پنجشنبه, ۲۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 9 May, 2024
مجله ویستا

«مظلومیت امام علی (ع)»


«مظلومیت امام علی (ع)»

در حکمت دویست و شصد و یک نهج‌البلاغه به «مظلومیت امام علی(ع)» اشاره شده است.
نهج البلاغه را که ورق می‌زنید می‌توانید تنهایی و مظلومیت امام علی را در آن به خوبی ببینید و حس کنید.
رنجش …

در حکمت دویست و شصد و یک نهج‌البلاغه به «مظلومیت امام علی(ع)» اشاره شده است.

نهج البلاغه را که ورق می‌زنید می‌توانید تنهایی و مظلومیت امام علی را در آن به خوبی ببینید و حس کنید.

رنجش از یاران سست رای و نکوهش اهل کوفه و تنهایی و تنهایی و تنهایی...

در حکمت ۲۶۱ نهج‌البلاغه که یک حکمت سیاسی و تاریخی است حضرت در این خصوص می‌فرماید:

وَ قَالَ [علیه السلام] لَمَّا بَلَغَهُ إِغَارَهُٔ أَصْحَابِ مُعَاوِیَهَٔ عَلَی الْأَنْبَارِ فَخَرَجَ بِنَفْسِهِ مَاشِیاً حَتَّی أَتَی النُّخَیْلَهَٔ وَ أَدْرَکَهُ النَّاسُ وَ قَالُوا یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ نَحْنُ نَکْفِیکَهُمْ

فَقَالَ مَا تَکْفُونَنِی أَنْفُسَکُمْ فَکَیْفَ تَکْفُونَنِی غَیْرَکُمْ إِنْ کَانَتِ الرَّعَایَا قَبْلِی لَتَشْکُو حَیْفَ رُعَاتِهَا وَ إِنَّنِی الْیَوْمَ لَأَشْکُو حَیْفَ رَعِیَّتِی کَأَنَّنِی الْمَقُودُ وَ هُمُ الْقَادَهُٔ أَوِ الْمَوْزُوعُ وَ هُمُ الْوَزَعَهُٔ

فلما قال [علیه السلام] هذا القول فی کلام طویل قد ذکرنا مختاره فی جملهٔ الخطب تقدم إلیه رجلان من أصحابه فقال أحدهما إنی لا أملک إلا نفسی و أخی فمر بأمرک یا أمیر المؤمنین ننقد له فقال [علیه السلام] وَ أَیْنَ تَقَعَانِ مِمَّا أُرِیدُ .

و درود خدا بر او، فرمود: (آن هنگام که تهاجم یاران معاویه به شهر انبار، و غارت کردن آن را شنید، تنها و پیاده به طرف پادگان نظامی کوفه "نخلیه"(۳۸) حرکت کرد، مردم خود را به او رسانده، گفتند ای امیر مؤمنان ما آنان را کفایت می‌کنیم، فرمود: شما از انجام کار خود درمانده‌اید! چگونه کار دیگری را برایم کفایت می‌کنید؟ اگر رعایای پیش از من از ستم حاکمان می‌نالیدند، امروز از رعیت خود می‌نالم، گویی من پیرو، وآنان حکمرانند، یا من محکوم و آنان فرمانروایانند.

دو نفر از یاران جلو آمدند و یکی گفت: من جز خود و برادرم را در اختیار ندارم، ای امیر مؤمنان فرمان ده تا هر چه خواهی انجام دهم، امام فرمود شما کجا و آنچه من خواهم کجا؟!

اوج مظلومیت حضرت علی (علیه السلام) در این است که مردم حضرت علی (علیه السلام) را نشناختند و ناشناخته ماند؛ نه دوستانش او را شناختند و نه دشمنانش.

و پس از گذشتن ۱۴۰۰ سال، واقعیت‌هایی که در ابعاد وجودی آقا امیرالمومنین (علیه السلام) بوده است، برای برخی از ما نیز ناشناخته مانده است.