بازگشت به كار مادران خانه دار

ممكن است یك سال طول بكشد تا كار پیدا كنند اما اگر مادران به آنچه در رفتار با كودكان خود آموخته اند یعنی صبوری, عمل كنند به نتیجه خواهند رسید

پس از چندین دهه بحث درباره اینكه آیا مادران باید به سركار برگردند، اكنون خود زنان می‌پرسند آیامی‌توانند به سركار بازگردند؟

رنه بلاسكو ۳۳ ساله دچار ابهام شده است. او می‌گوید: بعد از اینكه شش سال گذشته را در خانه دركنار كودكانم گذارندم، برای پیدا كردن كار زمان بسیار سختی را گذارندم. مشكل اصلی من این است كه مدرك دانشگاهی و سال‌ها تجربه مدیریت دارم. رنه بلاسكو مشكلات خود را برای لزلی مورگان استینو از طریق پست الكترونیكی مورگان در وب لاگ تربیت خانوادگی خود در واشنگتن پست از مادران خواسته است گزارشات خود را درباره بازگشت به كار برای او بفرستند.

بلاسكو در ادامه می‌گوید تصور می‌كنم تا حدی در برزخ شغلی قرار گرفته‌ام. واجد شرایط‌تر از آن هستم كه در رتبه سطح مبتدی قرار بگیرم اما نمی‌توان به طور تمام وقت در سطح مدیریت كار كنم.

بلاسكو با دو كودك ۵ و ۳ ساله در جست‌وجوی كار نیمه وقت است اما موفق به پیدا كردن آن نشده است. مادر دیگری به نام آن براندواید از سین‌سیناتی،

۱۲ سال دور از كار بوده است. او طلاق گرفته و به شدت جویای كار است وی می‌گوید بدترین زمان را برای پیدا كردن سمتی بالاتر از پاسخ دادن به تلفن یا وارد كردن اطلاعات می‌گذارنم و این شغل‌ها برای گذران زندگی به اندازه كافی پردرآمد نیستند.

یكی از مجادله‌آمیزترین پرسش‌های جنبش فمینیستی دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ این بود كه آیا مادران باید كار كنند؟ اما اكنون در وب لاگ‌ها، نشریات و تعداد بسیاری از كتاب‌های منتشر شده در بهار امسال، زنان درباره این پرسش بحث می‌كنند كه آیا مادران اگر بخواهند به كار باز گردند می‌توانند؟ بحث از كناره‌گیری از كار به بازگشت به كار تغییر كرده است.

لزلی بنتس در كتاب خود به نام «اشتباه زنانه» كه ماه گذشته منتشر شد، هزینه اقتصادی بلند مدت رها كردن كار و تلاش دشوار دوباره برای بازگشت به كار را شرح می‌دهد. این كتاب همچنین بررسی می‌كند كه چگونه قوانین جدید طلاق، گرفتن نفقه بعد از طلاق را برای زنان خانه‌دار مشكل‌تر می‌كند. بنتس می‌گوید می‌توان گفت كار نیمه وقت راه حال این مشكل است اما اگر اتفاقی برای شوهر یا شغل او رخ دهد آیا می‌توان خانواده را با حقوق ناچیز كار نیمه وقت اداره كرد؟ لیندا ارهیرشمن در كتاب «مشغول به كار شدن: بیانیه‌ای برای زنان جهان» می‌گوید زنان اگر می‌خواهند دیرتر خانه را ترك كنند باید قبل از آنكه مردم تصور كنند «آنها گزینه خوبی برای تحصیل یا استفاده از فرصت‌ها نیستند» به سر كار برگردند و اگر بتوانند كار پیدا كنند بسیار خوب است.

بنتس به مطالعه انجام شده توسط یك استاد دانشگاه به نام كرنل اشاره می‌كند كه نتیجه گرفته است احتمال استخدام مادران ۴۴درصد كمتر از زنانی است كه مادر نیستند اما سابقه كاری مشابه مادران را دارند.

