نگاهی به آثار فاجعه آمیز تلفیق موشک های بین قاره ای و سلاح های متعارف

با وجود شواهد بسیار در مورد عدم تمایل دولت روسیه در سال های جنگ سرد به انجام حمله ای پیش گیرانه به خاک آمریکا, اقدامات و فرضیات اعلام شده واشنگتن, رویکردی متضاد را دنبال می کردند اختصاص بودجه های هنگفت در جهت ساخت سلاح های به کار گرفته شده در جنگ ستارگان و برنامه ریزی جهت تخریب پیش گیرانه زرادخانه های هسته ای روسیه و چین, باعث گردیده که روابط میان آمریکا و سایر دولت ها, به شدت تیره گردد نویسنده این مقاله معتقد است که اقدامات اخیر آمریکا در ایجاد سپر دفاع موشکی, در برابر قدرت ایران و یا هر کشور دیگری که باشد, می تواند زمینه ساز ایجاد یک فاجعه غیرقابل تصور برای جهانیان گردد

با وجود شواهد بسیار در مورد عدم تمایل دولت روسیه در سال‌های جنگ سرد به انجام حمله‌ای پیش گیرانه به خاک آمریکا، اقدامات و فرضیات اعلام شده واشنگتن، رویکردی متضاد را دنبال می‌کردند. اختصاص بودجه‌های هنگفت در جهت ساخت سلاح‌های به کار گرفته شده در جنگ ستارگان و برنامه‌ریزی جهت تخریب پیش گیرانه زرادخانه‌های هسته‌ای روسیه و چین، باعث گردیده که روابط میان آمریکا و سایر دولت‌ها، به شدت تیره گردد. نویسنده این مقاله معتقد است که اقدامات اخیر آمریکا در ایجاد سپر دفاع موشکی، در برابر قدرت ایران و یا هر کشور دیگری که باشد، می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد یک فاجعه غیرقابل تصور برای جهانیان گردد.

۲۵ سال پیش، یکی از مقامات دولت ریگان از من سؤال کرد که آیا در حال حاضر آمریکا با یک خطر روشن از سوی روسیه روبه‌روست و یا خیر؟ من گفتم خیر. علی‌رغم برخوردهای داغ در هر سوی این مجادلات در آن سال‌ها، روسیه هرگز تمایل نداشت که حمله‌ای را علیه غرب تدارک ببیند. البته آنان به دنبال جدا کردن اروپا از آمریکا بودند، اما به دلیل سیاست‌های ریگان، آنان در تحقق این خواسته خویش، چندان موفق نبودند. اما چرا ثروتمندترین ملت روی زمین،‌ از نابودی‌ گسترده کشورش از سوی نیروهایی خارجی، بدون یک منطق مستدل، استقبال می‌کند؟ من دیگر امروز همانند گذشته خوش بین نیستم. فرضیات تضمین نشده واشنگتن در مورد برتری‌جویی جهانی هسته‌ای خویش، که از سوی استراتژی‌های امنیت ملی از آغاز تدارک دیده شده‌اند، وضعیتی هشدار دهنده را برای ما به وجود آورده است. روس‌ها که هنوز هم قادر به ویران کردن آمریکا با یک حمله هسته‌ای هستند، به شدت نگران این شرایط هستند.

