چرا پاسخ روسیه به گرجستان صحیح بود

از نظر برخی از آنهایی که مناقشه در قفقاز را مشاهده کردند, داستان بسیار صریح و ساده است جمهوری متهور گرجستان, که فقط چند میلیون جمعیت دارد, مورد حمله روسیه, همسایه بزرگ شرقی اش قرار گرفت

از نظر برخی از آنهایی که مناقشه در قفقاز را مشاهده کردند، داستان بسیار صریح و ساده است. جمهوری متهور گرجستان، که فقط چند میلیون جمعیت دارد، مورد حمله روسیه، همسایه بزرگ شرقی اش قرار گرفت.

همه کلیشه های جنگ سرد را نیز به این مساله اضافه کنید و به تعبیر حقیقی « داوود و جالوت» با همه تعابیرش از خیر و شر خواهد رسید.

اگرچه این وجهه ماجرا در بسیاری از رسانه های غربی به نگارش در می آید اما واقعیات تصویری متفاوت را نشان می دهد.

بگذارید کاملا روشن بگویم. این مناقشه ای نبود که روسیه به راه اندازد یا آن را برگزیده باشد. این درگیری هیچ برنده ای ندارد.

ساعاتی پیش از تهاجم گرجستان به اوستیا، روسیه بر روی صدور بیانیه ای در شورای امنیت سازمان ملل کار می کرد که از گرجستان و اوستیا جنوبی می خواست از توسل به زور صرف نظر کنند.

این بیانیه که می توانست از خونریزی جلوگیری کند با ممانعت کشورهای غربی روبه رو شد.

جمعه گذشته پس از آنکه سران جهانی برای حضور در مراسم افتتاحیه المپیک به پکن رسیدند، سربازان گرجی حمله ای تمام عیار را علیه منطقه اوستیای جنوبی به ره انداختند که عملا بیش از ۱۶ سال است از استقلال بهره می برد.

اکثر جمعیت این منطقه را روس ها تشکیل می دهند. بر اساس بندهای توافق ۱۹۹۲ که گرجستان نیز عضو آن است، محافظت از ین شهروندان روسی را تعداد اندکی از سربازان صلح بان روسی به عهده دارند.

حمله زمینی و هوایی گرجستان به کشته شدن صلح بان ها و مرگ ۱۶۰۰ غیر نظامی منجر شد و فاجعه ای انسانی را به بار آورد که به مهاجرت ۳۰ هزار آواره منجر شد.

رژیم گرجستان اجازه نداد کمک های بشر دوستانه برقرار شود و یک محموله بشردوستانه را بمباران کرد. همچنین مدرک روشنی از جنایات ارتکاب یافته که بسیار جدی و سیستماتیک بوده اند و اقداماتی در چارچوب نسل کشی در نظر گرفته می شود، وجود دارد.

بنابر این جای تعجبی نیست که روسیه به این تجاوز به شهروندانش با تاخت و تاز نظامی در اوستیای جنوبی پاسخ داد.

هیچ کشوری در جهان در حالی که شهروندانش کشته می شوند و از خانه هایشان آواره می شوند ساکت نمی نشیند. روسیه بارها به تفلیس هشدار داد که در صورت لزوم از شهروندانش با توسل به زور محافظت خواهد کرد و اقداماتش کاملا هماهنگ با حقوق بین الملل از جمله بند ۵۱ منشور سازمان ملل در خصوص حق دفاع از خود خواهد بود.

روسیه در پاسخ نظامی به حمله گرجستان به شهروندان و صلح بانان روسی کاملا متناسب عمل کرد. هدف تاکتیکی روسیه واداشتن سربازان گرجی به خروج از این منطقه بود که بر اساس توافقات بین المللی در محدوده آنها قرار ندارد.

به رغم بیانات گرجستان مبنی بر اعمال یک آتش بس یک جانبه، صلح بانان روسی و سربازان حامی آنها تحت حملات مستمر بودند- این واقعیتی است که ناظران و روزنامه نگاران در منطقه آن را تایید کردند.

روسیه چاره ای نداشت جز آنکه زیرساخت های خارج از این منطقه را که برای حمایت از تهاجم گرجستان مورد استفاده قرار داشت، به صورت نظامی هدف بگیرد. پاسخ روسیه هدفمند، متناسب و مشروع بود.

روسیه به استفاده از این مناقشه برای سرنگونی دولت گرجستان و اعمال کنترل بر این کشور متهم شد. این کاملا یاوه گویی است.

رییس جمهور روسیه برای برقراری امنیت در منطقه، پایان عملیات نظامی را اعلام کرده است. روسیه قصد الحاق کردن و یا اشغال هیچ بخشی از گرجستان را ندارد و یک بار دیگر تاکید کرد که به استقلال حاکمیت آن احترام می گذارد.

در چند روز آینده مشروط بر آنکه گرجستان از فعالیت نظامی خودداری کند و نیروهایش را از این منطقه خارج کند، روسیه به برداشتن گام های دیپلماتیک لازم برای تحکیم این آتش بس موقت ادامه خواهد داد.

میخاییل ساکاشویلی، رییس جمهور گرجستان گفته است که اگر ما روسیه را متوقف نکنیم، اگر تمامی جهان آن را متوقف نکند، تانک های روسی به هر پایتخت اروپایی وارد خواهند شد و در جایی دیگر نیز افزود که مساله دیگر در دست گرجستان نیست. بلکه در دست آمریکا است.

روشن است که گرجستان می خواهد این مشاجره به چیزی بیش از یک مناقشه کوتاه و خونین در منطقه تبدیل شود.

برای تصمیم گیرندگان سیاسی در کشورهای عضو ناتو ، این مساله با ارزشی است که ببینید آیا می خواهید در آینده مردان و زنان ارتش شما به اعلان جنگ های ساکاشویلی در قفقاز پاسخ دهند یا خیر.

روسیه عضوی ار شورای امنیت، گروه هشت کشور صنعتی جهان و شریک غرب در خصوص مسایل مختلفی در خاورمیانه، ایران و کره شمالی است.

روسیه برای حفظ مسوولیت هایش به عنوان یک قدرت جهانی و تضمین کننده ثبات در قفقاز، در جهت اطمینان یافتن از یک راه حل مسالمت آمیز و دایمی برای رفع این وضعیت در منطقه کار خواهد کرد.

نویسنده: سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه

ترجمه: اعظم گل محمدی

منبع: روزنامه فایننشیال تایمز