سیلویا آن هولت نویسنده كتابی جدید به این نتیجه رسیده است كه در حالی كه ۳۷درصد از زنان واجد شرایط بسیار مناسب، برای مدتی از رده خارج می‌شوند ۹۳درصد آنها می‌خواهند به كار بازگردند. (بیش از ۲۴۰۰زن با صلاحیت بالا و دارای تحصیلات دانشگاهی مورد مصاحبه قرار گرفته‌اند) تنها ۴/۳ آنها واقعا كار پیدا می‌‌كنند و فقط ۴۰درصد به كار تمام وقت بازمی‌گردند. (آنهایی كه به كار برمی‌گردند تا ۴۰درصد با كاهش درآمد مواجه می‌شوند)

اما استینو، سردبیر مجموعه مقالاتی به نام «جنگ مادران» كه مادر سه كودك است می‌گوید ناامیدها در زمینه بازگشت به كار زنان غلط فكر می‌كنند. او در مصاحبه خصوصی با ده‌ها زن و همچنین شركت‌های شكارچی مغزها به چشم‌انداز بهتری، دست یافته است:

«در تحقیقی كه انجام دادم نتوانستم حتی یك زن تحصیل كرده، با سن ۳۵ تا ۵۵ سال را كه ۳ تا ۱۰سال در خانه كنار بچه‌هایش بود پیدا كنم كه مشكل چشمگیری در بازگشت به كار تمام وقت داشته باشد البته وقتی كه واقعا بخواهد به كار بازگردد.» استینو می‌گوید نكات قابل ذكر مهمی هست كه مادران باید به آن توجه كنند: مادران باید مشتاق پذیرش كار تمام‌وقت باشند و باید مصمم به بازگشت به كار باشند.این امر باعث می‌شود در همان حوزه و منطقه جغرافیایی بمانند و بیش از ۱۰سال دور از كار نمانند.

ممكن است یك سال طول بكشد تا كار پیدا كنند اما اگر مادران به آنچه در رفتار با كودكان خود آموخته‌اند یعنی صبوری، عمل كنند به نتیجه خواهند رسید.

نویسندگان درباره موضوعات بسیاری بحث می‌كنند. پیدا كردن كار نیمه‌وقت رضایت‌بخش مشكل است. اگر برای مدت طولانی خارج از دفتر نباشید و با همكاران خود در تماس باشید به شما در داشتن برنامه‌ریزی از ابتدای بازگشت به كار كمك می‌كند.

بسیاری از زنان به دلیل سنشان یا این واقعیت كه مادر هستند با تبعیض مواجه می‌شوند.پاملا استون، نویسنده مقاله «كناره‌گیری؟ چرا زنان كار را ترك می‌كنند و به خانه می‌روند» كه این ماه منتشر شد می‌گوید زنان «كناره‌گیری» نمی‌كنند به دلیل ساعات كار غیرقابل تغییر و حجم كار فزاینده از كار بیرون رانده می‌شوند.

یك مساله واضح است: مادامی كه زنان خواسته‌های خود را به عنوان مادر به صاحبان مشاغل طاقت‌فرسای خود اعلام كنند، احتمال موفقیتشان بیشتر خواهد بود.

آیا این یك پیشرفت است؟ خیر. اما اگر شركت‌های بیشتری در مورد تمهیدات كاری قابل تغییر با مادران كنار بیایند، آن وقت می‌توان آن را پیشرفت دانست در این میان كاترین لی، مادر ۴۰ساله كه بعد از سال‌ها ماندن در خانه در كنار سه‌قلوهایش، كاری نیمه‌وقت پیدا كرده است توصیه‌های مفیدی دارد: اول،‌ شبكه، شبكه، شبكه. دوم در تماس بودن با دنیای خارج. سوم نداشتن استرش و لذت بردن از زمان دوری از كار.به زودی سر كار برخواهید گشت كه البته ممكن است در مقایسه با روزهای بی‌برنامه با بچه‌ها بودن طولانی به نظر برسد.

مترجم: رفیعه هراتی