مـنـاجـات نـامـه

ای نزدیک تر به ما از ما! و ای مهربان تر به ما از ما! نوازنده ی ما بی ما؛ به کرمِ خویش نه به سزای ما. نه کار به ما، نه بار به طاقت ما، نه معاملت در خور ما، نه منّت به توان ما. هرچه کردیم تاوان …

ای نزدیک تر به ما از ما! و ای مهربان تر به ما از ما! نوازنده ی ما بی ما؛ به کرمِ خویش نه به سزای ما. نه کار به ما، نه بار به طاقت ما، نه معاملت در خور ما، نه منّت به توان ما. هرچه کردیم تاوان بر ما، هرچه تو کردی باقی بر ما. هرچه کردی به جای ما، به خود کردی، نه برای ما. آه از روز اول! اگر آن روز عنایت بود، طاعت، سبب مثوبت است و معصیت، سبب مغفرت و اگر آن روز عنایت نبود، طاعت، سبب ندامت است و معصیت سبب شقاوت. شکر که شیرین آمد. نه به خویشتن آمد. حنظل که تلخ آمد، نه به خویشتن آمد. کار نه به آن است که از کسی کسل آید و از کسی عمل. کار آن دارد که شایسته ی خود که آمد در ازل.

خواجه عبدالله انصاری