تغییر تنالیته

در واقع هیچ گونه رمزی برای روشن کردن پوست های تیره به صورت درست وجود ندارد در حالت معمولی می توانید روی پوست نور بپاشید, آن را ارزیابی کرده و به صورت درست پخش کنید بدین ترتیب تنالیته و سطوح پوستی دقیق با بافت های مناسبی خواهید داشت

● چگونه پوست را روشن یا تیره کنیم؟

در واقع هیچ‌گونه رمزی برای روشن کردن پوست‌های تیره به صورت درست وجود ندارد. در حالت معمولی می‌توانید روی پوست نور بپاشید، آن را ارزیابی کرده و به‌صورت درست پخش کنید. بدین ترتیب تنالیته و سطوح پوستی دقیق با بافت‌های مناسبی خواهید داشت.

اما در روشن کردن پوست‌های تیره و روشن‌تر تفاوت‌هائی وجود دارد. روشن کردن رنگ چهره تا حدود مشخصی قابل تحمل است، البته اگر در معرض نور کم‌تری قرار بگیرند. اما اگر میزان نور افزوده شده زیاد باشد، آن را غیر قابل تحمل می‌کند. این درست مثل زمانیاست که فلاش را نزدیک به چهره می‌گیرید که رنگ پوست به یک حالت رنگپریدگی تبدیل می‌شود.

پوست‌ەای تیره برعکس هستند. زمانی که در معرض نور کم قرار بگیرند، بی‌درنگ بافت‌های خود را از دست می‌دهند، اما اگر در مرعض نور زیاد قرار بگیرند، قابل تحمل‌تر خواهد بود. کار سختی است که بخواهید فلاش را به پوست تیره رنگ نزدیک بگیرید و بدین ترتیب از میزان تیرگی آن بکاهید.

▪ شگرد اول:

با نمایش معمولی چهره، بخش‌هائی را که بیش از حد نیاز در معرض نور هستند، براکت‌بندی کنید. سیستم‌های فلاش امروزی کار را ساده کرده‌اند باید از جبران نمایشی فلاش تشکر کرد که مناسب‌ترین ابزار برای روشن کردن پوست‌های تیره محسوب می‌شوند.

برای تصویری معمولی که از محیط خارج گرفته می‌شود، درست مثل آن‌چه که در این‌جا می‌بینید، یک نمایش معمولی (راست A) برای درنظر گرفتن فلاشی معمولی برای سوژه کافی نیست.

جبران نمایش نهائی با بهره‌گیری از شاخص‌ها می‌‌تواند تنالیته پوست‌های خوشایند را رندر کند، اما پس‌زمینه را محو خواهد کرد.

ـ راه حل: برای جبران نمیاش دسته محور فلاش را تا ۵/۱+ بالا بیاورید.

▪ شگرد دوم:

از منابع نوری گسترده بهره بگیرید. ناملایم بودن نور منابع نوری کوچک (مانند فلاش مستقیم) در درخشندگی پوست‌های معمولی تا چرب اغراق می‌کند. در پوست‌هائی که کمی حالت رنگپریدگی دارند، های‌لایت‌های موجود در قسمت پیشانی و گونه‌ها نسبت به تنالیته پوستی که در زیر آن قرار گرفته است، کنتراست نخواهند داشت.

در چهره‌های تیره‌تر، های‌لایت‌ها و درخشندگی نسبت به دیگر قسمت‌های پوست، در کنتراست قرار می‌گیرند. چنین عاملی برخلاف نادرستی، حالتی روغنی و چرب به رنگ چهره می‌دهد. منبع نوری بزرگ‌تر با تولید حالت تدریجی از های‌لایت‌ها به سمت سایه‌ها، آن را می‌کاهد.

▪ شگرد سوم:

بنا به شگرد دوم، ممکن است فکر کنید که عکس‌برداری از پوست‌های تیره زیر منبع نوری وسیع و گسترده در هوائی ابری مناسب خواهد بود. در تصویرهای رنگی، نوری آبی رنگ که توسط هوای ابری به وجود می‌آید یا سایه‌هائی سبزآبی به وجود آمده زیر درخت می‌توانند پوست‌ قهوه‌ای را به رنگ ارغوانی تبدیل کند و بدین ترتیب ممکن است اجسامی که تیره هستند، تیره‌تر هم به‌نظر بیایند.

به‌طور کلی، پوست قهوه‌ای توسط درجات گوناگون رنگ‌های گرم، هم در معرض نور و هم در تاریکی کامل می‌شوند. پس زمانی که از یک پوست تیره در زیر نور آبی عکس‌برداری می‌کنید، برای جبران مشکلاتی که ممکن است پیش آید از ژل‌های نارنجی استفاده کنید.