کلید سلامتی

● اسطو خدوس
این گیاه در آسیا، اروپا و نواحی مدیترانه می‌روید. گیاهی است با برگ‌های باریک و سبز رنگ، پوشیده از کرک‌های سفید با گل‌های بنفش. ”اسطوخدوس“ از نظر طب قدیم،
گرم و خشک …

اسطو خدوس

این گیاه در آسیا، اروپا و نواحی مدیترانه می‌روید. گیاهی است با برگ‌های باریک و سبز رنگ، پوشیده از کرک‌های سفید با گل‌های بنفش. ”اسطوخدوس“ از نظر طب قدیم،

گرم و خشک است و لطیف کنندهٔ اعضای بدن و مقوی اعصاب.

خواص داروئی:

برای رفع سوء هاضمه، درمان بی‌خوابی، دردهای مفصلی، روماتیسم، آرتروز و نقرس. همچنین تقویت کنندهٔ حافظه و پائین‌آورندهٔ تب است و به درمان بیماری‌های کلیوی کمک می‌کند.

به‌عنوان نمونه می‌توان بریا درمان بیماری‌های ریوی، دو تا سه قطره از روغن آن را با یک قاشق غذاخوری روغن بادام و یا زیتون مخلوط کرده و سینه یا پشت را جهت تسکین، ماساژ داد یا جهت خوش‌بو کردن منزل، چند قطره از روغن ”اسطو خدوس“ را در آب به آرامی جوشاند تا فضای خانه را عطرآگین نماید.

گزنه

این گیاه، بیشتر در نقاط مرطوب ایران به‌ویژه منطقه‌های شمالی (کرانهٔ دریای‌خزر) و نواحی مرکزی و غربی کشور یافت می‌شود. برگ‌های تازهٔ این گیاه، مصرف داروئی دارد.

خواص درمانی:

زیاد کنندهٔ ادرار، ادرار، پائین آورندهٔ قندخون و اسیداوریک، زیاد کنندهٔ ترشح شیر، کاهش استفراغ خونی و خون‌ریزی از بینی، رفع رماتیسم مزمن و هم‌چنین به‌صورت موضعی برای برخی از بیماری‌های پوستی، اگزما و حتی ریزش مو مفید می‌باشد.

نحوه مصرف:

۳۰ تا ۶۰ گرم برگ گزنه را در یک لیتر آب، دم کرده و به مقدار ۳ فنجان در روز، قبل یا بعد از غذا میل نمائید.

به‌طور کلی، باید در مصرف این گیاه احتیاط به خرج داد.