کاربرد کامپیوتر در سینما

امروزه کامپیوتر در ساخت فیلم های سینمائی جایگاه بسیار ویژه ای پیدا کرده و به عنوان وسیله ای تأثیرگذار باعث صرفه جوئی در وقت و هزینه, ارتقاء کیفیت و ایجاد نوآوری های فراوان در این هنر شده است

امروزه کامپیوتر در ساخت فیلم‌های سینمائی جایگاه بسیار ویژه‌ای پیدا کرده و به‌عنوان وسیله‌ای تأثیرگذار باعث صرفه‌جوئی در وقت و هزینه، ارتقاء کیفیت و ایجاد نوآوری‌های فراوان در این هنر شده است.

ساخت جلوه‌های ویژه مانند آتش‌سوزی، انفجارها، مه، ویران شدن یک شهر توسط زلزله یا ایجاد جذابیت برای نماهائی که در شرایط معمولی جذابیت چندانی ندارند، با افزایش چند تکه ابر یا چند درخت و یا نمایاندن جزئیات یک ساختمان به‌گونه‌ای هنرمندانه، یا حتی خلق بناهای بسیار جذاب و خیره‌کننده به‌صورت مجازی و نمایش آنان بر پرده سینما، دیگر پرهزینه، پردردسر، وقت‌گیر و خطرناک نیستند.

در حالی که در گذشته صرف‌نظر از خطرها و دردسرهای کار، یش از نیمی از بودجه فیلمی بزرگ، صرف جلوه‌های ویژه آن می‌شد امروزه یک کاربر عمولی کامپیوتر شخصی، به کمک یک دوربین فیلمبرداری، یک کامپیوتر و اتصال به شبکه اینترنت از چنان امکاناتی برای ساخت فیلم برخوردار می‌شود که کارگردانان سابق هالیود تنها می‌توانستند رؤیای آن را در سر بپرورانند.

نخستین بار در سال ۱۹۸۲ میلادی توسط شرکت ”والت دیسنی“ فیلمی به نام ”نرون“ ساخته شد که در آن به‌طور شگفت‌انگیزی از گرافیک کامپیوتری استفاده شد و موفقیت‌های خوبی نیز به‌دست آورد و سبب شد فیلمسازان به کامپیوتر به‌عنوان یک وسیله تأثیرگذار در فیلمسازی نگاه کنند.

رد سال ۱۹۹۱ فیلم ”نرمیناتور دو“ و در سال ۱۹۹۳ فیلم ”پارک ژوراسیک“ جلوه‌های بسیار مهیج‌تر و جذاب‌تری از حضور کامپیوتر در سینما را به نمایش گذاشتند. فیلم ”تایتانیک“ هم فن‌آوری تازه‌ای به نام هنرپیشه مجازی را به دنیای سینما معرفی کرد. سازندگان این فیلم با نمایش تعداد زیادی هنرپیشه مجازی در صحنه‌ها به‌عنوان سیاهی لشگر به واقعی‌تر شدن آنها کمک کردند.

در سال ۱۹۹۶ یکی از کارگردانان بزرگ (پیتر جکسون) تصمیم گرفت.

رؤیای ”جی ار.ارتولکین“ نویسنده داستان معروف ”ارباب حلقه‌ها“ را در فیلمی به تصویر بکشد، یعنی هفتاد هزار سوارکار زره‌پوش به‌صورت مجازی در حالی‌که در حرکت هستند به کشتار و خونریزی بپردازند یا با برج‌های خیره‌کننده و رؤیائی، شهری زیبا را به‌صورت دیجیتالی شبیه‌سازی کنند.

فیلم ”ارباب حلقه‌ها“ را می‌توان تا حدودی خیلی مجازی دانست، یعنی بیشتر بخش‌های این فیلم درون کامپیوتر خلق شده و واقعیت خارجی ندارند. این فیلم به خاطر جلوه‌های ویژه و صحنه‌های جذابش موفق شد جایزه اسکار را از آن خود کند. با بهره‌گیری از کامپیوتر علاوه بر ایجاد جلوه‌های تصویری می‌توان موسیقی الکترونیکی و جلوه‌های صوتی را که در صنعت فیلمسازی یکی از بزرگترین نوآوری‌های آهنگ‌سازی کلاسیک و حتی صداهای غیرملودیک است، ساخت.

امروزه با بهره‌گیری از اینترنت دو می‌توان یک فیلم سینمائی را در کمتر از یک دقیقه روی کامپیوتر از فراخوانی کرد. اینترنت دو، شبکه‌ای جداگانه با فن‌آوری پیشرفته‌تری نسبت به اینترنت کنونی است که کامپیوترها را در سراسر دنیا به یکدیگر متصل می‌کند و سرعتی بیش از صد برابر اینترنت کنونی دارد.

نویسنده: مهندس اکبر شیرکوند