موسیقی زیرزمینی کنترل شده بدون مجوز

مدتی است که سبک های موسیقی زیرزمینی فارسی از جمله رپ و راک , مورد توجه قشرعمده ایرانیان در داخل و خارج از کشور در آمده است و از این میان , رپ توانسته برای خود جایگاه ویژه ای تشکیل دهد از آنجا که ۷۰ جمعیت ایرانیان را سنین زیر ۲۵ سال نشکیل میدهند , باز هم بحث بر سر جوانان و فعالیت های آنان است

مدتی است که سبک های موسیقی زیرزمینی فارسی از جمله رپ و راک ، مورد توجه قشرعمده ایرانیان در داخل و خارج از کشور در آمده است و از این میان ، رپ توانسته برای خود جایگاه ویژه ای تشکیل دهد . از آنجا که ۷۰% جمعیت ایرانیان را سنین زیر ۲۵ سال نشکیل میدهند ، باز هم بحث بر سر جوانان و فعالیت های آنان است .

مقدمه نمیچینم و نمیخواهم تاریخچه رپ فارسی را هم بازگو کنم ! منطقا افرادی که راغب به خواندن این مطلب شدند از داستان موسیقی زیرزمینی و رپ فارسی چیزاهایی میدانند و آهنگ هایی رو هم شنیده اند . به طور حتم برای نخستین بار که اینگونه آهنگ ها رو شنیدید این سوال برای شما پیش آمده که آیا این آهنگ ها در ایران ضبط شده است و دلیل پرسش سوال رو برای این از خود میپرسید که محتوی آهنگ فاصله زیادی با آهنگ هایی که تا به حال به زبان فارسی شندید دارد و با توجه به مسائل اخلاقی و فرهنگی ایرانی بودنمان ، هضم آن برای شما در روزهای اول بسیار سخت بوده است . اما حال که حدود ۶ سال از وجود چنین گروه ها و آهنگ های میگذرد ، این سبک به دلیل متفاوت و جدید بودنش به دیگر مسائل عادی و روزمره ، طرفداران زیادی پیدا کرده است و از آنجا که هرچیزی محبوبیت پیدا کند ، به موازات آن دارای قدرت نیز میشود و اگر کنترل و هدایت نشود ، خطرناک میشود. برای مثال هم میتوان به فعالیت جوانان ایرانی در " گلد کوئست " اشاره کرد که جدا از بحث های اقتصادی آن ، به دلیل تمرکز نیروی جوان کشور در یک نقطه ، حکومت به مخالفت با آن پرداخت و سعی بر به هم پاشی اینگونه قدرت هایی که بر اساس هیگونه قاعده ای به وجود آمدند کرد.

پس خبر دستگیری گروهای زیرزمینی و خوانندگان سبک رپ فارسی هم ، چنان دور از ذهن نبود و کاملا قابل پیش بینی بود و نمیشد انتظار داشت که با وجود پیشرفت روز افزون این سبک ، هیچگونه مانعی بر سر آن پیش نیاید و بلاخره روزی جهانی شود. در حال حاظر دلیل دستگیری این افراد و گروها به دلیل لطمه زدن به موسیقی اصیل ایرانی و تاثیر گذاری منفی آن روی فرهنگ ایرانیان است و به طور کلی منطقی هم به نظر میرسد . البته این بحث محدود به کشور ایران نیست و اگر این روند در کشورهای دیگری هم ادامه پیدا میکرد ، حکومت بر فکر چاره جویی و کنترل آن میفتاد به طوری که در سال ۱۹۸۵ در آمریکا ، پس از پیدایش دو نوع سبک موسیقی رپ و متال به عنوان موسیقی اعتراض ، سازمانی به عنوان Parents Music Resource Center شکل گرفت که ادعا داشت پس از به وجود آمدن اینگونه سبک ها و آهنگ ها ، آمار خودکشی و تجاوز در جوانان افزایش پیدا کرده و دلیل آن استفاده از متن های صریح و شفاف است که دارای قدرت تاثیرگذاری بالایی میباشد.

اگر بخواهیم تا اینجای بحث یک جمع بندی کلی بکنیم میتوانیم اینگونه بگوییم که درهر کشوری اگر قدرتی بین عده ای محبوبیت پیدا کند ، میتواند روی آن تعداد تاثیر گذار باشد و اگر این تاثیر گذاری منفی باشد ، حکومت برای اصلاح آن به پا میخیزد. این مسئله تنها محدود به کشور ایران نمیباشد بلکه در تمامی کشورهای جهان اینگونه است. اما از اینجا به بعد میخواهیم در مورد روش و شیوه برخورد و اصلاح سازی صحبت کنیم . پس ازبه وجود آمدن سازمانی برای مبارزه با موسیقی رپ و متال در آمریکا ، اقدامات زیادی صورت گرفت ، اما موسیقی اعتراض حذف و از بین نرفت ، بلکه در مورد آن تحقیق و آمار گیری شد و بر پایه ارقام بدست آمده نسبت به آن تصمیم گیری و کنترل انجام گرفت و امروزه این سبک ها از طرفداران زیادی برخوردار میباشند و همچنان موسیقی اعتراض به تخلیه تمامی احساسات به خصوص در جوانان پرداخته است .