امروزه توجه اندکی به برنامه‌ای که دولت ما در صدد اجرای آن است، وجود دارد. آنان به دنبال ایجاد سیستم‌های استراتژیک پرتابی هستند که در گذشته، تنها برای جنگ ستارگان مورد استفاده قرار می‌گرفت، ولی اینک برای استفاده از سلاح‌های متعارف، مورد توجه قرار گرفته‌اند. تاکنون تقریباً ۵۰ میلیون دلار برای انجام ۳ مطالعه در راستای قرار دادن سلاح‌های متعارف بر روی موشک‌های بالستیک پرتاب شده از زیر دریایی‌ها، هزینه شده است. اما چه کسی به این نکته توجه می‌کند که هیچ تکنولوژی‌ای وجود ندارد که به ما بگوید، کدام نوع از سلاح‌های جنگی شلیک گردیده است؟ روسیه باید به مواضع واشنگتن اعتماد کند که اعلام نموده، این کشور را مورد یک حمله هسته‌ای ناگهانی قرار نخواهد داد. این ایده به دنبال انتشار یک مقاله در نشریه "سیاست‌های خارجی" با عنوان "سربرافراشتن ابر قدرت هسته‌ای ایالات متحده" که حاوی چنین عباراتی می‌باشد، به وجود آمده است. در این مقاله آمده است: "نیروهای هسته‌ای ایالات متحده در شرایط کنونی و‌ آینده، به نظر می‌رسد که در جهت خلع سلاح پیش گیرانه علیه روسیه و یا چین طراحی شده‌اند... احتمالاً در آینده‌ای نزدیک نیز این امر ممکن خواهد بود که ایالات متحده، زرادخانه‌های هسته‌ای دوربرد روسیه و یا چین را با یک حمله ناگهانی، از بین ببرد." نویسنده این مقاله در ادامه می‌افزاید: "اگر زیر دریایی‌های ایالات متحده از منطقه‌ای اقیانوسی اقدام به شلیک نمایند، رهبران روسی احتمالاً تا پیش از انفجار نهایی موشک، از این موضوع مطلع نخواهند گردید." اگر رهبران روسی این عبارات را بخوانند و آن را به عنوان راهبردی دولتی تلقی نمایند، بی‌تردید به نتایج بسیار ناخوشایندی خواهند رسید.

انتظار می‌رود که تمایل واشنگتن به قانونی کردن استفاده از سیاست‌های پرتاب استراتژیک اولین یورش، با عکس‌العملی از سوی دولت روسیه روبرو نگردد. به عنوان مثال، ژنرال ویکتور لیتوکین در مقاله‌ای که برای خبرگزاری روسی "نووستی" نوشته شد و نظرات رسمی مسکو را هم منعکس می‌نماید، چنین نوشته است: "هر قدرت هسته‌ای، باید بتواند پس از انجام یک حمله، از خود واکنش موشکی نشان دهد. چرا که انجام یک دفاع موشکی هسته‌ای، بهترین راه جلوگیری از بروز یک حمله بالستیکی و یا هسته‌ای و یا هر سلاح متعارف دیگر خواهد بود." البته باید یادآوری نمود که در ملاقات رامسفلد وزیر دفاع وقت ایالات متحده با همتای روسی اش سرگئی ایوانف نیز، بر همین مسایل تکیه شد. چرا که در پاسخ رامسفلد که مدعی شده بود، روسیه در مورد برنامه‌های پیش گیرانه دفاعی خویش اطلاعات نادرستی ارائه می‌دهد، ایوانف چنین گفته بود: "من نمی‌توانم هم اینک موضع رسمی دولت روسیه را در مورد برنامه‌های بین‌المللی دفاع پیش گیرانه بیان نمایم." اما با این حرف‌های دیرهضم، نمی‌توان به خواسته‌های مقامات روسی دست یافت. چرا که ما با فرضیات سنتی اتحاد جماهیر شوروی روبه‌رو هستیم که از هر گونه نرمش و تعامل، به منزله ضعف نشان دادن و یا ترس یاد می‌شد. به هرحال، آقای رامسفلد این صبحت‌ها را در راستای تفکرات امیدوارانه واشنگتن مطرح کرده است. چرا که وی در یک مصاحبه رسانه‌ای نیز اعلام داشته بود که وزیر دفاع روسیه در یک تماس تلفنی از طرح‌های پیشنهادی آمریکا در زمینه دفاع موشکی استقبال نموده است.

اما چندان هم خوشبخت نخواهیم بود. چرا که این برنامه‌های بلندپروازانه و بهره‌برداری از پایگاه‌های پرتاب جدید موشک‌های بالستیک قاره‌پیما - چه در برابر تهدیدات ایران و یا هر نیروی دیگری باشد - در برابر یک حمله هسته‌ای تلافی‌جویانه روسیه به منافع دولت آمریکا، می‌تواند زمینه‌سازی بروز یک فاجعه غیرقابل تصور برای جهانیان باشد.

نویسنده: الکساندر آرتم ساخاروف

منبع: www.Baltimoresun.com

منبع:ماهنامه سیاحت غرب، شماره ۵۱