سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
مجله ویستا

اوصاف پیامبر نور


اوصاف پیامبر نور

● اوصاف پیامبر از زبان سید الشهدا
پیامبر اکرم :
▪ دائم الفکر بود.
▪ غمی سنگین و همیشگی امٌا شیرین و باوقار داشت.
▪ همیشه بر لبانش لبخند بود.
▪ هیچگاه بی دغدغه نبود و همیشه دغدغه …

اوصاف پیامبر از زبان سید الشهدا

پیامبر اکرم :

دائم الفکر بود.

غمی سنگین و همیشگی امٌا شیرین و باوقار داشت.

همیشه بر لبانش لبخند بود.

هیچگاه بی دغدغه نبود و همیشه دغدغه چیزی را داشت.

بنای او بر سکوت بود و اهل سکوت طولانی بود ، جز در زمانی که لازم و مفید بود ( برای آشکاری حق ،

دفاع از عدالت ، مقابله با منکر وبی عدالتی ، حل کردن مشکل کسی ) لب به سخن نگشود.

نرم و اهل مدارا بود امٌا توخالی و جاهی نبود و در عین حال ترسناک هم نبود.

همیشه پیامبر در دل ما حرمت و احترام داشت امٌا ما هیچگاه از او نمی ترسیدیم.

نعمت هر چقدر اندک در نزد او بزرگ بود.

بد هیچ چیز و هیچ کس را نمی گفت.

هرگز برای امور دنیوی و منافع خود عصبانی نشد.

در مورد حقوق خود گذشت داشت امٌا در مورد حق الناس و حق الله سریعا بر می آشفت و موضع می گرفت

وقتی خشمناک می شد خشمش دنیوی و مادی نبود عقیدتی بود ، برای مردم بود ، برای عدالت بود.

وقتی خشمگین می شد تا ظلم و باطل را به زانو در نمی آورد از پا نمی نشست.

وقتی خشم می کرد به هر قیمتی می ایستاد تا حقیقت را به کرسی بنشاند.

پیامبر هرگز با صدای بلند نخندید امٌا همواره تبسٌم بر لب داشت.

ظاهر و باطنش با مردم یکی بود و در خلوت و جلٌت یک شخصیت داشت.

همواره بخش ثابتی از وقت خود را صرف مردم می کرد.

پیامبر یک شغل اصلی داشت و آن هم خدمت به مردم بود.

پیامبر می فرمود : صدای کسانیکه صدایشان به من نمی رسد به من برسانید هر کس خواسته های ملٌت و مردم را به حاکم برساند اهل بهشت است هر کس خبر حقوق پایمال شده را به حاکمان برساند در قیامت که پای همه خواهد لرزید پای او نخواهد لرزید.

بنای رفتار پیامبر با مردم جامعه بر اساس دوستی ، جذب ، وحدت ، محبٌت و الفت با مردم بود نه ایجاد نفرت.

در هر جامعه ای افرادی که اهل کرامت بودند پیدا می کرد و بر مردم می گماشت .

ارزش و ضد ارزش از هر کسی که سر می زد ارزش ها را پاس می داشت و در مقابل ضد ارزشها موضع می گرفت .

پیامبر اهل اعتدال بود .

با فضیلت ترین مردم نزد پیامبر کسی بود که بیش از همه به مردم خدمت می کرد.

بیشترین منزلت نزد او را کسانی داشتند که بیش از همه با مردم مساوات داشتند.