آموزه های رسانه ای از جنبش محرومان انگلیس

جنبش ۶ آگوست محرومان در انگلستان واقعیتی بود که فهم ما را از رسانه و دموکراسی تغییر داد و تمام مردم جهان به درک این حقیقت نائل آمدند که واقعیت های کشورهای لیبرال دموکراسی آنچه که تاکنون رسانه ها گفته اند و نشان داده اند نبوده است, آن واقعیت ها از ۶ آگوست با یک خیزش عمومی به ناچار راه خود را به رسانه ها باز و وجود خود را هویدا کرد

جنبش ۶ آگوست محرومان در انگلستان واقعیتی بود که فهم ما را از رسانه و دموکراسی تغییر داد و تمام مردم جهان به درک این حقیقت نائل آمدند که واقعیت های کشورهای لیبرال دموکراسی آنچه که تاکنون رسانه ها گفته اند و نشان داده اند نبوده است، آن واقعیت ها از ۶ آگوست با یک خیزش عمومی به ناچار راه خود را به رسانه ها باز و وجود خود را هویدا کرد. توفان سرکش مردم در انگلستان با چنان موجی بر سازمان های رسانه ای غرب فرود آمد که آنها ناچار شدند اعتراف کنند که در غرب مردم گرسنه، غارتگر و بیکار از تعداد انگشتان یک دست فراتر هستند، آنها ناچار شدند اعتراف کنند که تبعیض نژادی در غرب هنوز پس از چندین دهه مشکل اساسی غرب است، رسانه ها چاره ای جز این نداشتند که با صدای بلند، فریاد عدم اعتقاد خود به آزادی بیان را به همگان نشان دهند که دیر یا زود این رسانه ها مجبور شدند پا را از واقعیت های مجازی به واقعیت های حقیقی بگذارند و مشکلات غرب را نیز مانند سومالی پوشش بدهند و بگویند در داخل انگلستان که جشن ماه عسل ولیعهد که شش ماه با بسیج همه رسانه ها و سازمان ها صورت می گیرد یک سومالی گرسنه ای در درون خود دارد که با زور سرنیزه جرئت عرض اندام ندارد!

به هر حال، خیزش های اروپایی همان گونه که رهبر معظم انقلاب وعده آن را داده بود، در حال شکل گیری است و اگر مانند تونس و مصر نتوانند به سرانجامی برسند حداقل دستاورد آن اعتراف به سیستم های ناسالم سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در غرب و آغاز فروپاشی لیبرالیسم است.

خیزش مردم انگلستان اگرچه با مدد مشت آهنین و طنین امپراتوری رسانه ای غرب ساکت شده است، اما در ذات خود دستاوردهای رسانه ای نیز به دنبال داشت که به آن می پردازیم.

واقعیت غرب: در سالیان گذشته رسانه های اندک و کم صدای کشورمان هرچه تلاش داشتند که زندگی محقرانه مردم کشورهای غربی را به تصویر بکشند، این امکان فراهم نمی شد، نمی توانستیم صدای خود را نه به بیرون از مرزها که حتی در خیابان های جنبی مرکز رسانه ملی برسانیم. نمی توانستیم تصاویر درستی از زندگی مردم فلاکت زده غرب را به نمایش بگذاریم، تا مردم با دیدن آن باور کنند که غرب بهشت ترسیم شده رسانه های غربی نیست. آنهایی که در سال های گذشته مشتری پرو پا قرص بی بی سی و صدای آمریکا شده اند، شاید در لابه لای غارتگر خوانده شدن مردم انگلیس و حمله وحشیانه پلیس به آنان و منازل معترضان حداقل تصویری در زمینه ذهنی آنان شکل گرفته باشد که در هفته های اخیر، آنچه دیده اند با آنچه که در سالیان گذشته از زندگی رویایی غرب شنیده اند متفاوت است. اگر امروز کسی نمی خواهد باور کند همه پرده های زندگی رویایی غرب فروافتاده، تقصیر ما نیست. باید چشم هایش را بشوید تا جور دیگر بی بی سی را ببیند! بی بی سی در مطلبی با عنوان «ناآرامی های بریتانیا، چه چیزی مردم را به غارتگری می کشاند؟ نوشت:« تماشای تصاویر دزدی های بی شرمانه و وارد کردن خسارت غیرموجه به ساختمان ها و خودروها طی چند شب ناآرامی، این کشور را در بهت فرو برده است. لندن و چند شهر دیگر بریتانیا این هفته شاهد صحنه هایی استثنایی از آتش زدن ساختمان ها و درگیری های خیابانی بود.

