روان انسان هم به بهداشت نیاز دارد

جسم خاکی و فانی انسان مرتب به آب و صابون و پاکیزگی و نظافت نیاز دارد. سال ها بلکه قرنهاست که پزشکان در ادوار مختلف روی شناخت بیماری های جسمانی و کشف میکروب و باکتری و ویروس کار …

جسم خاکی و فانی انسان مرتب به آب و صابون و پاکیزگی و نظافت نیاز دارد. سال ها بلکه قرنهاست که پزشکان در ادوار مختلف روی شناخت بیماری های جسمانی و کشف میکروب و باکتری و ویروس کار می کنند تا بر انواع بیماری های رو به گسترش جسمی انسان افسار بزنند و بشریت خود را مدیون تلاش آنها می داند. فیلم ها وسریال ها و حتی در کتاب های درسی دانش آموزان نیز از آنها یاد می شود. خود ما تا عطسه ای می کنیم زود به سراغ دکتر می رویم تا ما را از صدای گرفته و آبریزش بینی نجات دهد و این حداقل علتی است که ما را سریعا به مطلب پزشک می کشاند اما در خصوص روان خود آیا این قدر نگران می شویم؟ متاسفانه این مهم جزو اخلاق تاریخی جامعه شده است که ناراحتی های روانی خود را از چشم دیگران پنهان کند ما به کنار آمدن با وسواس، خودخوری، کژ اندیشی یا بدبینی و کش و قوس های ذهنی عادت کرده ایم و از ترس حرف مردم و طرد شدن از سوی آنها و انگ دیوانگی صندوق راز درون خود را نزد متخصص بر ملا نمی کنیم. موضوع بهداشت روان به این مساله می پردازد.

اندیشمندان علم روان شناسی می گویند، بهداشت روان موضوع لوکسی نیست، بیماری روانی بسیار شایعه اما نهفته و بی سر و صدا است زیرا مدت زیادی طول می کشد تا بیمار و خانواده اش به دکتر روان پزشک مراجعه کنند. علت این مساله نیز آن است که بیماری روانی برای مردم ناشناخته مانده است و تصور می شود که قابل کنترل نیست و متاسفانه این عدم آگاهی و مواجهه درست با بیماری موجب ترس در مردم شده است.

از سوی دیگر وجود اسطوره ها و باورهای قدیمی نادرست در خصوص بیمار روانی و اینکه این نوع بیماری ها قابل کنترل و در حال نیستند و خود بیمار و حتی خانواده اش مقصر هستند نیز به عدم مراجعه به پزشک دامن می زند. هم چنین از آنجا که بیماری روانی عموما با رفتار نابهنجار اجتماعی آمیخته است خانواده ها سعی در هر چه بیشتر پنهان کردن بیمار و مساله اش می کنند که وضع بیمار را بدتر می کند. در حالی که به قول مینو فرشچی عضو هیات امنا کانون خانواده بیماران روانی، "بیماران روانی در جامعه ما به جرمی که خودشان مقصر نیستند طرد می شوند."

مریم بابایی