حرف‌های بودار!!

زیاد شنیده‌ایم که می‌گویند: فلانی حرف‌های بودار می‌زند. این جمله واقعاً به معنای این نیست که از ادای حروف بوی قورمه‌سبزی و پیاز سرخ‌کرده به مشام برسد. معنای این جمله این است …

زیاد شنیده‌ایم که می‌گویند: فلانی حرف‌های بودار می‌زند. این جمله واقعاً به معنای این نیست که از ادای حروف بوی قورمه‌سبزی و پیاز سرخ‌کرده به مشام برسد. معنای این جمله این است که هر حرفی می‌تواند پیام مخصوص خودش را داشته باشد منتهی چون پیام بعضی حرف‌ها بعضی وقت‌ها آنقدر گویا و صریح و روشن است مثل این است که بوی مخصوصی می‌دهد مثل شیشه‌ی عطری که اگر هم تو جیب کوچک لباست مخفی کرده باشی ولی باز هم با بویی که پخش می‌کند خودش را معرفی می‌کند.

بو داشتن حرف‌ها یک واقعیت است. بوی حرف‌های موعظه‌ای و پندآمیز با بوی حرف‌های غیردلسوزانه و خیانت آلود فرق می‌کند. بوی حرف‌های دینی و اعتقادی با بوی حرف‌های گمراه‌کننده و منحرف‌کننده فرق می‌کند و ...

باور کنیم که در زندگی هر حرفی که می‌زنیم کم یا زیاد، جدی یا شوخی و خلاصه تو هر موقعیتی که باشیم می‌تواند بوی مخصوصی به خودش را داشته باشد. واقعاً اگر از حرف‌های خوب و بد ما بوهای مخصوص به خودش منتشر می‌شد به طوری که همه متوجه می‌شدند، چقدر ما سعی می‌کردیم کنترل شده و دقیق حرف بزنیم. اصلاً چقدر احساس ضرورت می‌کردیم که حرف بزنیم. حتماً باید همه چیز را ببینیم تا باور کنیم. واقعاً اگر باور می‌کردیم که وقتی دروغ می‌گوئیم بوئی متعفن به صورت یک ستون تا آسمان‌ها بالا می‌رود و فرشتگان را ناراحت می‌کند، آیا باز هم به راحتی به این کار زشت اقدام می‌کردیم.

فراموش نکنیم که زندگی با تمام فراز و نشیبش یک فرصت است که انسان‌ها برای خودشون ثابت بشود که چقدر هنر دارند انسانی زندگی کنند، چقدر قدردان فرصت‌ها و نعمت‌ها هستند مواظب باشیم که از فرصت و نعمت زبان سوءاستفاده نکنیم.

نویسنده : پیام شعبانی