تحلیل آسیا تایمز

بیایید درباره جنگ جهانی سوم صحبت کنیم

زمان آن رسیده است تا به طور جدی به جنگ سوم جهانی بیندیشیم. در حال حاضر مهم‌ترین عناصر این جنگ وجود دارند و دقیقا همان‌گونه که بسیاری از کارشناسان قفقاز پیش‌بینی کرده‌اند این منطقه به یک بشکه باروت و منبع اصلی رقابت‌قدرت‌های بزرگ تبدیل شده است.به گزارش ایسنا به نقل از آسیاتایمز، واضح است که اختلا‌فات میان قدرت‌های بزرگ فراتر از این منطقه است و در واقع درگیری‌ها و جنگ در قفقاز در بازی‌های بزرگ و احتسابات‌شان معنی نسبتا کمی دارند، زیرا آمریکا، سازمان پیمان آتلا‌نتیک شمالی (ناتو) و روسیه در اینجا منافع سمبلیک مهمی دارند که به بازیگران محلی، این هراس را نوید می‌دهد که رها کردن این منافع می‌تواند به شهرت و جایگاه جهانی آنها ضربه وارد کند. ‌

شگفت آنکه از زمانی که احتمال یک جنگ تمام‌عیار هسته‌ای کاملا‌ به صفر رسیده است، فرصت یک رویارویی عظیم جهانی و مسلح اما افزایش داشته است. ‌

بیایید تصور کنیم که جنگ سوم جهانی چگونه ممکن است آغاز شود: جنگ نخست جهانی با ترور فرانتس - فردیناند، دوک اعظم اتریش، توسط صرب‌ها در سارایوو درگرفت. اگرچه بر اساس شایعات، بعضی از دیپلمات‌ها و افسران اطلا‌عاتی روسیه از این کار اطلا‌ع داشتند، اما روسیه که هم‌پیمان و حامی صربستان در آن زمان بود، این کار را تقبیح کرد. ولی روسیه مجبور شد وقتی که اتریش با تمام توان نظامی به این اقدام پاسخ داد، در جانبداری از صربستان دخالت کند و جنگ جهانی نخست این‌گونه شروع شد. ‌

اما در مورد قفقاز جنوبی، نظر واشنگتن و بروکسل این است که پس از آنچه که تهاجم روسی خوانده شد، گرجستان به زودی طرح اقدام عضویت را در ناتو دریافت خواهد کرد اما چشم‌انداز زیاد روشنی هم در این باره وجود ندارد زیرا بعضی از اعضای ناتو که دونالد رامسفلد، وزیر پیشین دفاع آمریکا، به درستی آنها را <اروپای قدیمی> خوانده است، اشتیاقی به این کار ندارند اما بحث بر سر دفاع از گرجستان در آمریکا خیلی طرفدار‌دارد و این خیلی زیاد مدیون فعالیت‌های انتخاباتی دو کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا است که توانسته‌اند از این بحث به نفع خود استفاده کنند.

در واقع لزومی ندارد گرجستان عضو ناتو شود؛ فرآیندی طولا‌نی که موانع زیادی دارد. آسان‌تر این است که فقط دو یا سه گردان از نیروهای آمریکایی در خاک گرجستان مستقر شوند تا این کشور را به نسخه جدیدی از آلمان غربی طی جنگ سرد تبدیل کنند.

پنجاه سال پیش نیروهای آمریکایی در آلمان غربی گروگان بودند و کشتار آمریکایی‌ها در نتیجه حمله شوروی، آمریکا را به طور غیرقابل اجتنابی به یک جنگ واقعی با شوروی‌ها می‌کشاند. این یکی از بهترین طرح‌ها بود.

ما نمی‌دانیم که آیا این طرح جواب می‌داد یا خیر زیرا نمی‌دانیم آیا اتحاد شوروی واقعا قصد حمله داشت؟ ولی به نظر می‌رسد این‌گونه باشد. ‌ هم‌اکنون عامل واقعا غیرقابل پیش‌بینی در بازی دفاع از گرجستان این است که آیا رهبری گرجستان (در آینده نزدیک یعنی میخائیل ساکاشویلی) آماده خواهد بود به عنوان بخشی از این تیم بازی کند؟ واقعیتی غیرقابل انکار در مورد آنچه که روس‌ها آن را جنگ پنج‌روزه می‌خوانند این است که آمریکا به گرجستان بسیار شفاف هشدار داده بود که از درگیری مستقیم با روسیه دوری کند اما ساکاشویلی و تیمش به جنگ رفتند و وقتی متوجه شدند در حال شکست خوردن هستند، از واشنگتن خواستند تا مداخله نظامی کند و این واقعا شک و تردیدی را به وجود می‌آورد که آیا همین افراد وقتی تضمین‌های امنیتی اتوماتیک را به دست آورند، دیگر به منافع آمریکا توجه خواهند کرد؟ ‌

به طور واضح نیروهای روسی می‌توانند ارتش گرجستان را له کنند اما در برابر آمریکا هیچ شانسی ندارند. پاسخ این ادعا را دکترین فعال جنگی اینگونه می‌دهد که روس‌ها از تسلیحات هسته‌ای در برابر پایگاه‌های نظامی که آمریکا به آنها حمله خواهد کرد و همچنین در برابر مراکز کنترل و فرماندهی استفاده محدودی خواهد کرد.

بحث از پایگاه در اینجا یک ناو هواپیمابر در مدیترانه و یا شاید هم چندین پایگاه آمریکا در اروپا است. به جنگ سوم جهانی خوش آمدید؛ جنگی عمدتا متعارف که چاشنی آن یک چندتایی قارچ هسته‌ای (بمب هسته‌ای) اینجا یا آنجا خواهد بود. ‌ جنبه بسیار مجذوب کننده این سناریوی تیره این است که هندوستان و چین، دو قدرت برجسته در حال ظهور اقتصادی و سیاسی کاملا‌ خارج از این بازی هستند؛ آنها در جنگ روسیه - آمریکا بر سر قفقاز جنوبی هیچ منافع واقعی یا خیالی نیز ندارند.

و این همان دلیلی است که ما باید امیدوار باشیم و در دوران انتقال قدرت اقتصادی و نهایتا سیاسی از کشورهایی که به طور سنتی آن را در اختیار داشتند به سوی آسیا، با امنیت زندگی کنیم و ممکن است بتوانیم شاهد درگیری میان قدرت‌های اصلی و استفاده از تسلیحات هسته‌ای نباشیم. با این حال با توجه به روند اوضاع اقتصادی کنونی، ما تنها برای چند سال خوشبخت خواهیم بود.