ملت ایران, کمربسته حقیقی موعود

انقلاب اسلامی و تشکیل نظام سیاسی شیعه درایران یکی از مهمترین مقدمات ظهور منجی عالم بشریت حضرت بقیه الله ارواحنا له الفدا است که نقطه کانونی فلسفه انتظار در عصر حاضر به حساب می آید

انقلاب اسلامی و تشکیل نظام سیاسی شیعه درایران یکی از مهمترین مقدمات ظهور منجی عالم بشریت حضرت بقیه الله (ارواحنا له الفدا) است که نقطه کانونی فلسفه انتظار در عصر حاضر به حساب می آید. مفهوم انتظار پیوندی ناگسستنی با فلسفه تاریخی تشیع وحکومت نهایی انسان کامل دارد. تجسد کمال انسانی در یک حکومت ولایتمدار، فرجام نهایی مبارزه همیشگی حق و باطل است و تجلی گاه این کلام شریف که “بقیه الله خیر لکم”.نظام اسلامی در ایران از جنس آینده اندیشی معناساز انتظار برای فرج انسانیت است و از سلک تحرک غایتمدارانه تشیع برای خداگونگی انسان. مردم شریف ایران با تولی به نایب برحق حضرت حجت و با اقتدا به نزدیک ترین مردم زمان به عصمت - این گوهر الهی که در سینه اولیاء الله به ودیعه نهاده شده است- در عمل ثابت کردند که “کمربسته” حقیقی مهدی موعود هستند.

نعمت بزرگ عشق و ارادت روزافزون ملت ایران به وجود مقدس حضرت ولی عصر(عج) همواره این شائبه را به همراه داشته که عده ای فرصت طلب و سودجو به سوء استفاده از احساسات پاک و بی پیرایه مردم بپردازند و مفهوم انتظار را دستمایه ای برای انحراف افکارعمومی از جریان آرمان خواهانه تشیع بسازند و باعث کژتابی در عقاید منطقی، مستحکم و متقن شیعی شوند. رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله خامنه ای روز گذشته در بیاناتی با اشاره به لزوم هوشیاری آحاد مردم در مقابل سودجویان و دکاندارانی که مفهوم انتظار را مایه فریب مردم قرار داده اند، فرمودند: “ادعای رویت، ارتباط، تشرف، دستور گرفتن از حضرت حجت و اقتدای به آن حضرت در نماز، ادعاهای حقیقتا شرم آور و پیرایه هایی باطل است که ممکن است حقیقت روشن انتظار را در چشم و دل انسانهای پاک نهاد، مشوب کند.

” اگر چه سرنخ برخی از این فرصت طلبی ها در خارج از کشور است و عده ای با اهداف استعماری در صددند که چنین سفره هایی در کشور پهن کنند اما فهم اندیشه های ناب شیعی و انتقال صحیح آنها به مردم در کنار جامعه پذیری ارزشهای انقلاب اسلامی به عنوان یک دگرگونی اجتماعی همگرا و همسو با فلسفه انتظار می تواند جامعه را از گزند آسیبهای بدخواهان و دشمنان اسلام ناب بر حذر دارد. بدون تردید جهان امروز در نهایت تمنای ارزشهای معنوی است و انقلاب اسلامی به عنوان کانون معنا توانسته و می تواند بر دلهای بشریت مسخر شود . عصر بیداری جولانگاه معنویت و معنویت برگ برنده انقلاب اسلامی است . عصر بیداری زمانه یادآوری است . به تعبیر سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی جهان امروز در دوران انتقال از یک‌عصر به عصری دیگر قرار دارد. و تااین انتقال به انجام رسد دیگر روی‌ثبات را به خود نخواهد دید. عصر بیداری دوران تجدید عهد است که با انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ آغاز شد و منجر به تحولات جدی در ایران و محیط پیرامون آن گردید .

در گذار حرکت اسلامی ملت ایران پس از انقلاب اسلامی “نظام اسلامی” تشکیل شد وتوانست در کلیه الگو برداری های بی منطق ساختی از ممالک راقیه تجدید نظر کند و مبتنی بر فرهنگ اصیل اسلامی و اقتضائات بومی ایران طرحی نو در شیوه حکومتداری در بیندازد .طرحی که رهاورد آن حکومت خلف بر حق سلسله پیامبران و ائمه معصومین (ع) و نایب بی بدیل امام عصر و زمان حجت بن الحسن عسکری (عج) در هر دوره زمانی است . نظام مقدس اسلامی مبتنی بر تز مترقی ولایت مطلقه فقیه که تصور آن به تعبیر حضرت امام (ره) موجب تصدیق می شود انسجام یافت و ملت فهیم ایران با بیش از ۹۸ درصد آراء به این نظام سیاسی رای دادند . تجربه ۳۰ سال گذشته به صراحت ثابت کرده است تنها الگویی که می توانست به مطالبات دینی و دنیایی ملت ایران پاسخگو باشد نظام اسلامی و حکومت ولایت فقیه است . ‌ما با گذشت قریب به سه دهه از انقلاب اسلامی ایران و پشت سر گذاشتن تجارب گرانبهایی که در طول برهه های مختلفی چون جنگ تحمیلی ، دوران سازندگی ، اصلاحات و ... به دست آمده ملت ایران در مسیر حرکت اسلامی خود در آستانه تحقق “دولت اسلامی” هستند.

Ideal type و نمونه آرمانی دولت اسلامی دولت عدل علوی است . دولتی که متکی بر تعریف عدالت و بر اساس قانون نظام هستی شکل گرفته باشد . دولتی که در آن هر شی در موضع خودش قرار بگیرد و هر اقدامی به هنگام ، صورت پذیرد . دولتی که در آن اختلاس و ارتشاء و اختصاص جایگاهی نداشته باشد وبا متجاوز به حقوق سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی مردم به شدت برخورد شود.مرحله نهایی گذار اسلامی ملت ایران تحقق “جامعه اسلامی” است . جامعه اسلامی سمبل مدینه النبی و جامعه علوی است . جامعه اسلامی سمبل یک جامعه آرمانی در عصر بیداری است که تنها انسان کامل می تواند آن را راهبری کند. این جامعه با ولایت مهدی موعود(عج) می تواند یک الگوی تمام عیار برای عموم بشریت باشد . خوزه ارتگایی گاست (۱۸۸۳-۱۹۵۵)، بزرگ ترین فیلسوف اسپانیایی در قرن بیستم دراین باره می‌نویسد: «گفته‌اند و شاید هم نه بی‌دلیل که‌همه اصول نوآورانه عصر جدیداکنون خود در وضعیتی بحرانی قرارگرفته‌اند. در تایید این نظر دلایلی چندوجود دارد که نشان می‌دهد انسان‌اروپایی (غربی) مشغول جمع کردن‌خیمه و خرگاه خویش از سرزمین‌نوینی است که طی سیصد سال‌گذشته در آن رحل اقامت افکنده بود،این انسان آهنگ عزیمت‌به قلمروتاریخی و شیوه زیستی دیگری‌دارد. » (انسان و بحران، ترجمه احمد تدین، علمی‌فرهنگی، ۱۳۷۶، ص۳‌) بدون تردید این قلمرو جدید جولانگاه معنویت و حکومت حضرت بقیه الله الاعظم (عج) است که تجسم کمال یک جامعه انسانی است.

صالح اسکندری