جنگ قدرت در سازمان ملل متحد

جنگ قدرت در سازمان ملل متحد ادامه دارد در این میان كوفی عنان, دبیركل سازمان ملل متحد, نسبت به بحرانی شدن اوضاع هشدار می دهد موضوع به ویژه بر سر گفته های جان بولتون نماینده امریكا در سازمان ملل است كه به عنوان تندرویی بحث برانگیز شناخته شده است

در ماه سپتامبر بود كه امریكا به طرح هایی حمله كرد كه به منظور انجام اصلاحات در سازمان ملل متحد عرضه شده‌اند. این حمله چیزی نبود كه از دست امریكاییها در رفته باشد و تنها برای یك بار صورت گیرد، بلكه این حمله به طور آشكار آغاز تك‌روی امریكا بود علیه باقی جامعه جهانی. در این حمله جان بولتون، نماینده امریكا در سازمان ملل‌، نقش اصلی را بازی می‌كند، كه می‌خواهد به هر قیمت خواسته های امریكا را پیش ببرد. جان بولتون كه بدون دخالت مجلس سنای امریكا و به خواست رییس جمهور جورج بوش انتخاب شده، دست به هر كاری می‌زند تا به شخصیتی كه از او می‌شناسند، وفادار بماند. كسانی كه از درون با موضوع درگیرند، می‌گویند كه هدف بولتون این است كه كاری كند تا اصلاحات سازمان ملل متحد در همخوانی كامل با منافع امریكا صورت گیرد. حتی كوفی عنان هم دیگر با عصبانیت در این باره واكنش نشان می‌دهد و می‌گوید:من گفته‌های نماینده امریكا را تفسیر نمی‌كنم. مشكلی كه برای كوفی عنان وجود دارد این است كه در این میان بیش از همه گروه كشورهای باصطلاح جهان سوم به او به چشم یک عروسك خیمه شب‌بازی در دست امریكا نگاه می‌كنند، بخصوص كه جان بولتون كشمكش دیگری را نیز بر سر اصلاحات سازمان ملل بوجود آورده است، آن هم با این پیشنهاد كه بر قدرت دبیركل سازمان ملل افزوده و از نفوذ مجمع عمومی این سازمان كاسته شود. اكثریت اعضای مجمع عمومی سازمان ملل تهدید كرده‌اند كه اگر كوفی عنان طرح پیشنهادی بولتون را بپذیرد، بودجه سازمان ملل برای سال ۲۰۰۶ را مسدود خواهند كرد. كوفی عنان پس از نشستی اضطراری كوشش كرد تا اعضای مجمع عمومی را آرام كند. عنان گفت: ”تصمیم‌گیری در باره پول و برنامه‌ها با شماست. و بدون موافقت شما و تصویب بودجه هیچ كاری پیش نمی‌رود. آرامش خود را حفظ كنید. شما روی صندلی راننده نشسته‌اید و شما هستید كه راه را تعیین می‌كنید.“ عنان معتقد نیست كه از میزان اعتماد به او كاسته شده باشد. نظر او این است كه انتقادهایی به شیوه برخورد او با اصلاحات وجود دارد. عنان به این تهدید بولتون توجه چندانی نشان نمی‌دهد كه اگر سازمان ملل به خواست دولت بوش توجه نكند، چرخشی در سیاست امریكا صورت خواهد گرفت. به كنایه می‌گوید كه ”سازمان ملل متحد هنوز سر پاست و طبقه‌هایش هم سر جایشان هستند.“ كنایه عنان به گفته جان بولتون در مورد سازمان ملل است پیش از آنكه آغاز به كار كند. بولتون گفته بود كه می‌شود ده طبقه از سازمان ملل را حذف و نابود كرد،‌ بی‌آنكه كسی اصلا متوجه شود. در سازمان ملل وضعیت آرام نیست. كافی است تنها اشاره‌ای به گسترش شورای امنیت كنند تا دیپلماتها عصبانی شوند. بولتون اعلام كرده است كه همه مدلهایی كه برای گسترش سازمان ملل عرضه شده‌اند، بی فایده هستند. به طرحهای اصلاحی دیگر هم، كه در مورد شورای حقوق بشر و كمیسیون صلح در نظر گرفته شده‌اند، بودجه‌ای اختصاص داده نشده و بدین ترتیب همه این طرحها چون باد در هوا می‌مانند. كوفی عنان گفت: ”من متوجه شده‌ام كه میان اعضای سازمان ملل تنش‌هایی وجود دارد و این اعضا گاه برای نشان دادن این تنشها دبیركل را مستمسك قرار می‌دهند.“ كوفی عنان هشدار داد كه دعوایی كه بر سر پول جریان دارد می‌تواند به بحرانی واقعی بیانجامد. به ویژه كه جان بولتون در اینجا هم پشت پرده مسأله تأمین مالی سازمان ملل متحد را زیر سؤال برده است. خواست بولتون این است كه به جای آنكه اعضای سازمان ملل به طور مرتب وجهی تعیین شده را بپردازند، هر عضوی هر چقدر خواست پرداخت كند. راهكاری كه امریكا پیش گرفته است، راهكاری متلاشی كننده است و تأثیر خود را به مرور بر سازمان ملل متحد می‌گذارد. به گفته مارك براون، یكی از مشاوران كوفی عنان، دبیركل سازمان ملل متحد، این روزها روزهایی است كه در آن روشن خواهد شد كه آیا سازمان ملل متحد تا ده سال دیگر هم از اهمیت برخوردار خواهد بود یا نه.