بسیاری از کسانی که در غارت شبانه مغازه های لوازم الکتریکی، لوازم ورزشی شرکت کرده بودند، حتی با اجناس دزدی در مقابل دوربین ها ژست گرفتند و عکس غنایم خود را در شبکه های اجتماعی منتشر کردند.» پروفسور «پیتز» در مورد تحلیل این وقایع به بی بی سی می گوید: اکثر کسانی که در وقایع این هفته دست به غارت زدند در محله های فقیرنشین زندگی می کنند و شغلی ندارند، خشمگین و مایوس هستند. وی که از مشاوران مقامات محلی در چندین ناحیه لندن است، می گوید: «چپاول» مردم بی قدرت را ناگهان قدرتمند می کند و این تاثیری بسیار «سکرآور و شعف انگیز» است. بی بی سی همچنین در گزارش دیگری اذعان می دارد: یکشنبه شب، گروه های تبهکار در لندن دست به غارت مغازه ها زدند.

بی بی سی با انتشار این گونه اخبار به دنبال آن بود که ناآرامی های لندن را به طبقه ای فقیر و محروم منتسب کند و این دقیقا همان گفته ای است که ما در سالیان گذشته گفته ایم که اکثریت مردم گرسنه اند و پلیس و تیم سیاسی در خدمت اقلیتی ثروتمند است.

بی بی سی هم چنین اعتراف کرده است که اکثر افرادی که در ناآرامی های چندین شهر لندن نقش داشته اند، افرادی هستند که در محلات فقیرنشین زندگی می کنند و شغلی ندارند و بیکار هستند. این تصویر از فضای اشتغال و رفاه باید با تامل بیشتری مورد توجه قرار بگیرد، زیرا تلویزیون فارسی بی بی سی همواره، تصویری اتو کشیده از جامعه به اصطلاح رفاه زده را در سالیان گذشته منعکس کرده است که با واقعیت های فعلی فاصله دارد.

سانسور و تحریف رسانه ای: یکی از مهم ترین آموزه های جنبش ۶آگوست محرومان انگلیس، همراهی و هماهنگی رسانه های غربی در سانسور و تحریف اتفاقات لندن و شهرهای پرآشوب انگلیس و همچنین وارونه نمایی این وقایع است. علی رغم اینکه در سایت های رسانه های فارسی زبان فردا، صدای آمریکا، رادیو فرانسه در مورد بازتاب این اتفاقات چیزی به چشم نمی خورد، رسانه های انگلیسی زبان که در شهرهای مختلف انگلیس قابل دریافت بودند، با برچسب های غارتگر و آشوبگر به توصیف این محرومان طغیان کرده پرداختند.

این رسانه ها حاضر نشدند تصویری انسانی از یک اتفاق اجتماعی را به نمایش بگذارند، آنها حتی در نشان دادن تصاویر، تصاویر کلوز آپ انسانهایی را نشان می دادند که در ظاهر حتی به انسان هم شبیه نبودند، آنها همان انسانهایی بودند که پیش از این به عنوان متهمان و مجرمان جرائم گوناگون از تصویر آنها رونمایی شده بود، آنها همان انسانهایی بودند که امروز در لندن و دیگر شهرهای انگلیس نظافت اماکن را برعهده دارند، درسومالی گرسنگی می کشند و حتی نماز می خوانند.

شبکه رسانه ای غرب این فرصت را پیدا کرد که در آشو ب های انگلیس بخشی از انسان نماها را معرفی کند؛ انسانهایی که حق کار دارند اما حق حیات و زندگی ندارند. بازنمایی رسانه ای قیام محرومان در انگلیس به تولید نسل جدیدی از انسان در رسانه انجامید که باید در قرن بیست و یکم همانند قرن هجدهم درچرخ دنده های ماشین صنعتی غرب همچنان نقش روغن را بازی کند، رسانه های غرب، انسانی را تولید کردند که واقعیت حیوانی نیز ندارد تا چه رسد به درخواست و تمنایی که آیا می تواند از بشر داشته باشد یا خیر.

امروز رسانه ها باید بر تولید چنین انسانی درغرب آشوب کنند که چرا چهره ای مسخ شده از انسانیت به نمایش درآمد که حق حیات را نیز از آن سلب کرده است، رسانه ها باید آشوب کنند که اهداف مقدس سازمانهای رسانه ای چرا در ارج نهادن به مقام انسانیت این گونه تحریف شده کار می کند، اگر رسانه مستقلی پیدا می شد و بانگ طلب انسانیت را از انسان ها جست وجو می کرد حق داشت .

