طلب علم در چین

● پرسش:
در روایت نبوی آمده که علم را اگرچه در چین باشد طلب کنید! آیا منظور آن حضرت علوم دینی و علوم انسانی بوده است یا اینکه گستره علم در اینجا شامل علوم تجربی و پایه نیز می گردد؟
▪ …

پرسش:

در روایت نبوی آمده که علم را اگرچه در چین باشد طلب کنید! آیا منظور آن حضرت علوم دینی و علوم انسانی بوده است یا اینکه گستره علم در اینجا شامل علوم تجربی و پایه نیز می گردد؟

پاسخ:

علوم دو قسم اند. بعضی از علوم علاوه بر سعادت دنیا، سعادت آخرت انسان را هم تامین می کنند، یعنی انسان را با ملکوتش آشنا می سازند مثل علم توحید و معرفت نفس و اخلاق، این ها در درجه اول اهمیت قرار دارند. علوم دیگر مثل فیزیک و ریاضی علومی است که بالاخره برای رفع نیازهای جامعه ضروری می باشد.

دین اسلام چون جامع دنیا و آخرت است هر علمی را که مورد نیاز جامعه است و در تدین و تمدن انسان نقش سازنده دارد تجویز نموده است؛ منتها فرا گرفتن این علوم مراتب دارد، گاه واجب عینی و گاه واجب کفایی است. بنابراین، حدیث فوق شامل فیزیک و شیمی و ریاضی و امثال اینها هم خواهد شد. اما اگر کسی فیزیک دان یا ریاضی دان بود باید بداند نردبان خوبی در اختیار او قرار گرفته تا ترقی کند و بالا رود نه این که مانند مقنی به چاه برود.

شما دنیای کنونی را که بررسی کنید می بینید قسمت مهم بودجه جهانی صرف سلاح های کشتار جمعی و مفاسد اخلاقی و قاچاق مواد مخدر و امثال آن و بخش کمی از آن جهت ارتزاق مردم مصرف می شود. در حالی که پیام رسمی اسلام چیز دیگری است.

مرحوم کلینی(ره) حدیثی را در اصول کافی نقل می کند که فردی آمد امام را زیارت کند عرض کرد دو گروه از کافران به جان هم افتاده اند، خرید و فروش سلاح هم الآن سودآور است، شما اجازه می دهید به اینها اسلحه بفروشیم یا نه؟ حضرت جوابی داد که با تحلیل به سه فتوا منجر می شود فرمود: ۱-بفروش، ۲-به هر دو گروه بفروش، ۳-سلاح های دفاعی بفروش نه کشتاری- سپر و زره و چکمه بفروش ولی دشنه و نیزه و شمشیر و تیر نفروش- این را می گویند آن علم اساسی که به دست این مهندسین ملکوتی است. این علم است که گفتند تا چین برو و یاد بگیر. یعنی هر علمی که انسان را متخلق به اخلاق الهی کند، فیزیک باشد یا ریاضی، طب باشد یا فقه، اگر آن خاصیت اصلی را داشت ارزش پیدا می کند. ولی اگر انسان را به خدا نزدیک نکرد هرچه باشد ولو علم دین، فایده ندارد.