خلاقیت در شخصیت‌پردازی قهرمانان قصه‌های هیچکاک

آلفرد هیچکاک اغلب برای شخصیت‌پردازی قهرمانان قصه‌های خود از عنصر خلاقیت بهره می‌گرفت. به عبارت دیگر هر کدام از شخصیت‌های داستانی او یک ویژگی خاص داشتند.
در قصه «پنجره عقبی» …

آلفرد هیچکاک اغلب برای شخصیت‌پردازی قهرمانان قصه‌های خود از عنصر خلاقیت بهره می‌گرفت. به عبارت دیگر هر کدام از شخصیت‌های داستانی او یک ویژگی خاص داشتند.

در قصه «پنجره عقبی» یک عکاس نشریه به خاطر شکستگی پایش باید مدت‌ها در خانه بستری شود، اما او بیکار نیست و با لنزهای دوربین ازطریق پنجره عقبی اتاقش، زندگی مردم را می کاود و قصه آنچنان روان و زیبا پیش می‌رود که در پایان، همان عکاس خلاق به عنوان کارآگاه، یک جنایت واقعی را عریان می‌کند.

افراد خلاق نیز این گونه هستند، آن‌ها مثل افراد عادی به پیرامون خود نگاه نمی‌کنند. شاید از منظر مردم، برخی از افراد خلاق دچار برخی کاستی‌ها در حواس باشند، اما این‌گونه نیست. آن‌ها به هر پدیده‌ای به گونه‌ای دیگر نگاه می‌کنند.

«اسماعیل صدیقی پاشاکی» مطلبی را از «استیفن. ب. روبنز» ترجمه کرده است که خلاقیت را قوه و استعدادی می‌دانند که تصویرهای ذهنی را به نحوی منحصر به فرد، با هم ترکیب و یا این که رابطه‌ای غریب و غیرعادی میان آن‌ها ایجاد می‌کند. البته باید گفت تصویرهای ذهنی نباید فقط نو و بدیع باشند، بلکه باید سودمند و مفید هم باشند...

http://‌٢٠٠٧hamraz.blogfa.com