محمد و آل او درود فرستی و ما را در آن برای کرامت و ارجمندی که به دوستانت وعده داده‏ای سزاوار گردان، و آنچه که برای کوشش کنندگان در طاعت و فرمانبریت واجب و لازم کرده‏ای برای ما لازم نما، و به رحمت و مهربانیت ما را در صف کسانی (انبیاء و اوصیاء علیهم السلام) که سزاوار بالاترین مرتبه (بهشت) هستند قرار ده.

● جلو گیری از گمراهی از صراط مستقیم

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ جَنِّبْنَا الْاِلْحادَ فی تَوْحیدِکَ، وَ التَّقْصیرَ فی تَمْجیدِکَ، وَ الشَّکَّ فی دینِکَ، وَ الْعَمی‏ عَنْ سَبیلِکَ، وَ الْاِغْفالَ لِحُرْمَتِکَ، وَ الْاِنْخِداعَ لِعَدُوِّکَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ.

بار خدایا، بر محمد و آل او درود فرست، وما را در توحید و یگانگیت از عدول و بازگشتن (شرک آوردن آشکار و نهان) و در بزرگ داشتنت از تقصیر و کوتاهی و در دینت (اسلام) از شک و دو دلی و از راهت (به دست آوردن رضا و خوشنودیت) از کوری (گمراهی) و برای حرمتت (آنچه قیام به آن واجب است) از سهل انگاری، و از دشمنت شیطان رانده شده (ازخیرات ونیکی ها) از فریب خوردن، دور گردان.

● دعای نیمه شب

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اِذا کانَ لَکَ فی کُلِّ لَیْلَةٍ مِنْ لَیالی شَهْرِنا هذا رِقابٌ یُعْتِقُها عَفْوُکَ، اَوْیَهَبُها صَفْحُکَ، فَاجْعَلْ رِقابَنا مِنْ تِلْکَ‏الرِّقابِ، وَاجْعَلْنا لِشَهْرِنا مِنْ خَیْرِ اَهْلٍ وَ اَصْحابٍ.

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و هرگاه در هر شب از شب های این ماه برای تو بندگانی باشد که عفو و بخشیدنت آنها را آزاد می‏نماید، یا گذشتت ایشان را می‏بخشد پس ما بندگان را از آن بندگان به گردان ، و ما را برای این ماه، از بهترین شایستگان و یاران (برگزیدگان) قرار ده.

● رمضان و ریزش گناه

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ امْحَقْ ذُنُوبَنا مَعَ امِّحاقِ هِلالِهِ، - وَ اسْلَخْ عَنّا تَبِعاتِنا مَعَ انْسِلاخِ اَیّامِهِ، حَتّی‏ یَنْقَضِیَ عَنّا وَ قَدْ صَفَّیْتَنا فیهِ مِنَ الْخَطیئآتِ، وَ اَخْلَصْتَنا فیهِ مِنَ السَّیِّئاتِ.

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست، و با کاسته شدن ماه آن گناهان ما را بکاه، و با به پایان رسیدن روزهایش بدی ها و گرفتاری های ما را از ما بکن تا اینکه این ماه از ما بگذرد در حالی که ما را از خطاها(گناهان کوچک) پاکیزه گردانیده و از بدی ها (گناهان بزرگ) خالص و آراسته ساخته باشی.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اِنْ مِلْنا فیهِ فَعَدِّلْنا، وَ اِنْ زُغْنا فیهِ فَقَوِّمْنا، وَ اِنِ اشْتَمَلَ عَلَیْنا عَدُوُّکَ الشَّیْطانُ فَاسْتَنْقِذْنا مِنْهُ.

بار خدایا بر محمد و آل او درود فرست. و اگر در آن از حق برگردیم ما را (بر آن) بازگردان و اگر در آن عدول نموده به راه کج رفتیم ما را به راه راست آور، و اگر دشمن تو شیطان ما را احاطه کرده فرا گیرد از او رهائیمان ده.