پس چنان که میبینید حتی در آمریکا هم که بعضی ها گمان میکنند که در آن جوانان از آزادی و امکانات زیادی برخوردار هستند ، همچنان جوانان به زندگی اعتراض میکنند دیگر چه برسد به کشور ایران که در تاریخ خود طی ۵۰۰۰ سال جنگ ها و مشکلات زیادی را تجربه کرده است . آیا این حرف هایی که جوانان در دل دارند نباید گفته شود !؟ نباید احساسات جوانان به زبان " عامیانه " خودشان که بین خودشان رواج دارد گفته شود !؟ حتما باید از اشعار و ادبیات استفاده شود !؟ مگر این جوانان در آهنگ های خودشان حرفهایی غیر از دل خودشان میزنند ؟ از سیاست هم که حرف نمیزنند پس برای چه باید آن ها رو حذف کنیم !؟ تا آنجایی که آهنگ هایی که ما شنیدیم از پارتی و فقر و تفریح و گردش بوده است و به همین دلیل است که طرفداران زیادی پیدا کرده اند چراکه آنها به نمایندگی از جوانان در حال تخله خودشان هستند .

به فرهنگ هم که لطمه نمیزنند چرا که این حرفها دقیقا همان صحبتهایی است که نه تتها بین جوانان بلکه در همه رده سنی گفته میشود پس این هنرمندان با استعداد خودشان توانسته اند که آیینه باشند و حرف های خودشون رو به گوش همه فارسی زبانان در دنیا برسانند ! ایران باید به خود بنازد که جوانانی که حتی تعدادی از آنها ۱۸ سال سن هم بیشتر ندارند توانسته اند با هنر و استعداد خودشون ، کشورشان را در بزرگترین خبرگزاری های جهان مطرح کنند . حتی اگر این سبک از موسیقی ، تبلیغی ازموسیقی غرب باشد مگر اشکالی دارد ؟! ۲۶ سال پیش که این سبک ها در غرب در حال شکل گیری بود ، کشور ایران شاهد جنگ های بسیارزیادی بوده است . اگر غرب به تقلید از شرق از سازهای شرقی استفاده کند ، آیا بد است و آن را شرق زدگی مینامیم ؟! در عصری که همه ما در حال به اشتراک گذاری فرهنگ هایمان هستیم ، باید سعی بر تکامل خود داشته باشیم نه جلوی راهای پیشرفت را بگیریم !

در رپ فارسی ، حرف های دل جوانان زده میشود ، در همه نوع فرهنگی هم جوانان به طور عامیانه و به اصطلاح " خودمانی " صحبت میکنند و نمیتوان انتظار داشت که در صحبت خودمانی جوانان از لفظ قلم ها و فحش و تیکه کلام ها استفاده نشود چراکه این اقتضای سن آنها است و در همه جای دنیا هم این چنین است ! این مسئله جدا از فرهنگ هم نیست و این فرهنگ ما نیز است ! در فیلم های طنر امروزی کشورمان اینگونه مسائل زیاد است چه برسد به موسیقی و حرف دل جوانان . در فیلم های خارجی پر از فحش و Slang است ! آیا این بدین معناست که فرهنگ آنان غلط و فرهنگ عموم مردم ما درست است !؟

از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم نمیتوان انتظار داشت که به اینگونه آهنگ ها مجوز پخش دهد میگر الفاظ آن را حذف کنند که آن وقت ماهیئت رپ فارسی و صحبت عامیانه از بین میرود . اما راه دیگری است ! آنها را کنترل کنیم و پتانسیل بالای آن ها را در راه صحیح بکار ببریم ، آنها را تحت نظارت قرار دهیم و آن ها رو حمایت کنیم و آنها را پوشش دهیم ! چرا که آنها از قدرت بیان بالایی برخوردار هستند و میتوانیم آن را در راه صحیح بکار بریم ! کاری که ۲۶ سال پیش کشور آمریکا با موسیقی خودش کرد و به نتیجه هم رسید . میتوان موسیقی زیرزمینی کنترل شده بدون مجوز هم داشت ! بیاید به قدرت و فن بیان جوانانمان بها دهیم .

سهیل علوی