کشمکش والدین با فرزندان

زمانی که کودکان از انجام درخواست های والدین خودداری می کنند مثل این است که دو طرف طنابی را می کشند بدون اینکه هیچکدام پیشرفتی داشته باشند.
وقتی والدین می بینند کودکان در مقابل …

زمانی که کودکان از انجام درخواست های والدین خودداری می کنند مثل این است که دو طرف طنابی را می کشند بدون اینکه هیچکدام پیشرفتی داشته باشند.

وقتی والدین می بینند کودکان در مقابل دستورات آنها مقاومت می کنند غالبا می گویند: «سعی نکن مرا تحریک کنی».

یادتان باشد شما باید با رفتار کودک خود برخورد کنید نه با نیت او. وقتی والدین می گویند: «سعی نکن مرا تحریک کنی». در واقع مسئله را شخصی و آن را مخالفت با دستورات خود فرض می کنند.

نحوه برخورد با فرزندان متمرد

فرض کنید مادری به فرزند نوجوان خود چنین می گوید: «برو تکالیفت را انجام بده.»

پسر پاسخ می دهد: «نمی خواهم. چرا اجازه نمی دهید این برنامه تلویزیونی را تماشا کنم؟ شما هرگز نمی گذارید کاری را به طور کامل انجام دهم!»

در این لحظه مادر به خشم می آید زیرا احساس می کند اقتدار او زیر سؤال رفته و فریاد می کشد: «همین الان تکالیفت را انجام بده و در ضمن امشب از تلویزیون خبری نیست.»

پسر نیز می گوید: «چرا باید به حرف های شما گوش بدهم؟!» در اینجا ذکر دو نکته ضروری است اولا: ممکن است فرزند شما اقتدارتان را زیر سؤال ببرد ولی اگر شما قضیه را شخصی قلمداد کنید فایده ای ندارد و اتخاذ تصمیمی مناسب بسیار دشوار خواهد بود. به علاوه در بیشتر مواقع فرزندان شما در واقع مهارت های ضعیف خود در ارتباط برقرار کردن را با بی توجهی یا خشم آنی به نمایش می گذارند.

ثانیا: شما به کودک خود می آموزید که اطاعت نکردن از دستوراتتان در واقع نوعی نمایش قدرت است و زمانی فرا می رسد که آنها راه آغاز جنگ قدرت را فرا می گیرند.

یادتان باشد کودکان برای رسیدن به اهداف خود از نمایش قدرت استفاده می کنند. آنها در این زمینه مهارتی ندارند و آموختن این مهارت به آنها کمکی به شما نمی کند.

شما می خواهید رفتار کودکان را اصلاح کنید بنابراین به جای درگیر شدن در جنگ قدرت از جملات صریح استفاده کنید. این مکالمه را در نظر بگیرید:

کودک: «من نمی خواهم تکالیفم را انجام بدهم. باید اول این بازی را تمام کنم، در ضمن گرسنه هستم.»

شما: «همین حالا تکالیفت را شروع کن. به آشپزخانه هم نرو. اگر احتیاج به خوراکی داری من برایت می آورم» یا «من قبلا هم توضیح داده ام و نمی خواهم دیگر در این مورد حرفی بزنم» و بلافاصله اتاق را ترک کنید.

اگر کودک شما مخالفت کرد باید نتایج کار خود را ببیند.

مهمترین مسأله این است که موضوع را شخصی نکنید و اسیر جنگ قدرت با او نشوید.

گاهی استفاده از عبارت «سعی نکن مرا تحریک کنی» موثر است. به عنوان مثال زبانی که برای یادآوری به کودک به کار می رود و مفهوم آن این است: «دفعه قبل مقاومت تو موثر نبود و دوباره سعی نکن این کار را تکرار کنی.»

شما: «برو تکالیفت را انجام بده»

فرزند شما: «نمی خواهم. چرا نمی توانم بازی کنم؟»

شما: «مرا تحریک نکن. می دانی دفعه قبل چه اتفاقی افتاد.»

غالبا کودکان برای تجدیدنظر در رفتار خود به تذکر نیاز دارند. در این گونه موارد والدین رفتار آنها را شخصی قلمداد نمی کنند و «سعی نکن مرا تحریک کنی» مفهوم ویژه ای دارد.

ترجمه: آذر شایان