مقابله با شبکه های اجتماعی: ایجاد شبکه های اجتماعی دراینترنت با عنوان فیس بوک، توئیتر،یاهو مسنجر اگر چه در ابتدا ممکن است با اهداف تجاری و یا جاسوسی راه اندازی شده باشند، اما عضویت میلیون ها کاربر درسرتاسر جهان دراین شبکه ها و همزمانی ارتباط آنها با همدیگر، فرصتی پدیده آورده است که کشورهای غربی و سازمان های جاسوسی از این ارتباط غیر هدفمند به صورت هدفمند در راستای اهداف خود بهره برداری کنند.

دوسال پیش همزمان با انتخابات ۸۸ جنگ توئیتری درایران کلید زده شد، این جنگ که سربازان آن تحت یک شبکه هماهنگ، با دروغ و نیرنگ، تحولات ایران را پوشش می دادند و تحت یک فرماندهی سایبری درآمریکا فعالیت می کردند و آن زمان علی رغم اینکه شبکه توئیتر نیاز به تعمیرات داشت، از کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا دستور رسید که انجام تعمیرات را به وقتی دیگر موکول کنند و جنگ توئیتری را درایران شعله ور نگه دارند. همان زمان «کلینتون» در دیدار با «آویگدور لیبرمن» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی درخصوص اهمیت استفاده از توئیتر علیه ایران، گفت: توئیتر ابزار مهمی است که به معترضان ایرانی به ویژه جوانان اجازه می دهد در جریان حوادث اخیر انتخابات ریاست جمهوری با یکدیگر در تماس باشند.

وی همچنین گفت: توئیتر بسیار مهم است و در زمانی که منابع اطلاعاتی دیگر وجود ندارد، این شبکه، نقش مهمی در حفظ خطوط ارتباطی برعهده دارد و به افراد امکان می دهد اطلاعات را مبادله کنند.

این حق اساسی مردم [ ایران] است که بتوانند با هم ارتباط برقرار کنند.

ایده حق ارتباط اگر چه آن زمان به صورت یک ادعا در مردم ایران بیان شده است اما در انگلیس به گونه ای دیگر و عکس گفته گذشته شان عمل می شود و مسئولان انگلیسی و آمریکایی به دنبال مقابله با این حق هستند. در خیزش محرومان انگلیس، پلیس «اسکاتلند یارد» اعلام کرد: شبکه های اجتماعی توئیتر، فیس بوک و بلک بری در انجام ناآرامی ها نقش مهمی را داشته اند.

گاردین می نویسد: خرابکاران در لندن از طریق بلک بری با هم در تماسند و قرار تجمعات خود را می گذارند. درمیان جوانان بریتانیایی تلفن هوشمند بلک بری بیش از هر گوشی دیگری محبوب است.

برپایه تحقیقات «آف کام» یک سوم از جوانان و نوجوانان لندن از بلک بری استفاده می کنند، پیام های کوتاه فرستاده شده از این طریق مستقیما در شبکه های اجتماعی مانند توئیتر منتشر می شوند.

«دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس از فعالیت شبکه های اجتماعی از جمله فیس بوک و توئیتر به شدت ابراز نگرانی کرده، خواستار نظارت بر فعالیت های شهروندان انگلیسی از طریق این شبکه های اجتماعی و جاسوسی از کاربران مظنون است.

دولت انگلیس حتی تلاش می کند، قانونگذاران این کشور را متقاعد کند تا طرح محدودیت در استفاده از اینترنت، شبکه های اجتماعی و تلفن های همراه را تصویب کنند.

بی بی سی فارسی در تاریخ ۱۱ آگوست (۲۰مرداد) در خبرهای خود از احتمال ایجاد محدودیت در شبکه های اجتماعی توسط دولت انگلیس برای کنترل کردن اعتراضات خبر داد.

درهمین حال، این شبکه های اجتماعی، در هماهنگی با دولت انگلیس اقدام به دادن اطلاعات افراد استفاده کننده از این شبکه ها، برای ایجاد ناآرامی در انگلیس خبر دادند. شرکت RIM به عنوان سازنده گوشی های بلک بری اعلام کرد که در تحقیقات پلیس لندن درباره نقش سرویس مسنجر رایگان این شرکت در تشدید آشوب و غارت در انگلیس همکاری می کند و هویت استفاده کنندگان از این وسیله را به پلیس گزارش می دهد. حال با این عملکرد دول غربی می توان ادعای آزادی بیان و حقوق بشر و دسترسی آسان به اینترنت و... این مزدوران را باور کرد. واقعیت این است که اگر خیزش مردمی انگلیس هیچ دستاوردی نداشته باشد، همین که پرده از نقاب مزورانه دولتمردان انگلیسی و غربی برداشت، بهترین دستاورد آشوب های لندن بود و قطعا دولت مزور انگلیس دیگر چون گذشته نمی تواند علیه سایر ملل و کشورها، یاوه گویی کرده و دم از حقوق بشر و... بزند.

فرهاد مهدوی