حکمت های قرآنی

این دنیا بدها به خوبها می خندند اما ...
مومنی در محله ای زندگی می کرد که در آن محل، عده ای از افراد نادان هم زندگی می کردند.
گاهی، وقتی که مومن از کنار آنها می گذشت، جاهلان با چشم و …

این دنیا بدها به خوبها می خندند اما ...

مومنی در محله ای زندگی می کرد که در آن محل، عده ای از افراد نادان هم زندگی می کردند.

گاهی، وقتی که مومن از کنار آنها می گذشت، جاهلان با چشم و ابرو به او اشاره می کردند و او را مسخره کرده و به او می خندیدند.

انسان مومن از این وضعیت ناراحت می شد اما به روی خود نمی آورد تا اینکه روزی درکنار خیابان منتظر تاکسی ایستاده بود که یکی از همان تمسخرکنندگان به سراغ او آمد و ضمن اینکه به او حرفهای نامناسب می زد به تمسخر او پرداخت.

پیرمرد دنیا دیده و روشن ضمیری شاهد این ماجرا بود نزد فرد تمسخرکننده آمد و به او گفت:

پسر خوب! از افراد با شخصیتی مثل شما که فرد فهمیده و با ادبی هستید اینکار بعید است!

جوان مسخره کننده گفت: حاج آقا شوخی می کنیم تا بخندیم!

پیرمرد مومن افزود: می دانی خداوند متعال از اینکار نهی فرموده است؟

جوان گفت: واقعاً؟!

مومن گفت: بله، پس گوش کن! یا ایها الذین امنوا لایسخر قوم من قوم عسی آن یکونوا خیر منهم

ای مومنان!نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند، شاید آنها (مسخره شدگان) از اینها (مسخره کنندگان) بهتر باشند... (حجرات -۱۱)(۱)

سپس پیرمرد اظهار داشت: آیا فکر کرده اید که تفریح شما چقدر روح این مومن را آزرده خاطر کرده و برای خودتان عواقب وخیم اخروی دارد؟ به قول مولوی:

این سخنهای چو مار وکژدمت!

مارو کژدم گردد و گیرد دمت!

جوان کمی خود را جمع وجور کرد وگفت: حرف باد هواست! ما که قصد بدی نداریم فقط گفتیم کمی شوخی کنیم و بخندیم. انسان نباید عبوس واخمو باشد آدم باید خوشحال وخنده رو باشد.

پیرمرد اظهار داشت: اولاً چه کسی گفته است حرف باد هواست؟ با همین حرف است که پدر و مادر همه ما با هم محرم شده اند و ما مسلمان می شویم و به هم اظهار عشق و نفرت می کنیم و... علاوه بر آن خداوند متعال درآیه ۱۸ سوره ق می فرمایند:

ما یلفظ من قول الالدیه رقیب عتید. انسان هیچ سخنی بر زبان نمی آورد مگر اینکه درهمان لحظه فرشته ای مراقب و آماده برای انجام ماموریت (وضبط آن) است.

ما باید برای هر حرفی که می زنیم در نزد خداوند سبحان جوابگو باشیم.

جوان که محو ابهت و وقار پیرمرد و دلسوزی و محبت او از یکسو و کلام منیرالهی از سوی دیگر شده بود و ساکت و متحیر به سخنان پیرمرد گوش می داد گفت: منظورتان این است که خندیدن به دیگران مجازات اخروی دارد؟

پیرمرد گفت: پسرم! بدان که در طول تاریخ بشر، بدها به خوبها خندیده اند و جاهلان، عاقلان را مسخره کرده اند! مبادا خدای ناکرده در صف بدها باشیم، حیف است!

مومن که تا آن لحظه ساکت و شاهد گفتگوی پیرمرد و جوان بود به پیرمرد دانا گفت:حاج آقا! از قرآن کریم برایمان نشانه ای بیاورید تا دلهایمان به نور کلام حق، روشن و مزین گردد. پیرمرد این آیه را تلاوت کرد: ان الذین اجرموا کانوا من الذین امنوا یضحکون و اذا مروابهم یتغا مزون و اذا انقلبوا الی اهلهم انقلبوا فاکهین...

فالیوم الذین امنوا من الکفار یضحکون. بدکاران پیوسته (دردنیا) به مومنان می خندیدند.

و هنگامی که از کنار شان می گذشتند آنها را با اشاره مسخره می کردند و چون به سوی خانواده خود بازمی گشتند (از اینکارشان) شاد و خندان بودند!... ولی امروز در روز قیامت قیافه های مسخره کنندگان دراثر مجازات الهی آنقدرمسخره شده که مومنان به کفار می خندند! درحالیکه بر تخت های آراسته بهشتی نشسته (و به سرنوشت شوم و قیافه های مسخره آنها) می نگرند... ( مطففین - ۲۹-۳۴) سپس پیرمرد خطاب به جوان گفت: آری پسرم من خیرخواه توام. از اینکار توبه کن!

جوان به پیرمرد گفت: پدرجان! من توبه کردم و دیگر هیچ کس را مسخره نمی کنم آیا خدا مرا می بخشد؟ مرد مومن به او گفت: حتماً! من شما را حلال کردم انشاء الله خداوند نیز شما را عفو فرماید.

عباسعلی کامرانیان