● همه لحظات در عبادت

اَللَّهُمَّ اشْحَنْهُ بِعِبادَتِنا اِیّاکَ، وَ زَیِّنْ اَوْقاتَهُ بِطاعَتِنا لَکَ، وَ اَعِنّا فی نَهارِهِ عَلی‏ صِیامِهِ، وَ فی لَیْلِهِ عَلَی الصَّلوةِ وَالتَّضَرُّعِ اِلَیْکَ وَ الْخُشُوعِ لَکَ، وَ الذِّلَّةِ بَیْنَ یَدَیْکَ، حَتّی‏ لا یَشْهَدَ نَهارُهُ عَلَیْنا بِغَفْلَةٍ، وَ لا لَیْلُهُ بِتَفْریطٍ.

بار خدایا ماه رمضان را از عبادت، و پرستش ما مملو و پر گردان، و اوقات آن را به طاعت و فرمانبری ما برای تو آراسته نما و ما را در روزش به روزه داشتن و در شبش به نماز و زاری به سوی (درگاه) تو و فروتنی و خواری در برابر تو، یاری فرما تا روزش بر ما به غفلت و بی خبری و شبش به تقصیر و کوتاهی (در عمل) گواهی ندهد.

● مومن بعد از رمضان

اَللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنا فی سآئِرِ الشُّهُورِ وَ الْاَیّامِ کَذلِکَ ما عَمَّرْتَنا، وَاجْعَلْنا مِنْ عِبادِکَ الصّالِحینَ الَّذینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فیها خالِدُونَ(۳)، وَ الَّذینَ یُؤْتُونَ ما اتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ اَنَّهُمْ اِلی‏ رَبِّهِمْ راجِعُونَ، وَ مِنَ الَّذینَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ(۴).

بار خدایا ما را در باقی ماه ها و روزها تا زمانی که زنده‏ ‏داری همچنین (به طوری که برای ماه رمضان درخواست‏شد) قرار ده، و ما را از بندگان شایسته‏ات به گردان که آنان بهشت را به میراث می‏برند در حالی که در آن جاوید هستند گفته‏اند: بهشت مسکن و جایگاه پدر ما حضرت آدم علی نبینا و آله و علیه السلام بوده پس هرگاه به فرزندان او داده شود مانند آن است که از او به آنها ارث رسیده) و از آنانی قرار بده که آنچه (صدقات) را می‏دهند در حالی که دلهاشان از (اندیشه) بازگشت ‏به سوی پروردگارشان ترسان است و از آنان که در نیکی ها می‏شتابند، و ایشان برای آن نیکی ها بر دیگران پیشی گیرنده‏اند .

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، فی کُلِّ وَقْتٍ وَ کُلِّ اَوانٍ، وَ عَلی‏ کُلِّ حالٍ عَدَدَ ما صَلَّیْتَ عَلی‏ مَنْ صَلَّیْتَ عَلَیْهِ، وَ اَضْعافَ ذلِکَ کُلِّهِ بِالْاَضْعافِ الَّتی لا یُحْصیها غَیْرُکَ، اِنَّکَ فَعّالٌ لِما تُریدُ(۵).

بار خدایا درود فرست‏بر محمد و آل او، در هر هنگام و هر زمان و بر هر حال به شماره درودی که فرستاده‏ای بر هر که درود فرستاده‏ای، و چندان برابر همه آنها به چندان برابری که جز تو آنها را نتواند شمرد، زیرا تو هر چه را بخواهی به جا آورنده‏ای( انجام کار، تو را ناتوان نمی‏گرداند و مانعی آن را باز نمی‏دارد).(۶)

محمد کاظم حسینی

پی نوشت:

۱ - غافر / ۶۰

۲- سوره ۲ آیه ۱۸۵.

۳- سوره ۲۳ آیه ۱۱.

۴- سوره ۲۳ آیه ۶۰ و۶۱.

۵- صحیفه سجادیه دعای ۴۴ ص۲۸۲ به قلم حاج سید علینقی فیض الاسلام.

۶- ترجمه فیض الاسلام